Η νέα κουζίνα (επιτέλους...)
Εδώ και κάτι μήνες, λίγο μετά το Πάσχα, άρχισε η κατασκευή της κουζίνας του "εξοχικού". Μετά κόπων και βασάνων, ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες (ουφ).
Λοιπόν, είχα γράψει τότε πως η διαδικασία ξεκίνησε με την ουρά, για να μη λέμε "φάγαμε τον γάιδαρο κι έμεινε η ουρά" - αλλά και πάλι μας την έκανε τη δουλειά η τύχη και χρειάστηκαν τρεις μήνες (και βάλε...):

Η μοναξιά της ουράς στον κρύο τοίχο...:

Η ουρά ανήκει σε ένα σαμιαμίδι (οικόσιτο ερπετό που υποτίθεται οτι φέρνει καλή τύχη κλπ κλπ). Βέβαια, λόγω μεγέθους - 3 μέτρα και κάτι ψιλά είναι το μήκος του - φέρνει περισσότερο προς κροκόδειλο...
Και επειδή είναι ψυχρόαιμο ζώο, χρειάστηκε ένας ήλιος (αχνοφαίνεται δεξιά) για να το ζεσταίνει:

Εδώ ο ήλιος φαίνεται καλύτερα:

Τα ντουλάπια μισοτοποθετημένα:

Μισοφτιαγμένο το έργο, περιμένει τον πάγκο που άργησε κάπως...:

...Και επιτέλους έτοιμο:

Λοιπόν, είχα γράψει τότε πως η διαδικασία ξεκίνησε με την ουρά, για να μη λέμε "φάγαμε τον γάιδαρο κι έμεινε η ουρά" - αλλά και πάλι μας την έκανε τη δουλειά η τύχη και χρειάστηκαν τρεις μήνες (και βάλε...):
Η μοναξιά της ουράς στον κρύο τοίχο...:
Η ουρά ανήκει σε ένα σαμιαμίδι (οικόσιτο ερπετό που υποτίθεται οτι φέρνει καλή τύχη κλπ κλπ). Βέβαια, λόγω μεγέθους - 3 μέτρα και κάτι ψιλά είναι το μήκος του - φέρνει περισσότερο προς κροκόδειλο...
Και επειδή είναι ψυχρόαιμο ζώο, χρειάστηκε ένας ήλιος (αχνοφαίνεται δεξιά) για να το ζεσταίνει:
Εδώ ο ήλιος φαίνεται καλύτερα:
Τα ντουλάπια μισοτοποθετημένα:
Μισοφτιαγμένο το έργο, περιμένει τον πάγκο που άργησε κάπως...:
...Και επιτέλους έτοιμο: