Sunday, July 1, 2007

Μπριζόλες με μανιτάρια στη σχάρα

Αυτό το φαγητό χρονικά προηγείται κατά μία μέρα από το προηγούμενο (είναι το Σαββατιάτικο φαγητό μας), αλλά λόγω της χτεσινής βαρεμάρας και κάποιων μικροαλλαγών στο blog, δημοσιεύεται μετά το σημερινό ρυζομανιταροκαλαμπόκι...

Μπριζόλα στη σχάρα λοιπόν, all-time classic κρεατικό, συνοδευόμενη από μανιτάρια (και λίγες ροδέλες από πιπεριές).
Για να πούμε οτι "κάναμε κάτι σοβαρό" στο ψήσιμο, θα εμπλουτίσουμε τα μανιτάρια με μερικά μυρωδικά.
Χυμός μισού λεμονιού, μια κουταλιά ελαιόλαδο, μισό κουταλάκι μουστάρδα με ολόκληρους σπόρους σιναπιού, μισό κουταλάκι σπόροι κίμινο και μισό κουταλάκι σπόροι κόλιανδρου κοπανισμένοι στο γουδί. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί και με ένα πινέλο τα απλώνουμε στην πλευρα των μανιταριών όπου είναι οι "πτυχώσεις" τους.

Κόβουμε μια-δυο κόκκινες και μια-δυο πράσινες πιπεριές. Χρησιμοποιούμε μερικές ροδέλες για το σαλατικό μας, κάτι με ντομάτα-αγγούρι-κρεμμύδι-μαϊντανό (λάδι, αλάτι, ρίγανη εννοούνται...) :


Προετοιμάζουμε τις μπριζόλες, δηλαδή αλατοριγανοπιπερώνουμε (να μην επαναλαμβάνομαι άσκοπα με το πιπέρι του Πόζαρ ε; ) και ετοιμάζουμε τη σχάρα μας.
Μόλις κάψει η σχάρα, τη λαδώνουμε και βάζουμε τα μανιτάρια για κανα δεκάλεπτο. Αν χωράνε και οι πιπεριές, τις βάζουμε κι αυτές. Αν έχουμε καμμιά σχάρα-γίγας, βάζουμε και τις μπριζόλες, προφανώς... Μόλις ψηθούν τα πάντα, τρώμε του καλού καιρού....:


***Εχω μεγαλώσει λίγο την ανάλυση των φωτογραφιών (μια απ' τις μικροαλλαγές που έγραψα στην αρχή του ποστ)

ΥΓ: 26 και σήμερα...

3 comments:

Anonymous said...

Τι να σου πω τώρα...
Για τις αλλαγές; Τι θες να ακούσεις;
Για καλό έκανες μεγαλύτερη την ανάλυση νομίζεις; Μεσημεριάτικα στο γραφείο να τα βλέπω αυτά;
Όταν πάντως διάβασα μπριζόλα δεν περίμενα να είναι χοιρινή...
Μοσχαρίσια και μόνο... άλλη αίσθηση. Ειδικά σε κάρβουνο με δυνατή φωτιά, να αρπάξει γρήγορα απ΄έξω.
Επιρρεασμένος από προηγούμενο ποστ σου έκανα καγιανά για να φέρω στο γραφείο σήμερα. Και κρύος μια χαρά είναι, αν και υπάρχουν εδώ και μικροκύματα.

Anonymous said...

τρελλαίνομαι για μανιτάρια(και ειδικά με κολιανδρο)...κι αν συνδυάζοντι με μια ωραία λαχταριστή μπριζολίτσα...σλουπρ...

Κωστας said...

@Gianni: Α, εγω είμαι κατά των διακρίσεων! Και ο χοίρος και ο μόσχος, καλοδεχούμενοι είναι :-) :-)

@cook the book: Φέτος ένα πουλί (κουρούνα ή περιστέρι) μας χάλασε τη γλάστρα του κόλιανδρου. γκρρρ.

Σήμερα όμως, θα ξανασπείρω μια γλάστρα για να την πάρουμε μαζί μας στις διακοπές!