Friday, August 28, 2009

Γεμιστές πιπεριές

Ζεματάμε σε βραστό νερό (λες και θα μπορούσαμε να ζεματίσουμε σε κρύο... τέλος πάντων...) 15 πιπεριές.
Τις βγάζουμε από τη κατσαρόλα και τις αφήνουμε να κρυώσουν, αλλά φροντίζουμε το νερό όπου έβρασαν να διατηρηθεί ζεστό.

Οσο κρυώνουν οι πιπεριές, ψιλοκόβουμε ένα μεγάλο κρεμμύδι, αρκετό μαϊντανό και 15 φύλλα πλατύφυλλου βασιλικού.

Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι, προσθέτουμε τα πράσινα μυρωδικά και 15 κουταλιές ρύζι να γυαλίσει. Ρίχνουμε 4-5 κουταλιές από το νερο που έβρασαν οι πιπεριές, αλάτι-πιπέρι και καμμιά τριακοσαριά γραμμάρια αποφλοιωμένα ντοματάκια, μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο, ανακατεύουμε καλά και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Τ' αφήνουμε κανα δεκάλεπτο.

Καθαρίζουμε τις πιπεριές από τα σπόρια (κατά τη διάρκεια του δεκάλεπτου...).

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 και γεμίζουμε τις πιπεριές τις οποίες τοποθετούμε σ' ένα πυρεξ. 5-10 λεπτά μετά την εισαγωγή των γεμισμένων πιπεριών στο φούρνο, ρίχνουμε περιπου ένα φλιτζάνι νερό (απ' αυτό στο οποίο ζεματίσαμε τις πιπεριές και το κρατήσαμε ζεστό).

Συνολικά 40-45 λεπτά στο φούρνο και τα γεμιστά μας είναι έτοιμα:

Wednesday, August 26, 2009

Πατάτες γιαχνί με βραχώδη θαλασσινά :-)

Μια καλή ιδέα όταν βρισκόμαστε σε διακοπές, είναι να μαγειρέψουμε με υλικά του τόπου που μας φιλοξενεί.
Εμείς είχαμε πάρει μαζί μας μερικές πατάτες που ήταν κρίμα να μείνουν πίσω και ίσως να χαλάσουν, οπότε η ιδέα που κατέβασε το έτερον ολόκληρον ήταν να κάνουμε κάτι σαν πατάτες γιαχνί με χλωρίδα και πανίδα του νησιού.

Κολοκύθι, ντομάτες, κρεμμύδι και σκόρδο ήταν οι εύκολες προμήθειες. Θα μπορούσαμε να τ' αφήσουμε έτσι, αλλά ήταν κρίμα να μη χρησιμοποιηθούν κανα-δυο "περίεργα" υλικά. Ετσι λοιπόν, ξαμοληθήκαμε να μαζέψουμε κρίταμα και γαστερόποδα.

Η συλλογή κρίταμου είναι εύκολη. Ψάχνουμε μια βραχώδη ακτή, όσο πιο απομακρυσμένη από τον άνθρωπο τόσο καλύτερα.
Τα γαστερόποδα είναι λίγο μπελάς. Τα θαλάσσια σαλιγκάρια τα μαζεύεις σχετικά εύκολα, αλλά τραβάς ζόρι μετά στο μαγείρεμα. Τις πεταλίδες ζορίζεσαι να τις μαζέψεις, αλλά μετά είναι εύκολα τα πράγματα.
Αφού τελειώσει το βάσανο της συλλογής (ειδικά αν έχει κύμα όπως όταν τα μαζεύαμε εμείς...), πάμε χαρούμενοι στο ενοικιαζόμενο και οπλιζόμαστε με υπομονή.

Σε ένα μικρό κατσαρολάκι βάζουμε νερό. Μόλις αρχίσει να κοχλάζει, ρίχνουμε σαλιγκάρια και πεταλίδες να βράσουν για κανα πεντάλεπτο. Κλείνουμε το μάτι (και στη σύζυγο, αλλά και της κουζίνας...), βγάζουμε από το κατσαρολάκι τα γαστερόποδα και βάζουμε στο ίδιο βραστό νερό τα κρίταμα (τα οποία τα 'χουμε ξεπλύνει καλά) για μερικά δευτερόλεπτα. Σουρώνουμε (τα κρίταμα). Αφήνουμε να κρυώσουν τα σαλιγκάρια και οι πεταλίδες - τα κρίταμα ούτως ή άλλως θα ξεπαγιάσουν μέχρι να καθαριστούν τα μαλάκια μας...

Κατά τη διαδικασία του βρασμού οι πεταλίδες ξεκολλάνε από το κοχύλι τους. Τα σαλιγκάρια όμως όχι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο καθαρισμός των πεταλίδων να είναι εύκολος, αλλά των σαλιγκαριών μανίκι (αυτό το ξανάγραψα νομίζω...).

Διαδικασίες καθαρισμού:

Τις πεταλίδες τις βάζουμε "όρθιες" μεταξύ δείκτη και μέσου και με το νύχι του αντίχειρα αφαιρούμε τα "εντόσθια" (επίδειξη υψηλής τεχνικής...χεχε..). Ξεπλένουμε αυτό που απομένει, έτοιμο.

Για τα σαλιγκάρια θα χρειαστούμε μερικές οδοντογλυφίδες. Βγάζοντας το μαλάκιο από το κέλυφος (όπως όταν τρώμε χοχλιούς), φροντίζουμε να απομακρύνουμε το "κλείστρο" του σαλιγκαριού, ένα πορτοκαλί πράγμα σαν λέπι:


Κατά 99% τα εντόσθια του σαλιγκαριού μένουν μέσα στο κέλυφος όταν τραβάμε το πόδι του με την οδοντογλυφίδα, αλλά εάν τυχόν βγούν, τα αφαιρούμε "χειροκίνητα".

Ξεπλένουμε καλά όλα τα σαλιγκάρια μας και τ' αφήνουμε να περιμένουν μαζί με τις πεταλίδες:


Σωτάρουμε κρεμμύδι-σκόρδο-κρίταμα. Προσθέτουμε σαλιγκάρια-πεταλίδες και μετά από λίγο πολτοποιημένη ντομάτα, πατάτες και κολοκύθια. Αφήνουμε να βράσουν κανα μισάωρο και επιτέλους τρώμε: