Sunday, July 22, 2007

Κατεβάζω ρολά...

...για ένα μήνα.
Δεν είμαι σε θέση να γράψω οτιδήποτε, πλην της ευχής "καλές βουτιές".

Το Σάββατο 28 Ιούλη ταξιδεύουμε προς Κρήτη όπου και θα διακοπεύσουμε για 3 βδομάδες:

Επιστρέφουμε το Σαβ/κο 17/18 Αυγούστου, πλήρεις αλατιού παραγωγής Λιβυκού πελάγους. :-)



ΥΓ (πάμ' όλοι μαζί)... :

Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν
και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν
και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν
μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν...

Monday, July 16, 2007

Σνίτσελ με κόκκινη σάλτσα μανιταριών

Ενα καλό σνίτσελ χρειάζεται συνήθως μια εξίσου καλή σάλτσα, δηλαδή ντομάτες, σκόρδα και κρεμμύδια από τον μπαξέ της μαμάς και μανιτάρια του δάσους (...) - και βέβαια, τα σνίτσελ θα είναι από τον κρεοπώλη τον καλό, τον έμπιστο.

Ψιλοκόβουμε λοιπόν ένα κρεμμύδι και μερικές ντομάτες. Καθαρίζουμε μια-δυο σκελίδες σκόρδο ωστε να 'ναι έτοιμες για τεμαχισμό.
Σωτάρουμε σε λίγο ελαιόλαδο το κρεμμύδι, προσθέτοντας ψιλοκομμένο το σκόρδο λίγο πρίν βάλουμε και τη ντομάτα. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και αφήνουμε τη σάλτσα να σιγοβράζει.
Κόβουμε τα μανιτάρια σε φέτες και τα προσθέτουμε στη σάλτσα κανα 15λεπτο μετά τις ντομάτες. Λίγο πριν τη φάση "δέσιμο" (δηλαδή μόλις η σάλτσα φαίνεται έτοιμη) δοκιμάζουμε τη γεύση της και προσθέτουμε όσο αλάτι μας φανεί χρειαζούμενο. Ανακατεύουμε και διατηρούμε τη σάλτσα ζεστή.

Στο μεταξύ, όση ώρα περιμένουμε τη σάλτσα, τρίβουμε 3-4 φρυγανιές. Προσθέτουμε στις φρυγανιές μια-δυο κουταλιές αλεύρι dinkel και μισό κουταλάκι αλάτι και ανακατεύουμε καλά.
Χτυπάμε δυο αυγά (από το κοτέτσι της μαμάς φυσικά) και τα αλατοπιπερώνουμε.

Παίρνουμε τα κρέατα και τα "βαφτίζουμε" πρώτα στο μίγμα φρυγανιάς, μετά στα αυγά, μετά πάλι στο μίγμα φρυγανιάς. Αν μας παίρνει, ξανά στα αυγά, ξανά στο μίγμα φρυγανιάς κ.ο.κ.

Βάζουμε ηλιέλαιο (η κάποιο άλλο ελαφρύ λάδι) να κάψει σε ένα τηγάνι. Τηγανίζουμε τα σνίτσελ μέχρι να ροδίσουν, τα βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί να φύγουν τα λάδια και σερβίρουμε περιχύνοντας με τη σάλτσα:




ΥΓ:
Ο καιρόc γαργάρ εγγύc!
11 και σήμερα!

Friday, July 13, 2007

Καβουροσαλάτα με ρόκα και ντομάτες

Μια σαλάτα για υπομονετικούς! :-)
(Κανονικά βέβαια θα 'πρεπε να είναι κάπως πιο "προσεγμένα" τα χορταρικά, αλλά είπαμε... να ζοριστούμε σήμερα μόνο με τα καβούρια. Αλλη φορά με πιο "πολύπλοκα" πράγματα).

Παίρνουμε μερικά (δεν χρειάζεται η διευκρίνιση "ζωντανά" ε;) καβούρια, 3-4 ας πούμε και τα βράζουμε για κανα δεκάλεπτο.
Τα βγάζουμε να κρυώσουν.
Αφαιρούμε τις δαγκάνες. Σπάζουμε (με καρυδοθραύστη, σφυροκάλεμο, βαριοπούλα, ό,τι μας βολεύει) τα κελύφη και τα πόδια και βγάζουμε τη ψίχα.
ΟΚ, είναι πολύ ζόρικη δουλειά, αλλά δε μπορεί να 'ναι όλα εύκολα έτσι;

Κόβουμε ρόκα/ντοματίνια (αντί για ρόκα και το μαρούλι καλό είναι), "ζωγραφίζουμε" με τα χορταρικά μια χαζομάρα σε μια πιατέλα, απλώνουμε στη μέση τη καβουρόψιχα και γύρω-γύρω τις δαγκάνες:

Αλατίζουμε και ραντίζουμε με λευκό κρασί.
Για το τέλος, βάζουμε λεμόνι ή lime ή worcestershire sauce (αυτή είναι η τελευταία μου "γκουρμεδιάρικη" (και καλά) ανακάλυψη, μιλάμε πολύ με άρεσε - νεοφώτιστος γαρ...)

