Wednesday, February 28, 2007

Μπαρμπούνι στο τηγάνι

Η Αυτού Μεγαλειότης το μπαρμπούνι:


Ενα από τα πιο νόστιμα ψάρια, μαγειρεμένο "κλασσικά" στο τηγάνι.
Θα χρειαστούμε δενδρολίβανο, αλάτι, αλεύρι και λάδι για τηγάνισμα.

Παίρνουμε μερικά μεγάλα μπαρμπούνια, τα καθαρίζουμε καλά από εντόσθια και λέπια.
Για κάθε ψάρι, παίρνουμε δύο κλαράκια δενδρολίβανο, ανοίγουμε το στόμα του ψαριού και τα σπρώχνουμε μέσα, ωστε να γεμίσουν το χώρο του κεφαλιού και της κοιλιάς. Κόβουμε ό,τι περισσεύει.
Αλατίζουμε τα ψάρια και τ' αφήνουμε κανα μισάωρο να "ρουφήξουν" το αλάτι και τη μυρωδιά του δενδρολίβανου.

Σε ένα μεγάλο τηγάνι, βάζουμε λάδι να κάψει. Απλώνουμε το καλό αλεύρι ντίνκελ που χρησιμοποιήσαμε στους λουκουμάδες και αλευρώνουμε καλά τα ψάρια.
Πριν τα τηγανίσουμε, τα τινάζουμε να φύγει το παραπανίσιο αλεύρι και τηγανίζουμε 3-4 λεπτά κάθε πλευρά, ανάλογα με το πάχος του ψαριού.

Καλή συνοδεία είναι οι ζοχιές.

Monday, February 26, 2007

Λουκουμάδες

Νομίζω οτι θα ήταν καλός ο τίτλος "παγκόσμιοι λουκουμάδες" :-)
Να φτιάξουμε ένα γλυκάκι με υλικά απ' όλο τον κόσμο;


Αλεύρι ντίνκελ ολικής άλεσης από την Ολλανδία - ένα ποτήρι:

"Spelt" είναι το πιο κοινό όνομα του αλευριού αυτού, γι αυτό και βλέπουμε "speltmeel" στη συσκευασία, αλλά μπορεί να το βρούμε και σαν "asturia" - "ζέα" το ελληνικό όνομα.

Η μαγιά που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι βιολογικής καλλιέργειας χωρίς γαλακτωματοποιητές, από τη Γερμανία - μισό φακελάκι:

Η διαφορά αυτής της μαγιάς με κάποια "συνηθισμένη" είναι οτι δεν χρειάζεται να διαλυθεί σε νερό - τη βάζουμε κατ' ευθείαν στο στεγνό αλεύρι.

Η ζάχαρη, μαύρη βιολογικής καλλιέργειας, πάει καιρός που την αγοράσαμε και δε θυμάμαι από που κρατάει η σκούφια της - 1 κουταλάκι γλυκού.
Το αλάτι, Ατλαντικού ωκεανού - μισό κουταλάκι γλυκού.
Και ένα ποτήρι ελληνικό νερό :-)

Για το σιρόπι, μισό φλυτζάνι από τη μαύρη ζάχαρη, ένα ξυλαράκι κανέλα από κάποιο τροπικό νησί, και ένα φλυτζάνι νερό.

Λοιπόν.
Ανακατεύουμε το αλεύρι, τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη, βάζουμε το νερό, φτιάχνουμε ομοιόμορφο χυλό και τ' αφήνουμε να φουσκώσει.
Ανάλογε με τη θερμοκρασία, μπορεί να πάρει από λιγότερο από μισή ώρα, μέχρι και παραπάνω από μία.

Να κάνουμε πρώτα το σιρόπι που είναι πιο έυκολο (αν και κατόπιν εορτής, δηλαδή με τη κατανάλωση των λουκουμάδων, είδαμε οτι δεν ήταν απολύτως απαραίτητο).
Βάζουμε το νερό να ζεσταίνεται μαζί με το ξυλαράκι κανέλας, μόλις ζεσταθεί αρκετά βάζουμε τη ζάχαρη, ανακατεύουμε και τ' αφήνουμε να δέσει. Πάει αυτό.

Βάζουμε λάδι να κάψει σε ένα wok (ακόμα και στα σκεύη παγκοσμιοποίηση...), λάδι της αρεσκείας μας - προτιμήστε όμως κανα ελαφρύ.
Μόλις κάψει, παίρνουμε με ένα κουτάλι σούπας μια ποσότητα χυλό, το ρίχνουμε στο τηγάνι και αφήνουμε τους λουκουμάδες να χρυσίσουν.
Τους βγάζουμε αφήνοντάς τους σε απορροφητικό χαρτί ν' αδειάσουν το λάδι τους, τους περιχύνουμε με το σιρόπι και τους τρώμε με μέλι.

Συκώτι με ρύζι

Κάθε Δευτέρα ο κρεοπώλης μας φέρνει φρέσκο μοσχαρίσιο συκώτι. Μπορούμε να το μαγειρέψουμε στα γρήγορα με ρύζι.


Για κάθε άτομο, θα υπολογίσουμε 250-300 γραμμάρια συκώτι και 1/3 ποτηριού ρύζι.
Για τρεις μερίδες λοιπόν, περίπου 800 γραμμάρια συκώτι και ένα ποτήρι ρύζι (μπασμάτι).
Για να γίνει κάπως πιο νόστιμο το ρυζάκι, μπορούμε να το τηγανίσουμε με κρεμμύδι - 2 κρεμμύδια για 3 μερίδες.
Ακόμα, θα χρειαστούμε αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και (αν τηγανίσουμε το ρύζι) σάλτσα σόγιας.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 και αλείφουμε με ελαιόλαδο ένα ταψί (τέτοιο ωστε να χωράνε σε μια στρώση οι φέτες συκωτιού - όπως ζητήσαμε να το κόψει ο χασάπης μας).
Πλένουμε, στραγγίζουμε τις συκωτο-φέτες σε απορροφητικό χαρτί και τις απλώνουμε στο ταψί.
Αλατοπιπερώνουμε (αν θέλουμε βάζουμε και ρίγανη ή κάποιο άλλο μυρωδικό χόρτο που ικανοποιεί τα γευστικά μας βίτσια) και το ψήνουμε στο φούρνο για 20-30 λεπτά.

Βράζουμε το ρύζι σε διπλάσια ποσότητα αλατισμένου νερού, στο οποίο έχουμε ρίξει μερικούς στήμονες σαφράν.
Αν θέλουμε να το τηγανίσουμε, βάζουμε στο wok ελαιόλαδο να κάψει, κόβουμε τα κρεμμύδια σε λεπτές λωρίδες, τα σωτάρουμε, βάζουμε σάλτσα σόγιας να καφετίσουν καλά και προσθέτουμε το ρύζι, ανακατεύουμε για 3-4 λεπτά και είμαστε έτοιμοι.

Sunday, February 25, 2007

Μπριζόλες στη σχάρα με κους-κους

Το ωραίο μπριζολάκι,
θέλει σχάρα και κρασάκι.

Και ένα μαρινάρισμα δεν θα του έπεφτε βαρύ, οπότε ετοιμάζουμε μια μαρινάδα με ελαιόλαδο, κρασί, λεμόνι, μυρωδικά κλπ και τ' αφήνουμε 3-4 ώρες να "ρουφήξει πράμα"...


Για να μη πάει χαμένη η μαρινάδα, μπορούμε να τη κάνουμε μια ωραία σως. Είχα βάλει για μυρωδικά σκόρδο και θρούμπι. Οπότε, βάζοντας στο μπλέντερ ένα κρεμμύδι, ένα κουταλάκι κόκκινο καπνιστό πιπέρι και ένα κουταλάκι κουρκουμά, και φυσικά τη μαρινάδα, καλά είναι... τα χτυπάμε καλά και τα βάζουμε σε μια κατσαρολίτσα να βράσουν.
Αφού βράσει για 15-20 λεπτά, δοκιμάζουμε αν χρειάζεται αλάτι ή κάτι άλλο και την αφήνουμε να σιγοβράσει για να πήξει.

Βάζουμε τα μπριζολάκια στη σχάρα να ψήνονται και ετοιμάζουμε για συνοδεία κους-κους, δηλαδή δύο κούπες νερό, που μόλις ζεσταθούν βάζουμε μισό κουταλάκι αλάτι, μια κούπα κους-κους και τ' αφήνουμε να ρουφήξει το νερό ανακατεύοντας που και που.

Μπρόκολα


Βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό να βράσει.
Κόβουμε τα άνθη από τα μπρόκολα και τα ξεπλένουμε.
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, βάζουμε μια κουταλιά αλάτι και τα μπροκολοάνθη.
Τ' αφήνουμε 4-5 λεπτά - μη γίνουν νιανιά, τα βγάζουμε και τ' αφήνουμε να κρυώσουν.
Σερβίρονται με ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι.

Saturday, February 24, 2007

Ζοχιές

Μια πανεύκολη σαλάτα με νόστιμα αγριόχορτα.


Βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό να βράσει.
Καθαρίζουμε και πλένουμε τις ζοχιές.
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, βάζουμε μια κουταλιά αλάτι και τα χόρτα.
Τ' αφήνουμε 4-5 λεπτά ίσα να μαλακώσουν, τα βγάζουμε και τ' αφήνουμε να κρυώσουν.
Σερβίρονται με ελαιόλαδο, λίγο αλάτι και μπόλικο λεμόνι.

Σπανακόρυζο

Συνήθως αυτά που γράφω είναι για 2 μερίδες, σήμερα όμως πρόκειται για τρεις.


