Τεμπελόπιτα

Την ονομασία της πίτας την άκουσα από τη μάνα μου που την έκανε (και τη κάνει ), δεν ξέρω αν είναι δική της έμπνευση η κάποιου άλλου.
Είναι η πίτα του τεμπέλη, αυτού που βαριέται να ανοίγει φύλλα... :-)

Η "γέμιση" μπορεί να είναι οτιδήποτε, θα κάνουμε ενδεικτικά μια πολύ απλή (ακόμα πιο τεμπέλικη δηλαδή) με σπανάκι και τυρί.

Μουλιάζουμε σε βραστό αλατισμένο νερό μισό κιλό σπανάκι, το κόβουμε σε σχετικά μικρά κομμάτια και τ' αφήνουμε να στραγγίζει.

Πάιρνουμε μισό κιλό αλεύρι (25ο γρ. λευκό και 250 γρ. dinkel ολικής άλεσης), προσθέτουμε λίγη σόδα φαγητού ή (ακόμα λιγότερη) baking powder, μισό κουταλάκι αλάτι, ένα τέταρτο του φλυτζανιού ελαιόλαδο και τρεις κουταλιές σούπας μηλόξιδο. Ζυμώνουμε προσθέτοντας σιγά - σιγά νερό μέχρι να "γίνει" η ζύμη, την οποία τη χωρίζουμε σε δύο ίσα μέρη (μπαλάκια).
Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί κανα μισάωρο.

Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 200 και ανοίγουμε δύο χοντρούτσικα "φύλλα" με τη ζύμη.
Σε ένα ταψί βάζουμε χαρτί και το λαδώνουμε ελαφρά με ένα πινέλο. Τοποθετούμε το ένα φύλλο της ζύμης, απλώνουμε το σπανάκι αφήνοντας περιμετρικά περίπου 1 εκατοστό "αέρα", τρίβουμε πάνω στο σπανάκι όσο τυρί "χωράει" (γύρω στα 200 γρ. είναι μια χαρά, νομίζω), βάζουμε, αν θέλουμε, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και "καπακώνουμε" με το δεύτερο φύλλο.
Ενώνουμε τα δύο φύλλα περιμετρικά πιέζοντας τα να γίνουν "ένα σώμα" και λαδώνουμε πάλι ελαφρά με ένα πινέλο τη πίτα.

Ανοίγουμε με ένα πηρούνι μερικές τρύπες στην επιφάνεια, βάζουμε τη πίτα στο φούρνο χαμηλώνοντας τη θερμοκρασία στους 180 περίπου και ψήνουμε για μια ώρα:

Περισσότερα...

Πατάτες ογκρατέν

Ενα φαγητό γι αυτές τις κρύες μέρες...

Καθαρίζουμε πατάτες, τόσες ωστε να είναι καθαρισμένες ενα κιλό και κάτι ψιλά.
Τις κόβουμε σε λεπτές φέτες.

Χτυπάμε τρία αβγά με λίγο μοσχοκάρυδο, προσθέτουμε μισό φλιτζάνι γάλα και 200 γραμμάρια φέτα που έχουμε "λιώσει" με το πιρούνι.
Τρίβουμε 100 γρ. βουβαλίσια γραβιέρα και κρατάμε μια-δυο κουταλιες για πασπάλισμα.
Ανακατεύουμε αυγά, τυριά, γάλα, με μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο, ένα κοφτό κουταλάκι αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι, να γίνει ενα καλό μίγμα.

Λαδώνουμε ένα ταψί και το πασπαλίζουμε με τριμμένη φρυγανιά dinkel, ωστε να δημιουργηθεί ένα λεπτό υπόστρωμα, πάνω στο οποίο απλώνουμε τι μισές πατάτες.
Περιχύνουμε με το μισό μίγμα, απλώνουμε τις υπόλοιπες πατάτες και ξαναπεριχύνουμε το υπόλοιπο μίγμα μας, όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 250 βαθμούς για 10-15 λεπτά και μετά χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 200.
Μετά από άλλο ένα δεκαπεντάλεπτο, πασπαλίζουμε με τη γραβιέρα που κρατήσαμε και τ΄ αφήνουμε να ψηθεί για άλλη μισή ώρα:

Περισσότερα...

Χυλοπίτες με μανιτάρια και πέστο βασιλικού

Πριν λίγες μέρες εγραψα μια συνταγούλα για χυλοπίτες με γαρίδες. Τότε είχαμε καταναλώσει τις μισές χυλοπίτες, τις υπόλοιπες θα τις μαγειρέψουμε σήμερα με μια σάλτσα πέστο.

Ετοιμάζουμε τη πέστο μας χρησιμοποιώντας βασιλικό, μερικές σκελίδες σκόρδο, κουκουνάρι και γραβιέρα φτιαγμένη από βουβαλίσιο γάλα. Χτυπάμε στο μπλέντερ όλα αυτά με κρητικό ελαιόλαδο και όταν βράσουν οι χυλοπίτες, τις ανακατεύουμε καλά με τη σάλτσα:

Περισσότερα...

Κριθαράκι με μανιτάρια

Εχουμε πάρει σπιτικό κριθαράκι από το Πόζαρ και μανιτάρια πλευρώτους από τα Πιέρια. Θα τα μαγειρέψουμε στα γρήγορα χωρίς πολλά "πρόσθετα βελτιωτικά γεύσης" που δεν χρειάζονται άλλωστε...

Σωτάρουμε στο wok ένα-δυο κρεμμύδια μαζί με μια-δυο σκελίδες σκόρδο (ψιλοκομμένα, εννοείται) προσθέτουμε τα μανιτάρια που τα 'χουμε κόψει σε (κάτι σαν) φέτες και μόλις πιουν τα υγρά τους προσθέτουμε 400 γρ. ψιλοκομμένα ντοματάκια, λίγο αλάτι, μια ποσότητα κριθαράκι και διπλάσια ποσότητα ζεστού νερού.
Τα αφήνουμε (σκεπασμένα) να βράσουν σε σχετικά χαμηλή θερμοκρασία ανακατεύοντας σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Περισσότερα...

Σνίτσελ (schnitzel) κοτόπουλο

Μια φορά κι έναν καιρό, οι αυστριακοί ανακάλυψαν έναν εύκολο, γρήγορο και νόστιμο τρόπο να μαγειρεύουν φιλέτα εσκαλόπ, δίνοντάς τους το περίεργο όνομα shνίτσελ (το "sh" με πολύ παχιά προφορά...)
Ας ακολουθήσουμε τις συμβουλές τους.

Ζητάμε από τον κρεοπώλη μας να ετοιμάσει ενα/μερικα φιλέτα κοτόπουλου για σνίτσελ - ένα στήθος "βγάζει" δυο μερίδες .

Θα χρειαστούμε επίσης ένα αυγό για κάθε δυο μερίδες, προαιρετικά λίγο γάλα (που το ανακατεύουμε με το/τα αυγά) και μερικές φρυγανιές ολικής άλεσης.

Χτυπάμε το/τα αυγά και κοπανάμε φρυγανιές - μια δυο κουταλιές κοπανισμένη φρυγανιά για κάθε μερίδα είναι μια καλή ποσότητα, αλλά αν θέλετε και περισσότερο, δεν υπάρχει πρόβλημα :-)

Πασπαλίζουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου με το αγαπημένο μας mix μπαχαρικών, το "περνάμε" από τη φρυγανιά, μετά από τα αυγά και ξανά από τη φρυγανιά να παναριστεί.

Τηγανίζουμε σε ελαιόλαδο, στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί και σερβίρουμε με όποιο συνοδευτικό/σάλτσα τραβάει η όρεξή μας.
Αυτή τη φορά είπαμε να το κάνουμε "διαιτητικό", με συνοδεία ρυζιού:

Περισσότερα...

Χυλοπίτες με μανιτάρια και γαρίδες

Ο συνεταιρισμός γυναικών του Ταξιάρχη Χαλκιδικής, μεταξύ άλλων, φτιάχνει κάτι ωραίες χυλοπίτες με μανιτάρια.
Βρήκα και κάτι (ωραίες επίσης) γαρίδες Χαλκιδικής, οπότε να η ευκαιρία να μαγειρευτούν μαζί.

Αφού βράσουμε τις γαρίδες, τις βγάζουμε από τη κατσαρόλα κρατώντας ο νερό και τις καθαρίζουμε από το έντερο τους.
Η σάλτσα που φαίνεται στη φωτογραφία δεν είναι απαραίτητη - έγινε για να καταναλωθούν κάτι περίσσεια ντοματάκια...

Σε ένα wok, βάζουμε λίγο ελαιόλαδο να κάψει.
Οσο βράζουν οι χυλοπίτες στη κατσαρόλα του γαριδόνερου, τσιγαρίζουμε τις γαρίδες με λίγη σάλτσα σόγιας και κουρκουμά.

Απαραίτη κρίνεται η συνοδεία λευκού αρωματικού οίνου!

Περισσότερα...

Χοιρινό με λάχανο τουρσί

Μετά από αρκετό καιρό, να 'μαι πάλι!
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, πάμε στο ψητό:

Ζητάμε από τον χασάπη μας να κόψει το λαιμό του.
Του χοίρου.
Μισό κιλό μπριζόλες λαιμού είναι καλά για 2 άτομα. Επίσης, αν διαθέτουμε και λίγο καπνιστό χοιρινό, ακόμα καλύτερα.
Σε μια κατσαρόλα (ή ένα wok, καλύτερα) που έχουμε ζεστάνει επαρκώς, βάζουμε τα κομμάτια του χοιρινού. Σκεπάζουμε και αφήνουμε να βράσει στα ζουμιά του.

Παίρνουμε κανα κιλό λάχανο τουρσί από το ξύλινο βαρέλι μας και το ψιλοκόβουμε. Το στραγγίζουμε ωστε να φύγει η πολλή αλμύρα και το βάζουμε σε μια άλλη λαδωμένη κατσαρόλα να βράζει στα ζουμιά του. Κάποια στιγμή, θυμόμαστε να βάλουμε στο λάχανο το καπνιστό χοιρινό (αν υπάρχει), ψιλοκομμένο. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και επιστρέφουμε στο wok.

Βγάζουμε το καπάκι και αφήνουμε να εξατμιστεί όλο το νερό. Οταν μείνει μόνο το λίπος του χοιρινού, τσιγαρίζουμε το κρέας, πετάμε το λίπος και βάζουμε το κρέας μαζί με το λάχανο για λίγο να ανακατευτεί.
Σερβίρουμε με κόκκινο καπνιστό πιπέρι (που πλέον έχει γίνει δυστυχώς είδος προς εξαφάνιση).

Περισσότερα...

Φαλάφελ στα γρήγορα

Πάμε σ' ένα βιομάγαζο και παίρνουμε έτοιμο μίγμα για φαλάφελ. Ακολουθούμε τις οδηγίες ετοιμασίας.
Ψιλοκόβουμε ένα αγγούρι και το βάζουμε σε γιαούρτι.
Τηγανίζουμε τα ρεβυθοκεφτεδάκια και τα σερβίρουμε με το αγγουρογιαούρτι και κόκκινο πιπέρι (αν είναι καπνιστό ακόμα καλύτερα):


Ωραία, φάγαμε και σήμερα :-)))

Περισσότερα...

Αγριογούρουνο με λάχανο τουρσί

Ηρθε ο καιρός να μαγειρέψουμε κάτι με το σπιτικό λάχανο τουρσί μας.

Παίρνουμε λοιπόν μαριναρισμένο κρέας αγριογούρουνου και μερικές φέτες καπνιστό μπέικον.Θα χρειαστεί τουλάχιστον διπλάσιος όγκος (απ' αυτόν του κρέατος) ψιλοκομμένο λάχανο.

Βάζουμε ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και το αγριογούρουνο να "πάρει" απ' όλες τις πλευρές. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία. Σκεπάζουμε με τις φέτες μπέικον και τ' αφήνουμε να σιγοβράσουν για 45 λεπτά περίπου. Προσθέτουμε το λάχανο, ανακατεύουμε και τ' αφήνουμε για κανα δίωρο ακόμα. Ετοιμο:

Περισσότερα...

Λάχανο τουρσί

Για να κάνουμε μόνοι μας λάχανο τουρσί χρειάζεται κάποιος χρόνος, κάποιος κόπος, και αρκετή αφοσίωση.

Θα πρέπει πρώτα να ζητήσουμε από τον μάστορα, τον βαρελά, να μας κάνει ένα βαρέλι ειδικό για τουρσί (μη πάρουμε για κρασί - δεν κάνει).
Πρόκειται για βαρέλι που στέκεται όρθιο, είναι εντελώς ανοιχτό από πάνω και στον πάτο δεν έχει κάνουλα, αλλά μια τρύπα που κλείνει με ένα τσιβί:

Στη συνέχεια, πάμε μια βόλτα σε κάποιο (ει δυνατόν απομακρυσμένο) δάσος και μαζεύουμε φύλλα οποιουδήποτε δέντρου πλην καρυδιάς. Τόσα φύλλα ωστε σχεδόν να γεμίζουν το βαρέλι. Τα βάζουμε λοιπόν στο βαρέλι, το γεμίζουμε με νερό, το κλείνουμε με το καπάκι του και το ξεχνάμε για 4-5 μέρες.

Παίρνουμε όσα λάχανα θέλουμε (διψήφιο αριθμό κιλών...), βγάζουμε τα εξωτερικά φύλλα αν είναι χτυπημένα, λασπωμένα κλπ και τα κόβουμε στα τέσσερα.

Τοποθετούμε το βαρέλι όχι στο πάτωμα, αλλά σε κάποιο ύψος, πάνω σε κάποιο τελάρο για παράδειγμα, ωστε να μπορούμε να αδειάζουμε άνετα από την τρύπα του το νερό.
Βάζουμε στο βαρέλι (από το οποίο έχουμε βγάλει τα φύλλα και το 'χουμε ξεπλύνει φυσικά) μια χούφτα ρεβύθια, μια χούφτα αλεύρι και από πάνω τα λάχανα:

Γεμίζουμε το βαρέλι με αλατόνερο, λίγο πιο αλμυρό από το θαλασσινό νερό που έχει 3% αλάτι - ας πούμε 3,5% που σημαίνει 350 γραμμάρια χοντρό αλάτι καλά διαλυμένο σε 10 κιλά νερό. Για το δικό μας τουρσί (περίπου 14 κιλά λάχανα), χρειάστηκαν 20 κιλά νερό δηλαδή 700 γραμμάρια αλάτι.
Πάνω από τα λάχανα χρειάζεται κάτι βαρύ για τα κρατάει μέσα στο νερό - ένα μεγάλο πιάτο είναι ό,τι πρέπει.

Χρειαζόμαστε τώρα μια σκάφη ή έναν κουβά, κάτι που να χωράει 5-10 κιλά νερό.
Αδειάζουμε από τη τρύπα του βαρελιού νερό και το ξαναρίχνουμε από πάνω. Για τη πρώτη φορά, θα πρέπει η ποσότητα του νερού που θα αλλαχτεί να υπερβαίνει αυτή που υπάρχει μέσα στο βαρέλι. Στο δικό μας για παράδειγμα, που είχε 20 κιλά νερό, η "ανακύκλωση" του νερού γινόταν με ένα κουβά που χωρούσε 5 κιλά - οπότε ανακατέψαμε 5 φορές.

Από κει και πέρα, θα πρέπει κάθε 12 ώρες περίπου (2 φορές τη μέρα δηλαδή) να "ανακυκλώνουμε" τουλάχιστον το μισό νερό. Κάθε μέρα για 2 βδομάδες.
Από τη τρίτη βδομάδα και μετά, φτάνει μία φορά τη μέρα (αρκεί να γίνεται περίπου την ίδια ώρα) μια ανακύκλώση των 2/3 του νερού.

Μετά από 20-25 μέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία, το τουρσί θα είναι έτοιμο!
*(Θα ακολουθήσουν σύντομα συνταγές - το τουρσί δεν τρώγεται μόνο "ωμό"...)*

Περισσότερα...