Friday, March 30, 2007

Δουλειές του (χτα)-ποδαριού

Εκτός από τον διάολο, πολλά ποδάρια έχει και το χταπόδι. Και δεν μοιάζουν μόνο σ' αυτό, μπορούν και τα δύο να μας κολάσουν.

Μέρες που είναι λοιπόν, λέω να κολαστούμε με ένα ωραίο χταποδάκι. Να κάνουμε ένα ορεκτικό κρασάτο με τα 4 πόδια, και μια κόκκινη χταποδομακαρονάδα με τα άλλα τέσσερα. Χρησιμοποίησα σήμερα κάτι ιταλικές φαρφάλες από σιτάρι βιολογικής καλλιέργειας, αλλά σχεδόν οποιοδήποτε ζυμαρικό κάνει γι αυτή τη δουλειά.

Θα χρειαστούμε:
Ενα χταπόδι περίπου ενάμισι κιλό
Ενα κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
5-6 γαρίφαλα
400 γρ. αποφλοιωμένα ντοματάκια
250 γρ. φαρφάλες
Κόκκινο γλυκό καπνιστό πιπέρι (3/4 κουταλάκι γλυκού)
Μισό κουταλάκι γλυκού μαστίχα Χίου σε σκόνη
Μισό ποτηράκι κόκκινο κρασί
Μισό κουταλάκι κόκκους πιπέρι
4 φύλλα δάφνης
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, και προαιρετικά ρίγανη και ξίδι.

Αφού βάλουμε σε μια κατσαρόλα νερό να ζεσταίνεται, καθαρίζουμε και πλένουμε το χταπόδι μας και κόβουμε τα 4 πόδια που θα γίνουν κρασάτα.
Μόλις το νερό αρχίσει να βράζει, ρίχνουμε το ακρωτηριασμένο χταπόδι (τετραπόδι πλέον...) και τ' αφήνουμε να βράσει καμμιά ώρα.

Σε ένα βαθύ τηγάνι (ή κατσαρόλα) βάζουμε ελάχιστο (ενα κουταλάκι γλυκού) ελαιόλαδο και το κρασί, και μόλις αρχίσει να βγάζει φυσαλίδες βάζουμε τα τέσσερα πόδια που κόψαμε, τους κόκκους πιπεριού, τα δαφνόφυλλα και τ' αφήνουμε και αυτά περίπου μια ώρα. Γυρίζουμε που και που τα πόδια να χρωματιστούν ομοιόμορφα.
Βγάζουμε τα πόδια σε ένα πιάτο, περιχύνουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και προαιρετικά ρίγανη και ξίδι, έτοιμο το κοκκινόμαυρο ορεκτικό της κόλασης:


Σουρώνουμε τα ζουμιά που άφησαν τα πόδια, πετάμε τα δαφνόφυλλα και τα πιπέρια και κρατάμε το σχετικά πηχτό υγρό που μένει - ας το ονομάσουμε "χταπόδι σως".

Στο μεταξύ, θα' χει βράσει το τετραπόδι, οπότε το βγάζουμε από τη κατσαρόλα και κρατάμε ζεστό το νερό για να βράσουν εκεί οι φαρφάλες. Κόβουμε τα πόδια (μπορούμε να κόψουμε και τη σακούλα, αλλά εμένα δε μ' αρέσει και τη πετάω).
Σωτάρουμε κρεμμύδι-σκόρδα σε μια κουταλιά ελαιόλαδο, βάζουμε τα κομμάτια των ποδιών να αρωματιστούν. Σβήνουμε (που λέει ο λόγος) με τη "χταπόδι σως".
Προσθέτουμε τα ντοματάκια και αφήνουμε να σιγοβράσουν για κανα δεκάλεπτο.
Βάζουμε τα γαρίφαλα, τη μαστίχα, το κόκκινο πιπέρι, ανακατεύουμε, δοκιμάζουμε τη γεύση και προσθέτουμε (αν χρειάζεται) αλάτι και πιπέρι. Τ' αφήνουμε να σιγοβράζουν.

Στο νερό που έβρασε το τετραπόδι, βάζουμε ένα κουταλάκι αλάτι και βράζουμε τις φαρφάλες. Μόλις γίνουν, σουρώνουμε, ανακατεύουμε με τη χταποδοσάλτσα, τ' αφήνουμε για 5-10 λεπτά σε πολύ χαμηλή φωτιά.
Το αποτέλεσμα, μέσα στο μαύρο καζάνι της κολάσεως:


ΥΓ: Για να γίνει ακόμα πιο κολασμένο το φαγητό, μπορούμε να προσθέσουμε τσίλι (είτε στο ορεκτικό, είτε στη μακαρονάδα, είτε και στα δύο!)

Monday, March 26, 2007

Πάμε Λουτρά;

Σα βγεις στον πηγαιμό για το Λουτράκι,
Να εύχεσαι να 'ναι σύντομος ο δρόμος
Χωρίς περιπέτειες, χωρίς τράφικ.


Γιατί, σ' αυτή την περίπτωση,
Σημασία έχει ο προορισμός
Και όχι το ταξίδι!

Αλλο ένα ταξιδάκι στο Πόζαρ προγραμματίστηκε γι αυτήν την εβδομάδα.
Λουτρά και προμήθειες!
Ole!

Saturday, March 24, 2007

Τσιπούρα γεμιστή

Επεσα σήμερα πάνω σε κάτι μεγάλες τσιπούρες (1800 γρ οι δύο), ό,τι πρέπει για να γίνουν γεμιστές.
Οι ποσότητες των υλικών της γέμισης είναι για δύο ψάρια - μειώστε ή αυξήστε ανάλογα για μία ή περισσότερες.


2 πράσινες πιπεριές
2 κόκκινες πιπεριές
1 κρεμμύδι
1-2 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλάκια κάππαρη
1 κουταλιά πελτέ (το καλοκαίρι χρησιμοποιούμε ψιλοκομμένες ντομάτες, προφανώς)
Μισό ποτηράκι κρασί
Λίγο μαϊντανό.
Αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο

Καθαρίζουμε, πλένουμε τα ψάρια, τα αλατοπιπερώνουμε και τα βάζουμε σε ένα λαδωμένο ταψί.

Κόβουμε τις πιπεριές σε λεπτές λωρίδες και ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι.
Σωτάρουμε πιπεριές και κρεμμύδι σε λίγο ελαιόλαδο.
Ψιλοκόβουμε το σκόρδο και το βάζουμε και αυτό στο τηγάνι μαζί με την κάππαρη, το μαϊντανό και τον πελτέ.
Ανακατατεύουμε καλά τα υλικά μας, τ' αφήνουμε να δέσουν και σβήνουμε με το κρασί. Ετοιμη η γέμιση.

Τα 2/3 της γέμισης τα βάζουμε στις κοιλιές των ψαριών, και με το το υπόλοιπο περιχύνουμε.
Σκεπάζουμε το ταψί με ένα αλουμινόχαρτο και το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο για μισή ώρα περίπου.
Βγάζουμε το αλουμινόχαρτο, και τ' αφήνουμε άλλα 5-10 λεπτά με αέρα να ροδίσουν.

Wednesday, March 21, 2007

Φακές

Τώρα που μας τα χάλασε πάλι ο καιρός, μπορούμε να μαγειρέψουμε μια χειμωνιάτικη σούπα. Η συνταγή είναι της συζύγου (για να μη διαμαρτύρονται μερικοί μερικοί).


Σαν να 'ναι κάπως υποφωτισμένη η φωτογραφία ε; - να δω μπας και "φτιαχτεί" κάπως...

Μισό κουταλάκι γλυκού σπόροι κίμινο
1 κουταλάκι γλυκού μαύρο σουσάμι
2-3 φύλλα δάφνη
1 κρεμμύδι
2-3 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλιές σούπας πελτέ
150 γραμμάρια φακές
Ελαιόλαδο, αλάτι, ρίγανη.

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα λίγο λάδι να κάψει και τσιγαρίζουμε το κίμινο, τη δάφνη και το κρεμμύδι.
Ψιλοκόβουμε το σκόρδο και το βάζουμε και αυτό στη κατσαρόλα μαζί με το σουσάμι.
Προσθέτουμε τον πελτέ και τις φακές, ανακατέβουμε.
Βάζουμε τέλος νερό και μόλις αρχίσει να βράζει, αλάτι και ρίγανη.
Βράζουμε περίπου μια ώρα σε σχετικά χαμηλή φωτιά.

Σερβίρουμε βάζοντας σε κάθε πιάτο σχεδόν μια κουταλιά σούπας ελαιόλαδο και μισή κουταλιά ξύδι balsamico.

Friday, March 16, 2007

Ντεμέκ μουσακάς

Εκτός από τα πράσα που "υπεξαιρέσαμε" από το μπαξέ της μαμάς, πήραμε και μια τελευταία φουρνιά περσινές πατάτες - οι φετινές ήδη φυτρώσανε και αναμένουμε τη σοδειά.
Θα έπρεπε φυσικά να μαγειρευτούν. Ο βουλγαρικός μουσακάς ήταν μια καλή λύση, αλλά μια που στο μαγαζάκι με τα βιολογικά βρέθηκαν κάτι ιταλικές μελιτζάνες, ευκαιρία ήταν να γίνει "πλήρης" ο μουσακάς - πλην της μπεσαμέλ, μια που το βουλγαρικό κόλπο με το γιαούρτι μας άρεσε.
Στην έλλειψη "νορμάλ" μπεσαμέλ οφείλεται το όνομα του: Ντεμέκ μουσακάς :-)

Θα χρειαστούμε λοιπόν:
Ενα κιλό μελιτζάνες
800 γρ. κιμά
800 γρ. πατάτες
600 γρ. γιαούρτι στραγγιστό (2% λιπαρά)
400 γρ. αποφλοιωμένα ντοματάκια
3 αυγά
2 κρεμμύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
Ενα ποτηράκι κόκκινο κρασί
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι (μαύρο και κόκκινο καπνιστό), μοσχοκάρυδο

Ετοιμάζουμε την άλμη για τις μελιτζάνες: Σε μια λεκάνη, βάζουμε τρία λίτρα νερό και 90 γραμμάρια αλάτι. Ανακατεύουμε καλά να διαλυθεί το αλάτι.
Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε τις μελιτζάνες σε φέτες. Τις βάζουμε στη λεκάνη με το αλατόνερο, βάζουμε και ένα πιάτο από πάνω για να τις κρατάει με το βάρος του μέσα στο νερό, και τις αφήνουμε εκεί για μία ώρα.

[τικ-τακ, περνάει μια ώρα]

Βγάζουμε τις μελιτζάνες και τις πιέζουμε ελαφρά με τα χέρια να στραγγίσουν.
Σε ένα μεγάλο τηγάνι, βάζουμε λάδι να κάψει και τηγανίζουμε τις μελιτζάνες (ελαφρώς, ίσα να μαλακώσουν). Τις βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίζουν.
Πετάμε το λάδι στο οποίο τηγανίστηκαν οι μελιτζάνες, καθαρίζουμε το τηγάνι και του βάζουμε μια κουταλιά σούπας ελαιόλαδο. Σωτάρουμε κρεμμύδια και σκόρδα.
Προσθέτουμε τον κιμά και ανακατεύουμε μέχρι να αλλάξει χρώμα και να σβωλιάσει:


Βάζουμε μια κουταλιά σούπας κόκκινο καπνιστό πιπέρι και ανακατεύουμε καλά, να κοκκινήσει ο τόπος... και σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε τα ντοματάκια, ανακατεύουμε καλά, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και τ' αφήνουμε να σιγοβράσει για 15-20 λεπτά, ανακατεύοντας μια φορά ενδιάμεσα:


Οση ώρα βράζει ο κιμάς, καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε φέτες.
Προθερμαίνουμε και το φούρνο στους 170-180 βαθμούς.