Monday, July 9, 2007

Πανσέτα στο grill

Χτες είχα γενέθλια. Τυπικά, δηλαδή, φόρτωσα άλλον έναν χρόνο στη καμπούρα μου. Δεν ξέρω αν είναι λόγος εορτασμού μια υπενθύμιση οτι γερνάμε, αλλά μερικές εξαιρετικές πανσέτες, είναι (λόγος εορτασμού).

Μια που υπάρχει χρόνος (προγραμματίστηκε από χτες η κρεοφαγία), θα τις μαρινάρουμε. Ενα ποτήρι κρασί, μια-δυο κουταλιές ελαιόλαδο και ο χυμός ενός λεμονιού είναι τα υγρά που θα χρησιμοποιήσουμε. Από μυρωδικά και μπαχάρια, ό,τι υπάρχει πρόχειρο, ή ό,τι προτιμάμε. Εγώ έβαλα δυο σκελίδες ψιλοκομμένο σκόρδο, ψιλοκομμένα φύλλα από ένα κλαράκι δενδρολίβανο, μισό κουταλάκι αλάτι, μισό κουταλάκι πιπέρι Πόζαρ και μισό κουταλάκι κουρκουμά. Κοπάνισα στο γουδί (από μισό κουταλάκι επίσης) κίμινο, σπόρους κόλιανδρου και κόκκους πιπεριού.
Αφήνουμε το κρέας να μαριναριστεί στο ψυγείο για 12-14 ώρες.

Επειδή είναι κρίμα να πάει χαμένη η μαρινάδα πετώντας την, θα την κάνουμε σάλτσα. Βγάζουμε τις πανσέτες σε ένα πιάτο.
Σωτάρουμε σε μια κατσαρολίτσα ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι, και προσθέτουμε τη μαρινάδα. Μόλις αρχίσει να βράζει, βάζουμε μια-δυο ψιλοκομμένες ντομάτες, 1-2 δαφνόφυλλα και τ' αφήνουμε να σιγοβράζει για κανα 15λεπτο. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε πελτέ και μαγειρεύουμε μέχρι να δέσει η σάλτσα.

Τις πανσέτες μπορούμε να τις ψήσουμε στη σχάρα - σήμερα τις έψησα στο grill.

Περιχύνουμε με τη σάλτσα... έτοιμο το πιάτο μας:

Φυσικά, αφήνουμε τα κόκκαλα για το τέλος, και "ξεχνάμε" τα μαχαιροπήρουνα - πως αλλιώς θα γλείφουμε τα δάχτυλά μας, εεε; :-)

17 και σήμερα, μη ξεχνιόμαστε...

Friday, July 6, 2007

Κόκκορας. Σούπα & grill.

Σ' ένα κοτέτσι, ο κόκκορας είναι μάλλον κάτοικος β' κατηγορίας. Το να ταΐζεις κότες και να παίρνεις αυγά έχει κάποιο νόημα, το να ταΐζεις κόκκορα και να σε ξυπνάει όποτε του καπνίσει, είναι μάλλον πρόβλημα.
Μια κλώσσα όμως, "βγάζει" και αρκετά κοκκόρια, που από κάποιο σημείο και μετά αρχίζουν να μαλώνουν και να διαταράσσουν, ας πούμε, την ομαλή ζωή του κοτετσιού. Ενας τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα, όχι και τόσο εύηχος πάντως, είναι η σφαγή των κοκκοριών (ακούγεται "κάπως" αλλά τέτοια κοκκόρια "είναι όλα τα λεφτά" ως φαγητό).