750γρ. σπανάκι
1-2 κρεμμύδια
1 ματσάκι κρεμμυδάκια
1 ματσάκι άνηθο
1 κομμάτι πιπερόριζα
1-2 σκελίδες σκόρδο
1 κουταλιά σούπας πελτέ
1 λεμόνι
Μια κούπα ρύζι
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι

Σε μια μεγαλούτσικη κατσαρόλα, βάζουμε περίπου 3 λίτρα νερό να ζεσταίνεται.
Πλένουμε και καθαρίζουμε το σπανάκι (δηλαδή πετάμε τα κοτσάνια, τα κιτρινισμένα και "δυσοίωνα" φύλλα).
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, βάζουμε μια κουταλιά της σούπας αλάτι και μετά το σπανάκι να ζεματιστεί για 3-4 λεπτά.
Σουρώνουμε και κρατάμε το σπανάκι σε μια γωνιά.

Κάνουμε chopping therapy:
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, τα κρεμμυδάκια, το άνηθο, τη πιπερόριζα και το σκόρδο.

Σωτάρουμε τα ψιλοκομμένα μας
Βάζουμε στη κατσαρόλα το πελτέ.
Κόβουμε σε σχετικά μεγάλα κομμάτια το σπανάκι και το βάζουμε και αυτό στη κατσαρόλα.
Προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού, αλάτι και πιπέρι και μια κούπα νερό και το αφήνουμε να πάρει μια βράση.
Βάζουμε το ρύζι και μόλις αρχίζει να βράζει χαμηλώνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να σιγοβράσει για 20-30 λεπτά, προσθέτοντας, αν χρειαστεί, λίγο νερό ακόμα.

Thursday, February 22, 2007

Σπανάκι - ρόκα

Εγκαίνια σήμερα της κατηγορίας "Σαλάτες" με μια ...γλυκόπικρη να τη χαρακτηρίσω;


Ετοιμάζουμε μισή σαλατιέρα σπανάκι, μισή σαλατιέρα ρόκα (όπερ σημαίνει καλό πλύσιμο και χοντροκόψιμο των χόρτων).
Ανακατεύουμε να αναμιχθούν τα χορταρικά, βάζουμε αλάτι, μπόλικο θρούμπι, ελαιόλαδο πρώτης ψυχρής έκθλιψης, ή για τους βιτσιόζους λινέλαιο (ομοίως πρώτης ψυχρής έκθλιψης) και ξύδι balsamico.

Wednesday, February 21, 2007

Σουπιές με σπανάκι

Η συνταγή αυτή πρωτογράφτηκε σ' αυτό το blog από τη Κική (Ονειρομαγειρέματα), στα σχόλια της κοκκινιστής σουπιάς.
Εκανα μια μικρή τροποποίηση λόγω γευστικών βίτσιων - η ορίτζιναλ απλά δεν έχει σκόρδο και ρίγανη.


Χρειαζόμαστε:
1 κιλό σουπιές
1 κιλό σπανάκι
Ενα μεγάλο ή δύο μικρά κρεμμύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
Μια κουταλιά πελτέ
Ενα ποτηράκι κρασί (χρησιμοποίησα το "Αρωμα Λήμνου" - λευκό ξηρό βιολογικής γεωργίας)

Βάζουμε σε ένα μπρίκι νερό να ζεσταίνεται (μάλλον δεν θα χρειαστεί, αλλά σε περίπτωση που σπάσει ο διάολος το ποδάρι του, καλό θα είναι να έχουμε ζεστό νερό).
Καθαρίζουμε και κόβουμε τις σουπιές.
Σωτάρουμε σε μια κατσαρόλα κρεμμύδια και σκόρδα.
Βάζουμε στη κατσαρόλα και τις σουπιές να κάνουν μια βόλτα με τα κρεμμυδοσκόρδα και σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε το πελτέ, ανακατεύουμε καλά, βάζουμε ένα κουταλάκι γλυκού αλάτι, 5-6 στροφές από το μύλο πιπέρι, ξανα-ανακατεύουμε και μόλις αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε τη φωτιά.
Τ' αφήνουμε να σιγοβράσουν καμμιά ώρα (αν τυχόν χρειαστεί νερό, βάζουμε απ' αυτό που ζεστάναμε στο μπρίκι).
Οσο βράζουν οι σουπιές, καθαρίζουμε το σπανάκι και αν τα φύλλα του είναι μεγάλα τα κόβουμε στη μέση.
Προσθέτουμε τα σπανάκια στη κατσαρόλα, τη ρίγανη και τ' αφήνουμε κανα δεκάλεπτο ακόμα.

Tuesday, February 20, 2007

Μουρμούρα στη σχάρα

Αυτή η βδομάδα είναι λίγο μικρότερη από τις υπόλοιπες, καθώς "αρχίζει" τη Τρίτη.
Καλή αφορμή λοιπόν για ψάρι.
Πάμε στην αγορά, ψάχνουμε κάτι ενδιαφέρον... και βρίσκουμε μουρμούρες.

Καλός ο καιρός, μια χαρά θα στηθεί η σχάρα να μυρίσει η γειτονια...
Μουρμούρα στη σχάρα λοιπόν (για να μην έχουμε μουρμούρα στο κρεβάτι...)


Ως γνωστόν, το καλό ψάρι δε χρειάζεται πολλά-πολλά.
Ενα λεμόνι, λίγο ελαιόλαδο, αλάτι και ρίγανη είναι αρκετά.