Βάζουμε ένα κουταλάκι αλάτι στο κιμά, ανακατεύουμε, δοκιμάζουμε τη γεύση και προσθέτουμε και άλλο αλάτι αν χρειάζεται. Τ' αφήνουμε για 2-3 λεπτά και σβήνουμε το μάτι της κουζίνας.
Σε ένα ταψί απλώνουμε τις μελιτζάνες, από πάνω το μισό κιμά, μετά τις πατάτες και πιό πάνω τον υπόλοιπο κιμά:


Ετοιμάζουμε τη ντεμέκ μπεσαμέλ: Χτυπάμε τα αυγά, στρίβουμε 4-5 φορές το μύλο του πιπεριού, ένα τρίτο κουταλάκι γλυκού αλάτι και τρία τέταρτα μοσχοκάρυδο, ξαναχτυπάμε. Προσθέτουμε το γιαούρτι, ανακατεύουμε να γίνει ομοιόμορφο το μίγμα και το στρώνουμε στο ταψί πάνω από τη δεύτερη στρώση κιμά.

Ψήνουμε στο φούρνο για 50 λεπτά.

Thursday, March 15, 2007

Σαρδέλες στη σχάρα

Οι σαρδέλες, όπως πολλά άλλα ψάρια, δεν χρειάζονται φρουφρού κι αρώματα (νομίζω πως το 'χω ξαναγράψει αυτό), για να τις απολαύσουμε.
Αν μάλιστα τις απλώσουμε στη σχάρα... τότε μέσα σε ελάχιστο χρόνο έχουμε έτοιμο ένα από τα πιο νόστιμα ψαράκια που κυκλοφορούν στη πιάτσα, και αν λάβουμε υπ' όψιν τη τιμή, τότε, τρώμε σχεδόν δωρεάν ως άρχοντες!...

Τα απολύτως απαραίτητα είναι το αλάτι και το λαδολέμονο.
Για να δικαιολογήσουμε όμως κάπως τον "τίτλο" του μάγειρα/ψήστη, θα τις κάνουμε τις σαρδέλες κάπως πιο πολύπλοκες :-)

Το πλέον δύσκολο κομμάτι είναι το καθάρισμα. Για λόγους ταχύτητας, κόβουμε τα κεφάλια και αφαιρούμε εντόσθια και λέπια - ο μερακλής ο άνθρωπος βέβαια, με βιρτουόζικες κινήσεις θα αφαιρέσει εντόσθια και λέπια χωρίς αποκεφαλισμούς...

Προαιρετικόν: Μαρινάρουμε τα ψάρια. Παίρνουμε τον χυμό 2-3 λεμονιών, προσθέτουμε κάτι παραπάνω από τη ποσότητα του χυμού, ελαιόλαδο και ανακατεύουμε καλά. Ψιλοκόβουμε 2-3 σκελίδες σκόρδο, τις βάζουμε κι αυτές στο λαδολέμονο. Αφήνουμε τις σαρδέλες στη μαρινάδα (στο ψυγείο) για μια ώρα περίπου.

Αλατίζουμε (και αν θέλουμε ριγανώνουμε κιόλας) τα ψάρια και τα ψήνουμε στη σχάρα 5-6 λεπτά από κάθε πλευρά (λιγότερο αν τα έχουμε μαρινάρει).


Ο κολιός, πάνω αριστερά στη φωτο, προσήλθε απρόσκλητος, αλλά δεν χάλασε φυσικά το πάρτι της σχάρας :-)

Wednesday, March 14, 2007

Λάχανο

Το λάχανο, σε σαλάτα, θέλει το καρότο του και το μαϊντανό του. Μοναχό του κάνει μια λειψή σαλάτα, αλλά τρώγεται κι έτσι...