Για να μπω στο ψητό, τα παιδιά-κοκκόρια της τελευταίας κλώσσας του κοτετσιού της μαμάς, εσφάγησαν, καθαρίστηκαν, καψαλίστηκαν, τεμαχίστηκαν και καταψύχθηκαν (μιλάμε, πολλή δουλειά για μια μέρα - δεν την έκανα εγώ βέβαια, αλλά φαντάζομαι πως χρειάζεται αρκετός χρόνος και υπομονή...) ωστε να καταναλωθούν όποτε μας ανοίξει η όρεξη.
Και σήμερα μας άνοιξε... :-)

Το καψάλισμα και ο τεμαχισμός πριν τη κατάψυξη, γίνονται για να μην χρειαστεί απόψυξη ο κόκκορας και μετά καθάρισμα κλπ... Ετοιμάζουμε το νερό και τον βάζουμε αμέσως στην κατσαρόλα.
Το πτηνό που μαγείρεψα σήμερα ήταν 1700 γραμμάρια, οπότε έβαλα 2 λίτρα νερό στη κατσαρόλα, δύο κουταλάκια αλάτι και τον κόκκορα.
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και τ' αφήνουμε να σιγοβράζει για δυόμισι-τρεις ώρες.

Κάνουμε ό,τι δουλειές έχουμε να κάνουμε αυτό το τρίωρο, γιατί μετά θα πρέπει να αφοσιωθούμε στον πετεινό μας.
Βγάζουμε από τη κατσαρόλα το στήθος, τον λαιμό και τα εντόσθια και τα αφήνουμε κάπου απλωμένα ωστε να κρυώσουν σχετικά γρήγορα. Ξεκοκκαλίζουμε και ψιλοκόβουμε το κρέας - όχι σε στυλ πατσά, αλλά αρκετά ψιλοκομμένο:

Σε μια πιατέλα στρώνουμε πολλά κλαράκια δενδρολίβανο. Βγάζουμε τα υπόλοιπα κομμάτια από τη κατσαρόλα (πόδια, φτερούγες κλπ) και τα απλώνουμε στο στρώμα δενδρολίβανου που φτιάξαμε. Κλείνουμε καλά με αλουμιονόχαρτο και τα αφήνουμε σε μια γωνιά.

Ρίχνουμε στη κατσαρόλα τα ψιλοκομμένα κρεατάκια και μόλις ξαναρχίσουν να βράζουν, προσθέτουμε 120 γραμμάρια ρύζι. Μετά από 10 λεπτά, δοκιμάζουμε τη σούπα - μάλλον δεν θα χρειαστεί να κάνουμε κάτι, αλλά καλό είναι να δούμε πως "κάθεται" στη γλώσσα μας, αν χρειάζεται προσθήκη αλατιού κλπ. Την αφήνουμε για ένα δεκάλεπτο ακόμη, μέσα στο οποίο ετοιμάζουμε το αυγολέμονο (δύο αυγά και τον χυμό ενός λεμονιού). Αυγοκόβουμε και βγάζουμε (επιτέλους...) την κατσαρόλα απ' το μάτι της κουζίνας:

Ετοιμάζουμε τώρα το grill: Βάζουμε μερικές σταγόνες ελαιόλαδο και το αφήνουμε να ζεσταίνεται. ***Η ίδια διαδικασία μπορεί να γίνει και σε τηγάνι, αλλά μετά από προτροπή του gianni, θα το κάνουμε σήμερα στο γκριλ. Βλέπω οτι περάσανε κιόλας τέσσερις μήνες από τη συνταγή της κοτόσουπας στά σχόλια της οποίας ο Γιάννης πρότεινε το γκριλ... τι γρήγορα που περνάει ο καιρός!...

Βγάζουμε από το στρώμα δενδρολίβανου τα κομμάτια του κόκκορα. Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρια (άσπρο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο Πόζαρ), κουρκουμά και ρίγανη στη μια πλευρά των κομματιών. Αυτή την πλευρά την βάζουμε σε επαφή με το grill και όσο ψήνεται βάζουμε τα ίδια μπαχάρια και στην άλλη πλευρά. Σε κανα τρίλεπτο αλλάζουμε πλευρές και σε άλλα 3 λεπτά, έτοιμος ο κόκκορας:

ΥΓ: Το κοκκοράκι κικιρικικιιιιιι, να σε ξυπνάει καθε πρωί... :-)

Καλή και η κότα, αλλά ο κόκκορας είναι "να τρώει η μάνα και στο παιδί να μη δίνει"...


ΥΓ2: 20 και σήμερα...

Monday, July 2, 2007

Θερινό το μαγαζί...

Λίγο καθυστερημένα βέβαια, αλλά το 'κανα θερινό!

Εβαλα και μια (χμ...) οικογενειακή φωτογραφία (εγώ, η γυναίκα μου και το pet μας - ο γάιδαρος δεν είναι της οικογενείας, απλά, ως γνωστόν, χώνεται πάντα εκεί που δεν τον σπέρνουν, οπότε εμφανίστηκε και στη φωτο μας).

Εν αναμονή των διακοπών... Καλές βουτιές σε όλους!

