Monday, January 26, 2009

Αγριογούρουνο στο φούρνο

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, αγριογούρουνο δεν έχω ξαναματαφάει. Οπότε η προσφορά 2 κιλών κυνηγιού (και ουχί φάρμας) είναι μια ευκαιρία για δοκιμή.

Μετά από ψάξιμο συνταγών και αφού αποκλείστηκαν περίεργες πρακτικές (όπως πχ το μαρινάρισμα με σωταρισμένα λαχανικά...), ξεκίνησε το διήμερο προετοιμασίας/μαγειρέματος.

Το μαρινάρισμα κρίνεται απαραίτητο. Σ' ένα μεγαλούτσικο σκεύος λοιπόν, βάζουμε τα κομμένα κομμάτια του κρέατος.

Για τη μαρινάδα κόβουμε 1 κρεμμύδι, 4-5 φρέσκα κρεμμυδάκια, 3-4 σκελίδες σκόρδο, ένα κεφάλι σέλινο, 2 καρότα, 2 κόκκινες και 2 πράσινες πιπεριές.
Τα βάζουμε όλα στο σκεύος με το κρέας, προσθέτουμε 3-4 φύλλα δάφνης, 3-4 κλωνάρια δενδρολίβανο, το χυμό ενός λεμονιού, 3-4 κλωνάρια θυμάρι και σχεδόν ένα φλιτζάνι ελαιόλαδο.
Ανακατεύουμε καλά και βάζουμε όσο κόκκινο κρασί χρειάζεται ωστε να σκεπαστούν τα πάντα.

Αφήνουμε στο ψυγείο για ένα 24ωρο τουλάχιστον.


Καναδυό ώρες πριν την έναρξη του μαγειρέματος, βγάζουμε το έργο μας απ' το ψυγείο να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Κατόπιν, αφήνουμε για λίγο να στραγγίξουν σε διαφορετικά σκεύη το κρέας (που θα πρέπει να το απαλλάξουμε από ότι έχει μείνει κολλημένο πάνω στα κομμάτια) και τα χορταρικά.

Αλατοπιπεροριγανώνουμε το κρέας και το σωτάρουμε στο wok. Απλώνουμε τα κρεατοκόμματα σε ελαφρώς λαδωμένο βαθύ ταψί.
*Γιατί ταψί; Γιατί δεν έχουμε γάστρα :-(

Καθαρίζουμε το wok από τα υπολλείματα και σωτάρουμε τα χορταρικά. Τα βάζουμε και αυτά στο ταψί, ανακατεύουμε και περιχύνουμε με τη μισή περίπου μαρινάδα. Σκεπάζουμε το ταψί και το βάζουμε σε προθερμασμένο στους 200 φούρνο για τρεις ώρες (και κάτι ψιλά).

Η αρχική ιδέα ήταν να μαγειρευτεί με πατάτες, οι οποίες θα έμπαιναν στο ταψί στη μέση του μαγειρέματος. Δεν χωρούσαν όμως (οι πατάτες), οπότε στη μιάμιση ώρα μετά την έναρξη του ψησίματος έγινε μόνο έλεγχος αν χρειαζόταν και άλλα υγρά (μαρινάδα δλδ) - που δεν χρειαζόταν.

Την υπόλοιπη μαρινάδα, είπα να την βράσω με λίγο αλευρι κλπ για γίνει κάτι σαν σως, το αποτέλεσμα ήταν παταγώδης αποτυχία, οπότε δεν χρειάζεται να αναφερθώ περισσότερο :-)

Μια που οι πατάτες δεν μας κάθησαν, ανετέθη στην αξιαγάπητη σύζυγο να βράσει όρυζα.

Τελικά το πιάτο εσερβιρίσθη και ήτο καλόν:

Friday, January 23, 2009

Γαρίδες με παρδαλά μακαρόνια

Πολύ ωραίος συνδυασμός τα μακαρόνια κι οι γαρίδες ε;
Ας τα μαγειρέψουμε γι άλλη μια φορά :-)

Βρήκα κάτι παρδαλές, τρίχρωμες βίδες. Ομορφα πράματα, αλλά πρώτα θα ασχοληθούμε με τα θαλασσινά.

Διαλέγουμε μεγάλες γαρίδες.
Αφού τις βράσουμε, βγάζουμε τα κελύφη από τα σώματα τους και τα ξαναβάζουμε στη κατσαρόλα (τα κελύφη).

Βγάζουμε τα έντερα από τις γαρίδες (ζόρικη δουλειά, γι αυτό όσο μεγαλύτερες είναι οι γαρίδες, τόσο πιο εύκολος ο καθαρισμός) και τις αφήνουμε να περιμένουν.

Ετοιμάζουμε μια σάλτσα (κρεμμύδι, σκόρδο, ντομάτα, μυρωδικά).

Μια μια διάτρητη κουτάλα, βγάζουμε προσεκτικά ότι στερεό έχει μείνει στη κατσαρόλα με το νερό που έβρασαν οι γαρίδες και βάζουμε τα μακαρόνια.

Οσο βράζουν τα μακαρόνια, τσιτσιρίζουμε ελαφρώς τις γαρίδες στο wok σε σησαμέλαιο με ψιλοκομμένο τζίντζερ και ολίγη σάλτσα σόγιας.

