Tuesday, October 2, 2007

Φαρφάλες με πέστο κόλιανδρου

Η μακαρονοφαγία συνεχίζεται!

Μια πολύ ιδιαίτερη εκδοχή της πέστο, είναι αυτή με φρέσκο κόλιανδρο.
Εχουμε μια γλάστρα φρεσκοσπαρμένη στο μπαλκόνι:


Κορφολογούμε μια χεριά κόλιανδρο και το ξεπλένουμε.

Βάζουμε τα μακαρόνια να βράσουν σε αλατισμένο νερό.

Στο μπλέντερ ρίχνουμε καμμιά κατοσταριά γραμμάρια κεφαλοτύρι, μια κουταλιά σούπας κουκουνάρι, 2-3 σκελίδες σκόρδο και μια κουταλιά ελαιόλαδο.
Μπλεντάρουμε (ωραία λέξη ε;), προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο, ξαναμπλεντάρουμε, ξαναπροσθέτουμε ελαιόλαδο κ.ο.κ. μέχρι το περιεχόμενο του μπλέντερ να γίνει μια καλή και λαχταριστή και μυρωδάτη πάστα.

Σουρώνουμε τα μακαρόνια, βάζουμε στη κατσαρόλα (ή στο wok) λίιιγο λάδι και ξαναβάζουμε τις φαρφάλες να λαδωθούν. Προσθέτουμε το περιεχόμενο του μπλέντερ και ανακατεύουμε καλά να απλωθεί ομοιόμορφα η πέστο.

7 comments:

kiki said...

Σκέφτομαι ναν κάνω το ίδιο με δυόσμο που έχω σε γλάστρα. Λέτε να είναι πολύ έντονη η γεύση;

Μελενια said...

Γιααμμμ! λατρευω τον δυοσμο! Ισως να τον 'αραιωνες' με λιγο μαιντανο (που δεν εχει και πολυ γευση)? Πες μας πως εγινε το πεστο δυοσμου οταν το κανεις. Εχω μια γλαστρα (και απο αυτο) που αργοπεθαινει.

Anonymous said...

κατ'αρχην τρελλαινομαι για κολιανδρο...αλλά πού μπορω να βρω σπορακια...δεν εχω συναντησει πουθενα εως τωρα.....
οσον αφορα το πεστο δυοσμου,ειναι εξαιρετικο,κανω συχνα...ειχα βρει μια συνταγη του μαμαλακη,οπου αντικαθιστα το κουνουναρι με αμυγδαλοψιχα(καλυτερα για μενα) και την παρμεζανα με γραβιερα ή Σαν Μιχαλη...πεντανοστιμο!παει τελεια με τορτελλινι τυριων...

betty said...

Από "κεκτημένη" το έγραψα αλλού, το ξαναλέω στη σωστή θέση τώρα, συνιστώ και λιιιγάκι ξύδι δυνατό στο πέστο , δίνει το κατιτίς στη γεύση...το κόλιανδρο δεν έχω ιδέα τι είδους γεύση έχει, δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μου! Για πες...

Κωστας said...

@cook the book: Σπόρους κόλιανδρου, έχω για να σπείρουμε στρέμματα ολόκληρα (που λέει ο λόγος...). Σε μαγαζιά με μπαχαρικά, ντελικατέσσεν κλπ, υπάρχουν. Περίεργο που δε βρίσκεις... :-S

@betty: Ε... δύσκολα περιγράφεται η γεύση του με λόγια! Αλλά είναι ένα μυρωδικό που άλλοι το αγαπάνε και άλλοι δεν μπορούν να το ανεχτούν. Βαριά η μυρωδιά του, αν πας σε κανένα ινδικό η κινέζικο εστιατόριο, σίγουρα θα 'χουν σαλάτα που θα περιέχει και κόλιανδρο.

Anonymous said...

Στην κυπριακή κουζίνα χρησιμοποιείται πολύ ο κόλιανδρος,(υπάρχει κι αφθονία από σπόρους :-)Εδώ στην Αθήνα όμως ούτε κι εγώ έχω βρει.
Και συμφωνώ με τον Κώστα στο ότι έχει μια μυρωδιά που είτε την λατρέυεις είτε δεν την ανέχεσαι.

Kat1na said...

Από την Κυπρία μητέρα μου που έχει γεννηθεί στην Αίγυπτο έμαθα το πέστο κόλιαντρου αλλά με ξερό κόλιαντρο που το κοπανάμε μαζί με το σκόρδο και λίγο αλάτι. 6 σκελίδες σκόρδο 2 μεγάλες κουταλιές της σούπας ξερός κόλιαντρος και 2μεγάλες κουταλιές βούτυρο. Τα τσιγαρίζουμε αρκετα, μέχρι να ξανθύνει το βούτυρο και τα ρίχνουμε από πάνω από το φαγητό. Το κάνω συνήθως με μολοχία, μιά ιδιαίτερη αιγυπτιακή σούπα, αλλά θα πρέπει να ταιριάζει και με κοτόπουλο και με μακαρονάδες.