Sunday, July 1, 2007

Μπριζόλες με μανιτάρια στη σχάρα

Αυτό το φαγητό χρονικά προηγείται κατά μία μέρα από το προηγούμενο (είναι το Σαββατιάτικο φαγητό μας), αλλά λόγω της χτεσινής βαρεμάρας και κάποιων μικροαλλαγών στο blog, δημοσιεύεται μετά το σημερινό ρυζομανιταροκαλαμπόκι...

Μπριζόλα στη σχάρα λοιπόν, all-time classic κρεατικό, συνοδευόμενη από μανιτάρια (και λίγες ροδέλες από πιπεριές).
Για να πούμε οτι "κάναμε κάτι σοβαρό" στο ψήσιμο, θα εμπλουτίσουμε τα μανιτάρια με μερικά μυρωδικά.
Χυμός μισού λεμονιού, μια κουταλιά ελαιόλαδο, μισό κουταλάκι μουστάρδα με ολόκληρους σπόρους σιναπιού, μισό κουταλάκι σπόροι κίμινο και μισό κουταλάκι σπόροι κόλιανδρου κοπανισμένοι στο γουδί. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί και με ένα πινέλο τα απλώνουμε στην πλευρα των μανιταριών όπου είναι οι "πτυχώσεις" τους.

Κόβουμε μια-δυο κόκκινες και μια-δυο πράσινες πιπεριές. Χρησιμοποιούμε μερικές ροδέλες για το σαλατικό μας, κάτι με ντομάτα-αγγούρι-κρεμμύδι-μαϊντανό (λάδι, αλάτι, ρίγανη εννοούνται...) :


Προετοιμάζουμε τις μπριζόλες, δηλαδή αλατοριγανοπιπερώνουμε (να μην επαναλαμβάνομαι άσκοπα με το πιπέρι του Πόζαρ ε; ) και ετοιμάζουμε τη σχάρα μας.
Μόλις κάψει η σχάρα, τη λαδώνουμε και βάζουμε τα μανιτάρια για κανα δεκάλεπτο. Αν χωράνε και οι πιπεριές, τις βάζουμε κι αυτές. Αν έχουμε καμμιά σχάρα-γίγας, βάζουμε και τις μπριζόλες, προφανώς... Μόλις ψηθούν τα πάντα, τρώμε του καλού καιρού....:


***Εχω μεγαλώσει λίγο την ανάλυση των φωτογραφιών (μια απ' τις μικροαλλαγές που έγραψα στην αρχή του ποστ)

ΥΓ: 26 και σήμερα...

Ρύζι με μανιτάρια και καλαμπόκι στο wok

Ενα "εξ' ανάγκης" φαγητό, καθώς Κυριακή βράδι μπορεί κανείς να μαγειρέψει με ό,τι υπάρχει στο ψυγείο / ντουλάπι, περιορίζοντας έτσι τις επιλογές του.
Πάντως, μια χαρά μου βγήκε το αποτέλεσμα.

Μεταξύ άλλων, στα ντουλάπια μας υπήρχαν: Ρύζι, καλαμπόκι, μανιτάρια, κρεμμύδια, σκόρδα, λάδι, αλατοπίπερο, σως σόγιας και σαφράν. Θα τα μαγειρέψουμε ολτουγκέδερ.

Αφού βράσουμε το ρύζι (μισό ποτήρι) βάζοντας λίγο σαφράν στο νερό να πάρει χρώμα, το αφήνουμε να περιμένει.
Στο μεταξύ, έχουμε καθαρίσει και κόψει 250 γρ.μανιτάρια και ένα κρεμμύδι. Στο wok βάζουμε λίγο λάδι και τα μανιτάρια. Μόλις οι μήκυτες αρχίσουν να βγάζουν τα νερά τους και να καπνίζουν, προσθέτουμε 200 γρ. καλαμπόκι (από βάζο με άλμη).
Μόλις ρουφήξουν τα ζουμιά τους, βάζουμε λίγο πιπέρι, ανακατεύουμε και τα βγάζουμε να περιμένουν κι αυτά.
Καθαρίζουμε το wok, βάζουμε πάλι λίγο λάδι και σωτάρουμε τα κρεμμύδια. Μόλις τους σπάσει ο τσαμπουκάς (δηλαδή μόλις μαλακώσουν) ψιλοκόβουμε και προσθέτουμε μια σκελίδα σκόρδο. Ανακατεύουμε για κανα λεπτό και βάζουμε τη σάλτσα της σόγιας να "καραμελώσουν".
Προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε να πάρει ομοιόμορφο χρώμα. Βάζουμε τέλος και τα μανιτάρια με το καλαμπόκι, αλατίζουμε, ανακατεύουμε και έτοιμο:

Καλό μήνα!