Ψιλοκόβουμε το λάχανο αφού το καθαρίσουμε, βάζουμε ελαιόλαδο, αλάτι και λεμόνι και είναι έτοιμο.

Tuesday, March 13, 2007

Πρασόρυζο

Από το ταξιδάκι στη Δράμα, μεταξύ άλλων, προμηθευτήκαμε πράσα από το μπαξέ της μαμάς.
Ας φτιάξουμε λοιπόν ένα πρασόρυζο...

Θα χρειαστούμε:
Το κάτι παραπάνω από ενάμισι κιλό καθαρισμένα πράσα
2 κρεμμύδια
4 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλιές σούπας πελτέ
Αλάτι, ελαιόλαδο, καπνιστό πιπέρι Λουτρακίου, μαστίχα Χίου σε σκόνη.

Κόβουμε τα πράσα σε κομμάτια 2-2,5 εκατοστών και τα πλένουμε καλά, ειδικά τα φύλλα που μαζεύουν περισσότερο χώμα.
Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τα σωτάρουμε σε 2 κουταλιές λάδι σε μια κατσαρόλα.
Ψιλοκόβουμε τα σκόρδα και τα σωτάρουμε και αυτά.
Βάζουμε στη κατσαρόλα τα πράσα, ανακατεύουμε να λαδωθούν καλά, την κλέινουμε με το καπάκι της.
Κάθε τόσο ανακατεύουμε και μόλις τα υγρά που βγάζουν τα πράσα φτάσουν κοντά στο σημείο να τα σκεπάσουν,


βάζουμε το πελτέ και ανακατεύουμε καλά.
Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία, τ' αφήνουμε κανα δεκάλεπτο να γίνει έτσι:


Και βάζουμε ένα κουταλάκι καπνιστό πιπέρι Λουτρακίου, ένα κουταλάκι αλάτι, μισό κουταλάκι μαστίχα Χίου, και σχεδόν ένα ποτήρι ρύζι. Ανακατεύουμε καλά και μόλις αρχίσει να ξαναβράζει, ξαναχαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και αφήνουμε να σιγοβράσει για 20-25 λεπτά. Ισως χρειαστεί νερό, οπότε δοκιμάζουμε και πράττουμε αναλόγως.
Το τελικό αποτέλεσμα επί της κατσαρόλας:

Monday, March 12, 2007

Κουνουπίδι

Μετά τη φωτογραφία της κάτασπρης πάπιας, έχουμε το κάτασπρο κουνουπίδι:


Είναι το "σκληρό ξαδερφάκι" του μπρόκολου. Τα άσπρα λουλούδια του συναντιούνται σε πολλά τουρσιά, αλλά μπορούμε να το κάνουμε και σαλάτα.

Κόβουμε τα λουλούδια του σε μέγεθος μπουκιάς και τα βάζουμε σε αλατισμένο νερό που βράζει. Λόγω της "σκληράδας" του σε σχέση με το μπρόκολο, θα χρειαστεί περισσότερη ώρα, ίσως και δεκάλεπτο, για να μαλακώσει.
Το καλύτερο είναι να το δοκιμάζουμε κάθε τόσο και να το σουρώσουμε όταν ικανοποιηθούμε.
Το αφήνουμε να κρυώσει.
Θα χρειαστεί βασικά ελαιόλαδο και λίγο λεμόνι. Κάποιοι προσθέτουν αλάτι και ρίγανη, αλλά γούστα είναι αυτά, τι να πεις...

Sunday, March 11, 2007

Τέλος το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα!

