Friday, June 29, 2007

Καϊγκανάς με κολοκύθια

Μετά τον γιοφκά, ο καϊγκανάς (κάτι σαν αφιέρωμα ας πούμε, στη μαγειρική της γιαγιάς...).
Υπάρχει βέβαια μια διαφορά, καθώς ο γιοφκάς είναι υλικό προς μαγείρεμα ενώ ο καϊγκανάς τρόπος μαγειρέματος... τέλος πάντων...

Ουσιαστικά, καϊγκανάς είναι η στραπατσάδα. (Δεν ξέρω αν χρησιμοποιείται η λέξη "καϊγκανάς" πέρα από το χωριό μου - όποιος γνωρίζει ας ενημερώσει).
Βασικά, χρησιμοποιούμε αυγά και ντομάτες. Από κει και πέρα, μπορούμε να προσθέσουμε ό,τι κατεβάσει η κούτρα μας. Και επειδή διανύουμε την εποχή των κολοκυθιών, ε, ναι... θα χρησιμοποιήσουμε κολοκύθια (πάλι...).

Λοιπόν.
6 αυγά (ή αβγά) - από το κοτέτσι της μαμάς, τα ξανάπαμε αυτά...
2-3 ντομάτες, 1 κολοκυθάκι
1 κρεμμύδι, 2 σκελίδες σκόρδο
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, μοσχοκάρυδο
Τα μαζέψαμε; Είμαστε έτοιμοι για την παρασκευή άλλης μιας λιχουδιάς!

Ψιλοκόβουμε το κολοκύθι και τις ντομάτες (κανονικά θα πρέπει να τις ξεφλουδίσουμε και να αφαιρέσουμε τους σπόρους, αλλά ας το κάνουμε κάπως πιο εύκολο...).
Ψιλοκόβουμε κρεμμύδι-σκόρδα, εναλλακτικά τα βάζουμε στο μπλέντερ για να πάρουμε πολύ μικρά κομματάκια... και σωτάρουμε σε λίγο ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε τα κομμάτια του κολοκυθιού, τα φέρνουμε μερικές βόλτες για να... ανταλλάξουν απόψεις με τα κρεμμυδοσκόρδα.
Βάζουμε και τις ντομάτες, χαμηλώνουμε λίγο τη θερμοκρασία, ρίχνουμε λίγο αλάτι και τ' αφήνουμε να σιγοψήνονται για 20-30 λεπτά.

Αν πιούμε κρασί, θα χρειαστούμε ένα σφηνάκι. Αν πιούμε μπίρα, δύο σφηνάκια. Θα "σβήσουμε" (που λέει ο λόγος) το τηγάνι μας με το περιεχόμενο του σφηνακίου (ή των σφηνακίων).
Θα προσθέσουμε μια πρέζα ρίγανη, θα ανακατέψουμε καλά και θα σπάσουμε τα αυγά πάνω στο τηγάνι. Θα βάλουμε ελάχιστο μοσχοκάρυδο πάνω στους κρόκους των αυγών και θα ξαναφέρουμε τη θερμοκρασία εκεί που ήταν πριν την χαμηλώσουμε.
Σπάμε τους κρόκους και ανακατεύουμε ελαφρά που και που. Σε κανα πεντάλεπτο, θα είναι έτοιμος ο καϊγκανάς μας.

Μια ενδιαφερουσα παραλλαγή, αν έχουμε όρεξη για πολλλές μπίρες, είναι αυτή του gianni στα σχόλια των αυγών ματιών, λίγο παρακάτω. Αντί για κολοκύθι, λουκάνικο! (Ωχ μάνα... :-) ...)

8 comments:

roidis said...

λοιπόν αυτή τη συνταγή θα την ακολουθήσω και θα την φτιάξω. Μου άνοιξες την όρεξη!

Anonymous said...

Το λουκάνικο στα αυγά και το παστό στον καγιανά!!!!
Ισχύει και το αντίστροφο.

Χαιρετισμούς από Δυτ. Μακεδονία όπου είμαι όλη την εβδομάδα για δουλειά.

Anonymous said...

Α! Καγιανά λέμε εμείς όταν έχει παστό.
Διαφφορετικά το λέμε ντομάτες με αυγά (παλαιότερα) ή στραπατσάδα πλέον.
Αν έχεις και λίγη σφέλλα μέσα στον καγιανά, θυμάσαι παιδικές στιγμές...

Μπύρεεεςςςςς!!!!!

Κωστας said...

@ roidis: Να τη φτιάξεις, αλλά προσοχή στ' αυγά! ;-) μην είναι τίποτα της κακιάς ώρας...

@ Gianni: Εκανα λάθος ψάξιμο (καιγκανάς χωρίς τα διαλυτικά στο γιώτα και ο γκούγκλης βγάζει μηδέν αποτελέσματα, οπότε νόμιζα πως πρόκειται για "παραξενιά" του χωριού μου. Το ηχητικά παρόμοιο "καγιανάς" που έβαλες στο πρώτο σχόλιο, βοήθησε να δω πως δεν είναι κάτι "μοναδικό" - όπως οτιδήποτε μαγειρεύεται, αλλωστε...

"Ανεβαίνεις" συχνά για δουλειές ε; :-)

Αυτές οι μπίρες "θα μας φάνε" όμως...
Λέμε να χάσουμε κανα κιλό τώρα καλοκαιριάτικα... και δεν μπορούμε!

Anonymous said...

Κώστα δεν υπάρχει περίπτωση να κοπούν οι μπύρες το καλοκαίρι:)
Εγώ είμαι του καλού κρασιούθ αλλά τα καλοκαίρια...

Ναι "ανεβαίνω" ειδικά Δυτ. Μακεδονία.
Κυριακή πήγα πρέσπες, έφαγα τσιρόνια και μια συνταγή με πιπεριές την οποία θα ανεβάσω στο ομαδικό blog μας σύντομα.
Στην Καστοριά σε κατάστημα που είναι και λίγο deli έχω ανακαλύψει καταπληκτική ρώσικη κονσέρβα με καπνιστό γαύρο (νομίζω γαύρο).
Στο προηγούμενο ταξίδι πήρα δοκιμαστικά μία και ξετρελλάθηκα.
Έτσι χθες ήρθα με εφόδια και σήμερα έχει ουζοποσία στο μπαλκόνι.
(Ε! όχι όλο μπύρες...)

Anonymous said...

Στα μέρη μου ο καγιανάς έχει οπωσδήποτε παστό μέσα...
...σφέλα;;..μήπως κάποιος είναι από Μεσσηνία εδώ;;
...ως παιδική γεύση θυμάμαι ντομάτες,του καλοκαιριού οπωσδήποτε,με αυγά και μπόλικες τηγανητές πατατούλες μέσα...

Anonymous said...

Προφανώς αγαπητέ "cook the book" κάποιος είναι από εκεί...
Αλλά και ο Κώστας την γνωρίζει τη σφέλα.
Μετά από καιρό πάω αύριο "κατω"
Φυσικά θα φέρω προμήθειες...

Κωστας said...

Γιάννη, δεν είναι "αγαπητός" αλλά "αγαπητή" η CookTheBook ;-)