Friday, July 6, 2007

Κόκκορας. Σούπα & grill.

Σ' ένα κοτέτσι, ο κόκκορας είναι μάλλον κάτοικος β' κατηγορίας. Το να ταΐζεις κότες και να παίρνεις αυγά έχει κάποιο νόημα, το να ταΐζεις κόκκορα και να σε ξυπνάει όποτε του καπνίσει, είναι μάλλον πρόβλημα.
Μια κλώσσα όμως, "βγάζει" και αρκετά κοκκόρια, που από κάποιο σημείο και μετά αρχίζουν να μαλώνουν και να διαταράσσουν, ας πούμε, την ομαλή ζωή του κοτετσιού. Ενας τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα, όχι και τόσο εύηχος πάντως, είναι η σφαγή των κοκκοριών (ακούγεται "κάπως" αλλά τέτοια κοκκόρια "είναι όλα τα λεφτά" ως φαγητό).

Για να μπω στο ψητό, τα παιδιά-κοκκόρια της τελευταίας κλώσσας του κοτετσιού της μαμάς, εσφάγησαν, καθαρίστηκαν, καψαλίστηκαν, τεμαχίστηκαν και καταψύχθηκαν (μιλάμε, πολλή δουλειά για μια μέρα - δεν την έκανα εγώ βέβαια, αλλά φαντάζομαι πως χρειάζεται αρκετός χρόνος και υπομονή...) ωστε να καταναλωθούν όποτε μας ανοίξει η όρεξη.
Και σήμερα μας άνοιξε... :-)

Το καψάλισμα και ο τεμαχισμός πριν τη κατάψυξη, γίνονται για να μην χρειαστεί απόψυξη ο κόκκορας και μετά καθάρισμα κλπ... Ετοιμάζουμε το νερό και τον βάζουμε αμέσως στην κατσαρόλα.
Το πτηνό που μαγείρεψα σήμερα ήταν 1700 γραμμάρια, οπότε έβαλα 2 λίτρα νερό στη κατσαρόλα, δύο κουταλάκια αλάτι και τον κόκκορα.
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και τ' αφήνουμε να σιγοβράζει για δυόμισι-τρεις ώρες.

Κάνουμε ό,τι δουλειές έχουμε να κάνουμε αυτό το τρίωρο, γιατί μετά θα πρέπει να αφοσιωθούμε στον πετεινό μας.
Βγάζουμε από τη κατσαρόλα το στήθος, τον λαιμό και τα εντόσθια και τα αφήνουμε κάπου απλωμένα ωστε να κρυώσουν σχετικά γρήγορα. Ξεκοκκαλίζουμε και ψιλοκόβουμε το κρέας - όχι σε στυλ πατσά, αλλά αρκετά ψιλοκομμένο:

Σε μια πιατέλα στρώνουμε πολλά κλαράκια δενδρολίβανο. Βγάζουμε τα υπόλοιπα κομμάτια από τη κατσαρόλα (πόδια, φτερούγες κλπ) και τα απλώνουμε στο στρώμα δενδρολίβανου που φτιάξαμε. Κλείνουμε καλά με αλουμιονόχαρτο και τα αφήνουμε σε μια γωνιά.

Ρίχνουμε στη κατσαρόλα τα ψιλοκομμένα κρεατάκια και μόλις ξαναρχίσουν να βράζουν, προσθέτουμε 120 γραμμάρια ρύζι. Μετά από 10 λεπτά, δοκιμάζουμε τη σούπα - μάλλον δεν θα χρειαστεί να κάνουμε κάτι, αλλά καλό είναι να δούμε πως "κάθεται" στη γλώσσα μας, αν χρειάζεται προσθήκη αλατιού κλπ. Την αφήνουμε για ένα δεκάλεπτο ακόμη, μέσα στο οποίο ετοιμάζουμε το αυγολέμονο (δύο αυγά και τον χυμό ενός λεμονιού). Αυγοκόβουμε και βγάζουμε (επιτέλους...) την κατσαρόλα απ' το μάτι της κουζίνας:

Ετοιμάζουμε τώρα το grill: Βάζουμε μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και το αφήνουμε να ζεσταίνεται. ***Η ίδια διαδικασία μπορεί να γίνει και σε τηγάνι, αλλά μετά από προτροπή του gianni, θα το κάνουμε σήμερα στο γκριλ. Βλέπω οτι περάσανε κιόλας τέσσερις μήνες από τη συνταγή της κοτόσουπας στά σχόλια της οποίας ο Γιάννης πρότεινε το γκριλ... τι γρήγορα που περνάει ο καιρός!...

Βγάζουμε από το στρώμα δενδρολίβανου τα κομμάτια του κόκκορα. Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρια (άσπρο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο Πόζαρ), κουρκουμά και ρίγανη στη μια πλευρά των κομματιών. Αυτή την πλευρά την βάζουμε σε επαφή με το grill και όσο ψήνεται βάζουμε τα ίδια μπαχάρια και στην άλλη πλευρά. Σε κανα τρίλεπτο αλλάζουμε πλευρές και σε άλλα 3 λεπτά, έτοιμος ο κόκκορας:

ΥΓ: Το κοκκοράκι κικιρικικιιιιιι, να σε ξυπνάει καθε πρωί... :-)

Καλή και η κότα, αλλά ο κόκκορας είναι "να τρώει η μάνα και στο παιδί να μη δίνει"...


ΥΓ2: 20 και σήμερα...

6 comments:

kiki said...

4 μήνεεεεεεεεες;;;; Πάνε κιόλας 4 μήνες;;; Πωωωωω....
Η συμβουλή του Γιάννη και η δική μου απορία τότε γιατί να τα ψήνουμε.
Εμ! Άλλο πράμα το κοκοράκι! Αχ να 'χα ένα πιάτο σούπα!

Anonymous said...

Μια γρήγορη βόλτα στα blog πριν βγούμε, και μου ανοίξατε την όρεξη! Νομίζω έχω ένα κοκκοράκι στην κατάψυξη, μάλλον αύριο θα εφαρμόσω τη συνταγή!

Υ.Γ. Ζηλεύω που θα πάτε Κρήτη & Γαύδο, εγώ όχι φέτος....κλαψ...σνιφ!

Anonymous said...

Κώστα καλή η συνταγή... τι καλή δηλαδή... πέφτουν τα σάλια.
Αλλά λίγο χειμωνιάτικη ρε φίλε.
Δεν τον έβαζες στο φούρνο με πατατούλες;
Τελικά πως είδες το γκριλ σε σχέση με το τηγάνι;

Εγώ από την άλλη είμαι στην πατρίδα και ξέρεις τώρα... απολαμβάνω περιποίηση!!!
Το έχω ρίξει στα ψάρια και στα ούζα! Μόνο για πρωινό δεν φάγαμε ψάρι!!!

Κωστας said...

Είδες Κική; Ούτε που το καταλαβαίνεις πως περνάει ο άτιμος ο καιρός... Τέλος πάντων, καλά να 'μαστε - όσο είμαστε πάνω σ' αυτή τη μπάλλα - και ο καιρός ας κάνει τη δουλειά του.

@natassaki: Δεν πειράζει... και του χρόνου η Κρήτη εκεί θα είναι και θα σας περιμένει! :-)

@Gianni: Αμα καρφωθεί κάτι στο μυαλό, χειμωνιάτικο-ξεχειμωνιάτικο δεν παίζει ρόλο... Ισως φταίει το οτι έβαλε ο διάολος το ποδάρι του και ήρθαν φέτος κάπως ανάποδα τα πράγματα (σχεδόν πάντα Ιούλιο είμαστε σε διακοπές, φέτος θα πάμε Αύγουστο), και δεν δουλεύει "κανονικά" το ακατοίκητο... τέλος πάντων!
Εχει όντως μια διαφορά προς το καλύτερο το γκριλ :-)
...Και καλή ψαρο-ουζίαση! ( συνοδεία θάλασσας να υποθέσω ε; - βράζω τώρα στο ζουμί μου εγω...)


*Kαι κάτι καλό: Πάω να ετοιμάσω μια μαρινάδα. Εχει πανσέτες το πρόγραμμα για αύριο. Ολονυχτία μαριναρίσματος θα κάνει το κρεατικό :-) μμμμμμμ!

Anonymous said...

απαπαπα.....κοτόσουπα...ένα φαγητό που απεχθάνομαι!!!
:))

Unknown said...

Επειδή έχει σκληρό κρέας ο κόκορας πόση ώρα πρέπει να το βράσω;