Ωχ, ωχ, ωχ! Οχι ένα, αλλά δύο παιχνίδια να σε περιμένουν όταν γυρίσεις... δύσκολα!
Επειδή είμαι ακόμα σε περίοδο προσαρμογής, θα παίξω μόνο το παιχνίδι του φακού, και τα υπόλοιπα αργότερα.
Το σύντομο ταξιδάκι στη Δράμα λοιπόν, περιλάμβανε μια βόλτα στο παρκάκι. Εκεί, βγάλαμε μερικές φωτογραφίες - κλικάρετε, γιατί το μέγεθος μετράει, ό,τι κι αν λένε οι... "μη προνομιούχοι" :-) :

Μια που είμαστε στη σαρακοστή, στο δρόμο για το πάσχα, να η άσπιλος πάπια:

Το παρακάτω πτηνό ήταν ένα ασχημόπαπο:

Αυτοί οι 2, παρεξηγήθηκαν και χώρισαν οι δρόμοι τους άραγε;

Traffic jam από πρασινοκέφαλες:

Οι τρεις χάριτες (καλά, η αριστερή μας έχει γράψει κανονικά...):

Βγήκαν, μωρε βγηκαν οι πάπιες στη στεριάααα:

Και το μενού που δείχνει τι δεν έκανα με σπανάκι:
Αμ, πως! και καλαμαράκια με σπανάκι διαθέτει το μενού - λίγο αργά το είδα σαν ιδέα, να δούμε αν θα προλάβω να το φτιάξω.

Αντε, καλωσήρθαμε!

Thursday, March 8, 2007

Απουσία και γενέθλια

Για τις επόμενες τέσσερις μέρες λόγω δουλειάς και ταξιδιού δεν θα μαγειρέψω.
Πράγμα που σημαίνει οτι δεν θα γράψω στο blog.
Γι αυτό λοιπόν, θα αφήσω την όμορφη εικόνα του κατοικίδιου ψαριού μας - με την ευκαιρία να γιορτάσουμε τα γενέθλιά του, έγινε 2 ετών! (και κάτι ψιλά)

Κλικάρετε την εικόνα για μεγέθυνση:

Tuesday, March 6, 2007

Μύδια με σπανάκι

Η σπανακοπαραγωγή του μπαξέ συνεχίζεται.
Μετά το σπανακόρυζο και τις σουπιές με σπανάκι, σήμερα έχουμε μύδια με σπανάκι:


Θα χρειαστούμε:
Ενα κιλό (περίπου) σπανάκι.
400 γρ καθαρισμένα μύδια (δηλαδή ψίχα)
Ενα κρεμμύδι
Ενα ματσάκι κρεμμυδάκια
Ενα ματσάκι άνιθο
Δύο σκελίδες σκόρδο
Ενα κουταλάκι σπόρους κόλιανδρο
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι

Μαλακώνουμε για 3-4 λεπτά τα (καθαρισμένα) σπανάκια σε αλατισμένο βραστό νερό, τα σουρώνουμε και τα κρατάμε σε μια γωνιά.
Βάζουμε περίπου 3-4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα να κάψει.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, τα κρεμμυδάκια και τον άνιθο.
Χτυπάμε σε γουδί τους σπόρους κόλιανδρου, τους ρίχνουμε στο καφτό λάδι και τους κάνουμε μια βόλτα.
Σωτάρουμε το κρεμμύδι και τα κρεμμυδάκια.
Ψιλοκόβουμε το σκόρδο, το ρίχνουμε στη κατσαρόλα και ανακατεύουμε λίγο.
Βάζουμε τέλος τα μύδια, το άνιθο και το σπανάκι, ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε να σιγοβράσουν για κανα μισάωρο.
Δοκιμάζουμε το φαγητό μας, προσθέτουμε αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι κατά βούλησιν, ανακατεύουμε και το αφήνουμε για 3-4 λεπτά ακόμη πριν σερβίρουμε.

Λαχανίδα

Η λαχανίδα έχει συνδεθεί με τη κατοχή.
Ισως γι αυτόν το λόγο απουσιάζει από τις σαλατοεπιλογές μας, παρ' όλο που πρόκειται για ένα νοστιμότατο λαχανικό.