Ε, και μετά, σερβίρουμε προσθέτοντας στο πιάτο πάνω στις γαρίδες worcestershire sauce

Thursday, January 22, 2009

Ρακένια με σάλτσα καπνιστού σολομού

Τα ρακένια είναι κάτι Χιώτικα ζυμαρικά με ούζο. Δεν μ' αρέσει το συγκεκριμένο αλκοολούχο, αλλά η περιέργεια γι αυτά τα μακαρόνια αποδείχτηκε μεγαλύτερη από την απέχθεια μου για το ούζο.

Να κάνουμε και μια σάλτσα με καπνιστό σολομό (200γρ) και κρέμα γάλακτος (100ml). Θα χρειαστούμε επίσης ένα lime και ίσως γλυκάνισο.

Ψιλοκόβουμε τον σολομό και βάζουμε το 20% περίπου στο μπλέντερ μαζί με το ξύσμα του lime και τη μισή κρέμα γάλακτος.
Τα χτυπάμε αλύπητα.

Βάζουμε τον υπόλοιπο σολομό σ' ένα μπολ μαζί με τον χυμό του lime.

Βράζουμε τα μακαρόνια και δοκιμάζουμε πως είναι από άρωμα - αν τα θέλουμε πιο αρωματικά προσθέτουμε στο μπλέντερ γλυκάνισο.

Βάζουμε λίγο ελαιόλαδο στο wok, ρίχνουμε τα ρακένια και το περιεχόμενο του μπλέντερ, ανακατεύουμε, ρίχνουμε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος και τον σολομό, ξανανακατεύουμε και σερβίρουμε:

Wednesday, January 21, 2009

Ξου, ρε ματζίρηδες...

Υποθέτω οτι και άλλοι έλαβαν το παρακάτω e-mail:

Kalispera,

Prospatho na steilo ena post sto blog sas gia ton neo diagwnismo mageirikis anametrisis pou organonei i tileorasi tou *****. Sinimmeno tha vreite ena diafimistiko fylladio sxetika me tin ekpompi.
Dystyxws den exo vrei ton tropo na to steilo stin selida sas. An thelete parakalo dimiosiefsete to.

Efxaristw

Casting Dept.
Danae *****

Ας αφήσουμε το δυσανάγνωστον του μηνύματος λόγω greeklish.

Διαβάζω στο "diafimistiko fylladio" οτι πρόκειται για διαγωνισμό μαγειρικής. 5 νοματαίοι θα μαγειρεύουν λέει, ένας κάθε μέρα και οι υπόλοιποι 4 θα χλαπακιάζουν και θα τους βαθμολογάνε. Στο τέλος της βδομάδας, ο παίχτης/μάγερας με την υψηλότερη βαθμολογία θα κερδίζει.

Καλά ως εδώ, κυρία Δανάη μου, κλασσικό ριαλιτοπαίχνιδο, τι άλλο να περιμένει κανείς από τη γκρικ τιβί και δη την ιδιωτική...

Αλλά ο κερδισμένος τι λέτε θα παίρνει; "1500 ευρώ μετρητά".

Καλά ρε ματζίρηδες... ενάμισι ψωροχιλιάρικο δεν είχαμε για έπαθλο ούτε στους σχολικούς χορούς μας! (που λέει ο λόγος)...

Μια βδομάδα ταλαιπώργια για μιάμιση χήνα;;; Φτηνιάρηδοι ανθρώποι...

'Αϊ σαπέρα, ματζίρηδες...


update:

(Για κάποιον λόγο που αδυνατώ να καταλάβω, κάποιοι ριαλιτάνθρωποι δεν μπορούν να γράψουν/σχολιάσουν σε blog, οπότε μεταφέρω εδώ τη συνέχεια):

On Wed, Jan 21, 2009 at 10:28 PM, ***** <*****> wrote:
Krima pou to blog sas den einai anoixto gia na grafei o kathenas ta sxolia tou, kai emeis na sas apantisoume dimosia.

Alitheia, eseis mono gia to epathlo tha mageirevate?

Casting Dept.

1. Το blog είναι ορθάνοιχτο και ο καθένας μπορεί να γράψει οποιοδήποτε σχόλιο οποτεδήποτε το θελήσει.

2. Μαγειρεύω σχεδόν καθημερινά με μοναδικό "έπαθλο" την εφήμερη ικανοποίηση που προσφέρει στα αισθητήρια όργανα μου η κατανάλωση της τροφής.

Είμαι φύσει και θέσει αντίθετος με τα τηλεοπτικά "realities", οπότε δεν θα μαγείρευα σε μια τέτοια εκπομπή για κανέναν λόγο.

Εξεπλάγην πάντως από το "ύψος" της αμοιβής που προσφέρεi στο "νικητή" o "λαμπερός κόσμος της τηλεόρασης". Και μάλιστα κοτζαμάν σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας, όχι το "Κολοπετινίτσα TV".

Πολύ χαμηλά (γενικώς...) έχει πέσει η ελληνική τελεόραση, όπως φαίνεται... :-)