Στίβουμε το λεμόνι, προσθέτουμε ίση ποσότητα ελαιόλαδου και ρίγανη.
Αλατίζουμε τα (καθαρισμένα) ψάρια και μόλις ετοιμαστεί η σχάρα μας, με ένα πινέλο τα αλείβουμε με το λαδολέμονο και τα βάζουμε να ψηθούν.
Κάθε φορά που γυρίζουμε πλευρά, ξαναπερνάμε τα ψάρια με το λαδολέμονο, ενώ όσο περισσέψει μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως σως.

Monday, February 19, 2007

Πιπέρι κόκκινο, γλυκό και καπνιστό

Προ ημερών, υποσχέθηκα στο νησιώτη που τα βάζει όλα στα κάρβουνα οτι θα μάθαινα πως γίνεται το καπνιστό πιπέρι Λουτρακίου Αριδαίας, που τόσο πολύ το 'χω παινέψει σ' αυτό το blog.

Ηγγικεν η ώρα λοιπόν.
Πως το καπνίζουν το πιπέρι;


"Βάζουμε τις πιπεριές στον πιπερώνα(1) να καπνιστούν με ξύλα του δάσους. Οταν αφυδατωθούν - δηλαδή να ξεραθούν, καταλαβαίνεις έτσι; - τις αλέθουμε να γίνουν σαν σκόνη, αλλά χωρίς τα σπόρια. Καλά, μερικοί βάζουν και τα σπόρια, αλλά χωρίς αυτά είναι καλύτερα. Οι μερακλήδες διαλέγουν και το ξύλο, δεν καίνε ό,τι να 'ναι. Και ξέρεις γιατί το καπνίζουμε; γιατί έτσι δε χαλάει. Αμα αφήσεις τις πιπεριές να ξεραθούν στον ήλιο, δεν αντέχει πολύ καιρό το πιπέρι, έχουμε και πολλή υγρασία εδώ, ε; Αμα τις καπνίσεις όμως, δεν έχουνε ανάγκη, δε σου χαλάει ποτέ το πιπέρι. Μυρίζει λίγο κάπνα, αλλά είνα ωραίο, δεν είναι;"

-->Την επόμενη φορά, θα προσπαθήσω να το ηχογραφήσω - πιθανότατα από κάποιον/α άλλον/άλλη "παραγωγό πιπεριού", ωστε να το κάνω podcast (εδώ λέμε wow!).



1. Πιπερώνας: Θάλαμος καπνίσματος πιπεριών ( !!! )

Wednesday, February 14, 2007

Λαχανόρυζο

Αυτό το φαγητό, είναι (κατ' εμέ) πιο νόστιμο όταν κρυώσει, ή ακόμα καλύτερα την επόμενη μέρα!
Η ποιότητα του λάχανου βέβαια παίζει το κύριο ρόλο. Από κει και πέρα, τα μυρωδικά - κομπάρσοι μπορεί να αλλαχτούν ανάλογα με τα βίτσια του καθένα. Ετσι, η παρακάτω συνταγή επιδέχεται πάρα πολλές παραλλαγές:

Ενα μέτριο λάχανο (κανα κιλό περίπου)
Μισό ποτήρι ρύζι (περίπου 120 γραμμάρια)
Ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι
1-2 σκελίδες σκόρδο
1 ξυλαράκι κανέλα
3-4 γαρίφαλα
μισό κουταλάκι γλυκού κίμινο
μισό κουταλάκι γλυκού κόκκινο πιπέρι
χυμό ενός λεμονιού
μια κουταλιά σούπας πελτέ
μισό κουταλάκι γλυκού ρίγανη
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι

Ψιλοκόβουμε κρεμμύδι - σκόρδα και τα σωτάρουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα, μαζί με τη κανέλα, τα γαρίφαλα, το κίμινο και το κόκκινο πιπέρι (το "γνωστό" καπνιστό Λουτρακίου...).

Κόβουμε το λάχανο, το βάζουμε στη κατσαρόλα, ανακατεύουμε για κανα δίλεπτο, βάζουμε ένα ποτήρι νερό, το ρύζι, και μόλις αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία.

Ανακατεύουμε που και που και όταν μαζέψουν τα λάχανα, βάζουμε το χυμό του λεμονιού, το πελτέ, αλάτι και ρίγανη και τ' φήνουμε να σιγοβράζουν.

Από δω και πέρα θα χρειαστούν 20-30 λεπτά σιγοβράσιμο (ανακατεύουμε κιόλας που και που να μη κολλήσει τίποτα στη κατσαρόλα). Αν χρειαστεί νερό συμπληρώνουμε.

Tuesday, February 13, 2007

Φασόλια Γίγαντες

Την έχω ξαναγράψει αυτή τη συνταγή, αλλά χωρίς φωτογραφία - οπότε την ανανεώνω σήμερα.
Επίσης, τη προηγούμενη φορά έγραφα για κοπάνισμα της κιτρινόριζας στο γουδί, κάτι φοβερά δύσκολο και κουραστικό. Η σκόνη είναι τελικά καλύτερη επιλογή.


300γρ φασόλια γίγαντες
1 κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
400 γραμμάρια αποφλοιωμένα ντοματάκια
Μισό κουταλάκι γλυκού σκόνη κιτρινόριζα (κουρκουμά)
Αλάτι, ρίγανη, κόκκινο γλυκό καπνιστό πιπέρι
150γρ τριμμένο κεφαλοτύρι

Αφού μουλιάσουμε για ένα 24ωρο τους γίγαντες, τους βάζουμε να βράσουν για μια ώρα περίπου.
Τους στραγγίζουμε καλά, τους απλώνουμε σε ένα ταψί και αλατο-ριγανο-πιπερώνουμε.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 περίπου βαθμούς.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο, τα σωτάρουμε με λίγο ελαιόλαδο, βάζουμε το κουρκουμά, ανακατεύουμε να κιτρινίσουν και προσθέτουμε τα ντοματάκια.
Μόλις πάρουν βράση, απλώνουμε τη σάλτσα πάνω στους γίγαντες.
Προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο και νερό όσο σχεδόν να σκεπάσει τα πάντα στο ταψί.
Μετά από περίπου μια ώρα στο φούρνο, πασπαλίζουμε με το κεφαλοτύρι και τ' αφήνουμε για 20 λεπτά ακόμη να λιώσει το τυρί.

Sunday, February 11, 2007

Κρεοφαγίας Σαββατοκύριακο

Αυτό το Σαβ/κο "ασχοληθήκαμε" με τα κρέατα. Δεν τα πολυτρώμε και έτσι δύo μέρες συνεχόμενες ήταν overdose :-)

Το Σάββατο είχαμε τα εγκαίνια της σχάρας. Οι μπριζολίτσες που παρήγγειλε η σύζυγος, αργήσαν ένα μήνα και ήρθανε λειψές.
Αυτό είναι το πρόβλημα όταν παραγγέλνει κανείς χοιρινό "βιολογικής καλλιέργειας". Μικρή η παραγωγή, μεγάλη η ζήτηση. Και ο καημένος ο παραγωγός για να ικανοποιήσει τους πελάτες του, κόβει κάτι από τον καθένα ωστε να πάρουν όλοι...
Ασε το άλλο... είναι τόσο μικρά αυτά τα γουρουνάκια, που 2 μπριζόλες είναι το ελάχιστο μιας μερίδας.
Οπότε, ψήσαμε 4 μπριζόλες, κάναμε και κους κους και σαλάτα λαχανίδες και 2 άτομα δεν πολυχορτάσαμε... Τέλος πάντων
Τα μπριζολάκια μαριναρίστηκαν σε λάδι, κρασί και λίγο ξύδι για ένα τετράωρο πριν ξαπλώσουν στη σχάρα.

Τη Κυριακή (δηλαδή σήμερα...) το ρίξαμε έξω, συνδυάζοντας το τερπνόν μετα του ωφελίμου.

Πήγαμε στο Αρκοχώρι (πρώην Αρκουδοχώρι), ένα χωριουδάκι έξω απ' τη Νάουσα όπου, παρ' όλη την αλλεργία μου στο αρνί, το ζυγούρι γάστρας κατάφερα να το καταπιώ και ήταν καλό. Το σουβλάκι ήταν πολύ καλύτερο (φυσικά), συμπαθητικές οι πατάτες, τέλειες οι πιπεριές και αδιάφορο το μπρόκολο. Συνολική εικόνα πολύ καλή, συνεπικουρούμενη από το "στυλ" της ταβέρνας και την έλλειψη σκυλάδικων.

Ενας λόγος που τις φοβάμαι τις ταβέρνες, ειδικά στα χωριά, είναι η εφιαλτική εικόνα να τρως πχ τη μπριζόλα και να ακούς απ' τα ηχεία "Κάθε βράδι κόβω φλέβες, Μου 'χεις βάλει χειροπέδες, Ξενυχτάω με φραπέδες, Και ξηλώνω καναπέδες...".
Αυτό το ταβερνάκι μου έδωσε την εντύπωση οτι σεβόταν τα αυτιά των (λίγων) πελατών του και το εκτιμήσαμε δεόντως. Αυτό ήταν το τερπνόν.

Το ωφέλιμο ήταν η προμήθεια κρασιού. Κατά την επιστροφή, περάσαμε από τον "ξάδερφο οινοπαραγωγό" και πήραμε ένα δεκάλιτρο ξινόμαυρο φετινής σοδειάς - έ, ρε γλέντια που 'χουν να γίνουν...

Friday, February 9, 2007

Σουπιές κοκκινιστές

Κάτι ελαφρύ για βράδι έπρεπε να φάμε σήμερα. Η σύζυγος κατά κάποιον τρόπο απαίτησε να χρησιμοποιήσω τη πτωχή φαντασία μου και το μυαλό μου πήγε (που αλλού) σε θαλασσινό.

Τώρα που βλέπω τη φωτογραφία του πιάτου, νομίζω οτι το ασπροπράσινο σίξτις πλακάκι με το οποίο είναι επενδυμένο μέρος του τοίχου της κουζίνας μας, θα μπορούσε να χρησιμοποηθεί ως "σήμα κατατεθέν" των μαγειροδημιουργημάτων μου. Αλλά δεν είναι και ότι το καλύτερο ε; Τέλος πάντων, θα ξαναασχοληθώ με το θέμα αργότερα. Για την ώρα, ας ασχοληθούμε με σουπιές.


800 γρ σουπιές καθαρισμένες
400 γρ ντομάτες ψιλοκομμένες
2 κρεμμύδια
3-4 σκελίδες σκόρδο
μια χούφτα μαϊντανός ψιλοκομμένος
Ελαιόλαδο
Αλάτι, πιπέρι, τσιούμπριτσα
Λευκό βιολογικό κρασί

Κόβουμε τις σουπιές σε κομμάτια.
Σωτάρουμε σε μια κατσαρόλα τα κρεμμύδια και τα σκόρδα.
Σβήνουμε με ένα ποτηράκι κρασί.
Βάζουμε τις σουπιές στη κατσαρόλα, ανακατεύουμε, βάζουμε το μαϊντανό, ανακατεύουμε, βάζουμε τις ντομάτες, ανακατεύουμε.
Μόλις αρχίσουν να βράζουν, χαμηλώνουμε τη φωτιά, βάζουμε αλάτι και πιπέρι και τ' αφήνουμε για μια ώρα τουλάχιστον να σιγοβράσει.
Ρίχνουμε μισή κουταλιά σούπας τσιούμπριτσα (δηλαδή θρούμπι ή αλλιώς τραγορίγανη) και τ' αφήνουμε για 5-10 λεπτά ακόμα.

Wednesday, February 7, 2007

Γαριδομακαρονάδα

Μισό κιλό γαρίδες μεγαλούτσικες (εμένα μου βγήκαν 10 κομμάτια)
250-300 γρ μακαρόνια ολικής άλεσης
1 κρεμμύδι
Μία σκελίδα σκόρδο
400 γρ αποφλοιωμένα ντοματάκια
Αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο
Προαιρετικά: ένα κομμάτι τζίντζερ και soy sauce

Βάζουμε νερό σε μια κατσαρόλα να ζεσταίνεται.

Ψιλοκόβουμε κρεμμύδι-σκόρδο και τα σωτάρουμε σε κατσαρολάκι.
Βάζουμε τις ντομάτες, αλάτι και πιπέρι και αφήνουμε τη σάλτσα να σιγοβράζει ανακατεύοντας που και που.

Στη μεγάλη κατσαρόλα τώρα, μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, ρίχνουμε μια κουταλιά σούπας αλάτι και τις γαρίδες. Τις αφήνουμε 3 λεπτά περίπου και τις ξαναβγάζουμε.

Το πιο δύσκολο μέρος είναι το καθάρισμα των γαριδων. Βγάζουμε το κέλυφος από το σώμα, αφήνοντας απείραχτα κεφάλι και ουρά. Γι αυτό βολεύουν οι μεγαλούτσικες γαρίδες :-)

Τα κελύφη μπορούμε να τα πετάξουμε, ή μπορούμε να τα ξαναβάλουμε στη κατσαρόλα να δώσουν περισσότερη γαριδίλα στο νερό - θα πρέπει να τα ξαναβγάλουμε όμως με μια τρυπητή κουτάλα.

Βάζουμε τα μακαρόνια στο νερό που έβρασαν οι γαρίδες.

Το προαιρετικό μέρος της διαδικασίας:
Βάζουμε λίγο τζίντζερ που το 'χουμε κόψει σε φέτες σε ένα wok με ελαιόλαδο, τ' αφήνουμε λίγο να αρωματίσει το λάδι.
Ρίχνουμε λίγη σάλτσα σόγιας και βάζουμε τις γαρίδες ένα λεπτό περίπου από κάθε πλευρά να πάρουν άρωμα και χρώμα.

Αφού γίνουν τα μακαρόνια, τα σερβίρουμε σε μεγάλο ρηχό πιάτο, βάζουμε τη σάλτσα, αν θέλουμε πιπέρι και από πάνω τις γαρίδες να σχηματίσουν κάτι σαν αστέρι.

- Αστέρι η μακαρονάδα μας!

Tuesday, February 6, 2007

Μουσακάς Βουλγαρικός

Η ιστορία αυτής της συνταγής έχει πλάκα.

Τη βρήκε η γυναίκα μου στο internet, είναι μιας Αμερικανίδας η οποία την έμαθε/θυμάται από τη Βουλγάρα πεθερά της.
Τώρα η δεν θυμάται καλά, η την προσάρμοσε σε αμερικανικά "ήθη και έθιμα", αλλιώς πως να εξηγήσεις την έλλειψη μελιτζάνας και κρεμμυδιού;

Ετσι λοιπόν, την προσάρμοσα και γω με τη σειρά μου στα ελληνικά "ήθη και έθιμα", προσθέτοντας κρεμμύδι και λίγα ακόμη μπαχαρικά.
Επίσης, επειδή τσιούμπριτσα (το "εθνικό μπαχαρικό" της Βουλγαρίας) δεν διαθέτει ακόμα η κουζίνα μας, έψαξα στο internet, βρήκα οτι η τσιούμπριτσα στα ελληνικά λέγεται τραγορίγανη, τράγος δεν μου βρισκόταν πρόχειρος και χρησιμοποίησα σκέτη ρίγανη :-)

Ενας μουσακάς λοιπόν που ταξίδεψε από Βουλγαρία προς Ελλάδα μέσω Αμερικής...


Θα μπορούσαμε βέβαια να προσθέσουμε και μελιτζάνες, αλλά μια που είναι off-season, τις αφήνουμε γι αργότερα.

Ετσι, θα χρειαστούμε:
750 γρ κιμά
750 γρ πατάτες
400 γρ ψιλοκομμένες ντομάτες
ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
1 κουταλάκι γλυκού σπόρους κίμινο
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1 κουταλιά σούπας καπνιστό πιπέρι (εναλλακτικά πάπρικα)
1 κουταλιά σούπας ρίγανη
Λίγο φρεσκοτριμμένο μαυροπίπερο

200 γρ γιαούρτι
1 αυγό
Λίγο μοσχοκάρυδο

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 175.
Παίρνουμε ένα μεγαλούτσικο τηγάνι.
Σωτάρουμε κύμινο, κρεμμύδι και σκόρδα ψιλοκομμένα.
Βάζουμε στο τηγάνι το κιμά και ανακατεύουμε συχνά.
Μόλις γίνει (δηλαδή αλλάξει το χρώμα του), ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι (ή πάπρικα) και ρίγανη και ανακατεύουμε.
Κόβουμε τις πατάτες, τις βάζουμε και αυτές στο τηγάνι και τελευταίες τις ντομάτες. Ανακατεύουμε ξανά, χαμηλώνουμε τη φωτιά και τ' αφήνουμε για 10-15 λεπτά.

Χτυπάμε σε ένα μπολ το αυγό, προσθέτουμε μοσχοκάρυδο, λίγο αλάτι, λίγο μαυροπίπερο, ξαναχτυπάμε, προσθέτουμε το γιαούρτι, ξαναχτυπάμε να γίνει ομοιόμορφο το μίγμα.

Αδειάζουμε τα περιεχόμενα του τηγανιού σε πυρέξ η ταψί, τα ισιάζουμε να είναι όσο το δυνατόν επίπεδη η επιφάνεια και απλώνουμε από πάνω το μίγμα αυγού/γιαουρτιού.

40-50 λεπτά στο φούρνο, με αέρα το τελευταίο δεκάλεπτο, και είμαστε έτοιμοι.

*Για όποιον έχει τη περιέργεια, τσιούμπριτσα / τραγορίγανη είναι το θρούμπι.

Monday, February 5, 2007

Συναγρίδα στο φούρνο

H συναγρίδα (dentex dentex) ανήκει στην οικογένεια των σπαριδων.
Συναντάται στις FAO Μεσογείου (37), βορειοανατολικού Ατλαντικού (27) και κεντροανατολικού Ατλαντικού (34).
Εχει γίνει γραμματόσημο!

Γιατί τα γράφω τώρα όλα αυτά;
Για να γεμίσει κάπως το ποστ.

Γιατι, για να φάμε μια συναγρίδα χρειαζόμαστε (και κάνουμε) ελάχιστα πράγματα:
Kαθαρίζουμε το ψάρι από εντόσθια και λέπια, το αλατίζουμε, το βάζουμε σε λαδωμένο ταψί και για κανα 20λεπτο σε προθερμασμένο φούρνο στους 200. Ετοιμη!



Αυτό (μεταξύ άλλων) είναι που μ'αρέσει στα ψάρια. Τα περισσότερα δεν χρειάζονται σχεδόν τίποτα για να γίνουν ένα νόστιμο πιάτο.
Για να κάνω σήμερα κάπως πιο πολύπλοκη την όλη διαδικασία, εκτός από αλάτι έβαλα και ρίγανη!
Και επίσης, μετά το ψήσιμο λίγες σταγόνες λεμόνι στο ανοιχτό πλέον ψάρι.
Α, όση ώρα ψηνόταν, ετοίμασα και μια πράσινη σαλάτα.
Λουκούλειο γεύμα δηλαδή :-)

Τυροπιτάκια κουρού

Να φτιάξουμε 10-15 τυροπιτάκια "κουρού" στα γρήγορα;


Να τι χρειαζόμαστε:

Για τη ζύμη:
200-250 γραμμάρια βιολογικό αλεύρι
100 περίπου γραμμάρια βιολογικό σησαμέλαιο
1 κοφτό κουταλάκι γλυκού ορυκτό αλάτι (rock salt)
Ενάμισι κουταλάκι γλυκού σόδα
1 κουταλάκι γλυκού μαύρη ζάχαρη
λίγο σαφραν

Για τη γέμιση:
100-150 γραμμάρια βιολογική φέτα
1 αυγό κότας ελευθέρας βοσκής
1 κουταλάκι γλυκού ρίγανη
3 κουταλιές σούπας φρέσκο γάλα
μισό κουταλάκι γλυκού μοσχοκάρυδο
λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Για την επάλειψη:
1 αυγό κότας ελευθέρας βοσκής

Τρίβουμε το σαφραν σε ένα σφηνάκι νερό και τ' αφήνουμε για 15-20 λεπτά.
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι, τη σόδα και τη ζάχαρη.
Ρίχνουμε το σαφρανόνερο και το σησαμέλαιο και πλάθουμε τη ζύμη. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε κι άλλο λάδι.
Μόλις ετοιμαστεί η ζύμη, ξεκινάμε με τη γέμιση.
Βάζουμε στο μπλέντερ τη φέτα (αφού τη κομματιάσουμε, προφανώς), το αυγό, τη ρίγανη, το γάλα, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο και τα χτυπάμε καλά.

Με το πλάστη απλώνουμε τη ζύμη σε σχετικά λεπτό φύλλο.
Με ένα φαρδύ ποτήρι κόβουμε το φύλλο της ζύμης σε κυκλάκια, βάζουμε ένα κουταλι γέμιση κάπου στο κέντρο του φύλλου και το καπακώνουμε ωστε να σχηματιστεί ημικύκλιο.
Τα τυροπιτάκια τα βάζουμε είτε σε λαδωμένο/βουτυρωμένο ταψί, είτε (καλύτερα) σε χαρτί κουζίνας.

Χτυπάμε ένα αυγό και αλείφουμε τα τυροπιτάκια

Ψήνουμε στους 200 για 20-25 λεπτά.
.-

Thursday, February 1, 2007

Ψαρόσουπα με σκορπίνα

Οπως έγραψα και στο προηγούμενο post, επειδή ασθενούμε, πάλι σούπα ήθελε η σύζυγος, ψάρι ήθελα εγώ επειδή πέρασαν πολλές μέρες χωρίς θαλασσινό, άρα για να ικανοποιηθούμε αμφότεροι, θα φάμε ψαρόσουπα.

Μία σούπα στην οποία πρωταγωνιστεί η "Σκορπίνα η άσχημη":


Αυτό το παρεξηγημένο ψαράκι είναι ότι πρέπει για ψαρόσουπες και δίαιτες (υπάρχει άραγε πιο ελαφρύ ψάρι;)

Τι χρειαζόμαστε:
Μία σκορπίνα
1 σέλινο
2-3 καρότα
3-4 πατάτες
1 κρεμμύδι
3-4 κρεμμυδάκια
1 κουταλάκι γλυκού σπόροι κίμινο
1-2 λεμόνια
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι

Πλένουμε, καθαρίζουμε καλά τη σκορπίνα και την αλατοπιπερώνουμε
Ψιλοκόβουμε τα φύλλα και τη ρίζα του σέλινου, τα κρεμμυδάκια και το κρεμμύδι.
Κόβουμε το καρότο σε ροδέλες
Κόβουμε τις πατάτες σε σχετικά μικρά κομμάτια.

Σε μια κατσαρόλα σωτάρουμε κρεμμύδι, κρεμμυδάκια και κίμινο.
Μόλις είναι έτοιμα, βάζουμε μια στρώση καρότα, σέλινο και πατάτες ανακατεμένα και τη σκορπίνα από πάνω.
Ρίχνουμε και τα υπόλοιπα λαχανικά γύρω από το ψάρι, γεμίζουμε με νερό μέχρι να σκεπαστούν όλα και τ' αφήνουμε να βράσει.

Σε κανα 15λεπτο, βγάζουμε τη σκορπίνα απ' τη κατσαρόλα.
Τώρα έχουμε τρεις επιλογές:
1. Κρατάμε το ψάρι ωστε να το ξαναβάλουμε στη σούπα όταν γίνουν τα χορταρικά - σύνηθες, αλλά προσωπικά δε μ' αρέσει.
2. Καθαρίζουμε κόκκαλα, αγκάθια κλπ και βάζουμε το ψαχνό πάλι στη κατσαρόλα - θα διαλυθεί το κρέας του ψαριού και θα γίνει πιο ψαρίσια η ψαρόσουπα μας.
3. Αφήνουμε τη σούπα να γίνει..."σούπα λαχανικών σε ζωμό ψαριού", αρπάζουμε τη σκορπίνα και την απολαμβάνουμε σκέτη ή με λίγο λεμόνι.

Αφήνουμε τη σούπα να σιγοβράσει τουλάχιστον μια ώρα.
Ανάλογα με το τι επιλέξαμε, στη συνέχεια:
1α. Ξαναβάζουμε το ψάρι στη σούπα να ζεσταθεί, παίρνουμε το χυμό ενός λεμονιού και ίδια ποσότητα ελαιόλαδου και τα βάζουμε στη σούπα.
2α. Παίρνουμε το χυμό ενός λεμονιού και ίδια ποσότητα ελαιόλαδου και τα βάζουμε στη σούπα.
3α. Παίρνουμε το χυμό ενός λεμονιού και ίδια ποσότητα ελαιόλαδου και τα βάζουμε στη σούπα.

Τώρα, μπορούμε επιτέλους να φάμε τη σούπα μας :-)