Η παρασκευή λαχανιδοσαλάτας δεν διαφέρει από τη παρασκευή οποιασδήποτε άλλης σαλάτας βραστών χόρτων.
Βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα νερό να βράσει.
Καθαρίζουμε τη λαχανίδα (βγάζουμε τα εξωτερικά φύλλα και τα χοντρά κοτσάνια) και χοντροκόβουμε τα φύλλα.
Μόλις αρχίσει το βράσιμο του νερού του βάζουμε μια κουταλιά αλάτι.
Αφήνουμε τα φύλλα της λαχανίδας να μαλακώσουν για κανα πεντάλεπτο στο βραστό νερό και τα σουρώνουμε.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Χρειάζεται μόνο ελαιόλαδο και χυμός από μισό λεμόνι (σπανίως πρόσθετο αλάτι) για μια καλή νοστιμότατη λαχανιδοσαλάτα.

Monday, March 5, 2007

Λούτσοι στη σχάρα

Ο λούτσος είναι ένα άπαχο ψάρι, συγγενής του μπαρακούντα.
Μοιάζει σαν ασημένιο βέλος το σώμα αυτού του ψαριού - κυνηγού με το ψυχρό διαπεραστικό βλέμμα και τα κοφτερά δόντια.
Η νοστιμάδα της σάρκας του μοναδική.
Τα 'κανα λίγο μαντάρα βγάζοντας τα ψάρια από τη σχάρα, αλλά αυτό καθόλου δεν επηρέασε το τελικό γευστικό αποτέλεσμα:


Ο τρόπος ψησίματος του λούτσου στη σχάρα είναι ίδιος με άλλα ψάρια. Με τη διαφορά, αν οι λούτσοι μας είναι πολύ μακριοί για τη σχάρα μας, θα πρέπει ή να λυγίσουμε / κόψουμε τα κεφάλια, ή να κόψουμε το ψάρι στη μέση να χωρέσει κλπ.

Καθαρίζουμε λοιπόν τα ψάρια, τα αλατίζουμε, βάζουμε και ρίγανη αν θέλουμε.
Παίρνουμε το χυμό ενός λεμονιού και αντίστοιχη ποσότητα ελαιόλαδου και τα ανακατεύουμε σε ένα φλυτζάνι ή μπολ, ωστε με το πινέλο να μπορούμε να περνάμε τους λούτσους με λαδολέμονο.

Μια μαρουλοσαλάτα είναι ό,τι πρέπει για συνοδεία.

Friday, March 2, 2007

Κοτόσουπα

Κατόπιν πιέσεων (της συζύγου, η οποία απαιτούσε - εκλιπαρούσε για κοτόσουπα) σήμερα θα μαγειρευτεί η κότα η καλή η αλανιάρα.
Για να γίνει καλή η κοτόσουπα, γνωρίζοντας οτι η γριά η κότα έχει το ζουμί, θα διαλέξουμε μια καλή μεγάλη κότα, δυόμισι κιλά περίπου...


Θα χρειαστούμε επίσης
150γρ. bio ρύζι
Αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο
2 bio σκελίδες σκόρδο
2 bio αυγά
1 bio λεμόνι

Βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα ενάμισι με δύο λίτρα νερό να ζεσταίνεται.
Καίμε με έναν αναπτήρα τυχόν ξεχασμένα πούπουλα, πλένουμε καλά την όρνιθα και τη κόβουμε στα τέσσερα.
Μόλις το νερό αρχίσει να βράζει, βάζουμε ενάμισι κουταλάκι αλάτι, τα κομμάτια της κότας, και μόλις ξαναρχίσει να βράζει το νερό, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και τ' αφήνουμε να σιγοβράσει μιάμιση ώρα (αν τη θέλουμε πιο μαλακή, την αφήνουμε περισσότερο - 2 ώρες)

Αν φτιάξουμε 3 μερίδες, βγάζουμε το ένα από τα τέσσερα κομμάτια (στήθος κατά προτίμηση), το ξεκοκκαλίζουμε και το κόβουμε σε μικρά κομμάτια. Ψιλοκόβουμε και τη καρδιά και τα συκώτια.
Αν θέλουμε 4 μερίδες, κόβουμε το ένα τέταρτο περίπου από καθένα από τα 4 κομμάτια, τα ξεκοκκαλίζουμε και τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια - όπως και τη καρδιά/συκώτια, εννοείται.

Βγάζουμε τα τρία (ή τέσσερα) κομμάτια κότας από τη κατσαρόλα, βάζουμε τα ψιλοκομμένα κρεατάκια και το ρύζι, δοκιμάζουμε τη γεύση και αν χρειαστεί προσθέτουμε αλάτι, και τ' αφήνουμε να σιγοβράσουν για ένα εικοσάλεπτο.

Στο μεταξύ, αλατοπιπερώνουμε τα κομμάτια της κότας, τους βάζουμε κουρκουμά και κόκκινο γλυκό καπνιστό πιπέρι. Χτυπάμε τα 2 αυγά και ανακατεύουμε με το χυμό του λεμονιού.
Βάζουμε λίγο λάδι στο τηγάνι να κάψει, ψιλοκόβουμε τα σκόρδα, τα ρίχνουμε στο τηγάνι και μόλις χρυσίσουν τα βγάζουμε και βάζουμε τα κομμάτια της κότας να τσιγαριστούν.
Αν κάναμε τρεις μερίδες, θα 'χουμε αυτό:


Αυγοκόβουμε τη σούπα, και μόλις τσιγαριστούν και από τις δύο πλευρές τα κομμάτια της όρνιθας... τελειώνει το μαγείρεμα και αρχίζει η απόλαυση :-) ...

Ξεκινάμε με ένα πιάτο σούπα.
Τσακίζουμε το τσιγαρισμένο κομμάτι.
Αν χωράει κι άλλο ο σκεμπές, του ρίχνουμε κι άλλη σούπα :-)

Thursday, March 1, 2007

Μακαρόνια με πέστο βασιλικού

Θα μαγειρέψουμε σήμερα κρητικά μακαρόνια, από τη Σητεία. Φιάχνονται από σιμιγδάλι και σπανάκι βιολογικής καλλιέργειας και έχουν το σχήμα φύλλων ελιάς:

Για να δούμε, ποιος θα σχολιάσει περί φραπελιάς...:-)

Η γεύση τους ταιριάζει με σάλτσα πέστο, το χρώμα τους βοηθάει. Φρέσκο κόλιανδρο όμως δεν βρήκα, οπότε η πέστο θα γίνει με βασιλικό.
Η συσκευασία τους είναι στα 400γρ, 3-4 μερίδες δηλαδή.
Θα χρειαστούμε ακόμα ένα μεγάλο ματσάκι πλατύφυλλο βασιλικό, 5-6 σκελίδες σκόρδο και περίπου 150γρ. κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα ή όποιο τυρί μας αρέσει τελοσπάντων.
Και φυσικά ελαιόλαδο.

Βάζουμε τα μακαρόνια να βράσουν σε αλατισμένο νερό και τα σουρώνουμε.
Τρίβουμε το τυρί και χτυπάμε το βασιλικό και τα σκόρδα στο μπλέντερ, προσθέτοντας στο τέλος λάδι να γίνει πολτός.
Μπορούμε τώρα να ανακατέψουμε το τυρί και τον πολτό και να περιχύσουμε τα μακαρόνια, ή να κάνουμε κάτι άλλο:
Στη κατσαρόλα που έβρασαν τα μακαρόνια, βάζουμε λάδι και μόλις ζεσταθεί λίγο, ξαναρίχνουμε τα μακαρόνια.
Τους κάνουμε μια βόλτα να λαδωθούν, ρίχνουμε το περιεχόμενο του μπλέντερ και ανακατεύουμε να απλωθεί ομοιόμορφα ο σκορδοβασιλικός.
Βάζουμε στη κατσαρόλα και το τυρί, ξανα-ανακατεύουμε και το αποτέλεσμα είναι αυτό: