Wednesday, December 2, 2009

Κουτσομούρες στο τηγάνι

Ως εκ θαύματος, εισέβαλλαν στο σπίτι μερικές κουτσομούρες καθαρισμένες περίτεχνα από τον ψαρά τους. Και όπως είναι φυσικό, θα τις τηγανίσουμε.

Απλά πράγματα. Αλατοριγανώνουμε ελαφρώς, αλευρώνουμε ελαφρώς (αλεύρι dinkel), τηγανίζουμε σε ελαιόλαδο για λίγα λεπτά και έτοιμος ο μεζές:

Δεν χρειάζεται, νομίζω, να γράψω πως απαγορεύεται το λεμόνι ε;;; :-)
Για συνοδεία, τσίπουρο για τη κυρία και λευκό μοσχάτο για τον κύριο. Είδατε βίτσια που έχει ο κόσμος;... :-)

Tuesday, November 17, 2009

Πικάντικο στήθος κοτόπουλο με ρύζι

Σήμερα που έχω ρεπό και ως εκ τούτου χρόνο, είναι ευκαιρία να τον χρησιμοποιήσω για ένα φαγητό ελαφρώς μπελαλίδικο.

Παίρνουμε το λοιπόν ένα στήθος κοτόπουλου, το καθαρίζουμε από λίπη κλπ και το κόβουμε σε καμμιά 15ριά κομμάτια τα οποία αλατοπιπερώνουμε (λίγο αλάτι, πολύ πιπέρι...).

Να το μαρινάρουμε κιόλας, μιας και υπάρχει χρόνος. Χτυπάμε στο γουδί από ένα κουταλάκι σπόρους κίμινο και κόλιανδρο. Προσθέτουμε (από ένα κουταλάκι επίσης) σκόνη μουστάρδα, κάρυ, κουρκουμά, και κόκκινο καπνιστό πιπέρι. Τέλος, μια κουταλιά σούπας πάπρικα. Οκ, τέλος με τις σκόνες.

Πολτοποιούμε στο μπλέντερ ένα-δυο κρεμμύδια, μια-δυο σκελίδες σκόρδο, ένα κομμάτι πιπερόριζα (ας πούμε μεγέθους αντίχειρα...) μαζί με το χυμό ενός λεμονιού και μια κουταλιά ελαιόλαδο.

Ολα αυτά τα ανακατεύουμε καλά με 200 γραμμάρια στραγγιστό γιαούρτι και βάζουμε μέσα τα κομμάτια του κοτόπουλου. Τα αφήνουμα να μαριναριστούν στο ψυγείο κάποιες ώρες (2-3 καλά είναι, αλλά και περισσότερες ακόμα καλύτερα).

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200-220 και ψήνουμε τα κοτοπουλοκόμματα για κανα μισάωρο έως 40 λεπτά να ροδίσουν.

Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, ετοιμάζουμε λίγο ρύζι συνοδείας:
Βάζουμε ένα ποτήρι νερό με μερικές ίνες κρόκου σε μια κατσαρόλα και μόλις αρχίσει να βράζει, προσθέτουμε μισό κουταλάκι αλάτι και μισό ποτήρι ρύζι μπασμάτι. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το ρύζι να γίνει.
Στο wok, σωτάρουμε σε ελαιόλαδο ενα-δυο κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες, μόλις μαλακώσουν προσθέτουμε σάλτσα σόγιας, ανακτεύουμε να καφετιάσουν τα κρεμμύδια και στο τέλος βάζουμε και το ρύζι να πάρει και αυτό χρώμα.

Επιτέλους, έτοιμο:

Tuesday, November 10, 2009

Ψαρόσουπα με σκορπιό

Μια κόκκινη σκορπίνα είναι ό,τι πρέπει για μια ψαρόσουπα, αλλά ελλείψει αυτής και ένας μαύρος σκορπιός καλός είναι.
Παίρνουμε λοιπόν 1 ή 2 ψάρια - ανάλογα το με το βάρος, θέλουμε περίπου μισό κιλό - και τα καθαρίζουμε προσεκτικά μη μας τσιμπήσουν τα αγκάθια τους...

Κόβουμε 3-4 καρότα σε ροδέλες και 3-4 πατάτες σε μέγεθος μπουκιάς.
Ψιλοκόβουμε ένα-δυο κρεμμύδια, μια σκελίδα σκόρδο και τα μισά φύλλα ενός μέτριου σέλινου.

Σε μια κατσαρόλα σωτάρουμε ελαφρώς σε ελαιόλαδο τα ψιλοκομμένα μας και σβήνουμε με μισό ποτηράκι λευκό κρασί.
Προσθέτουμε πατάτες, καρότα και σκορπιούς, αλατοπιπερώνουμε, νερό όσο σχεδόν να σκεπαστούν όλα και σιγοβράζουμε για κανα 15λεπτο.

Βγάζουμε τα ψάρια απ' τη κατσαρόλα και αφήνουμε τα υπόλοιπα να βράσουν για άλλα 10-15 λεπτά.
Ετοιμάζουμε αυγολέμονο (1 αυγό - χυμό από 1 λεμόνι) και λαδολέμονο (χυμό από 1 λεμόνι, ίση ποσότητα λαδιού και λίγη ρίγανη).

Βάζουμε μερικά λαχανικά στο πιάτο του ψαριού και το αυγολέμονο στη σούπα:

ενώ με το λαδολέμονο περιχύνουμε το ψάρι με τα λαχανικά:

Πρασοσέλινο

Αφού καθαρίσουμε καλά τα πράσα (ενα κιλό για 2 άτομα), τα κόβουμε σε κομμάτια 2-3 εκατοστών. Το ίδιο κάνουμε και σε 2-3 καρότα.
Από ένα σέλινο παίρνουμε τα μισά φύλλα του και τα ψιλοκόβουμε, όπως και τη σελινόριζα.

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε περίπου μισό ποτηράκι ελαιόλαδο και σωτάρουμε τα πράσα.
Μόλις μαλακώσουν προσθέτουμε και τα υπόλοιπα λαχανικά και τ' αφήνουμε να σιγοβράσουν για κανα μισάωρο.

Στο τέλος, αλατοπιπερώνουμε, κάνουμε και ένα αυγολέμονο (1 αυγό - χυμό ενός λεμονιού), ανακατεύουμε και σερβίρουμε:

Πρασοσαλάτα

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι δόκιμο να χαρακτηρίζω το παρόν πόνημα ως σαλάτα.
Ισως ντιπ (για ντιπ) θα 'πρεπε να ονομαστεί, αλλά τέλος πάντων...

Παίρνουμε δυο πράσα. Τα καθαρίζουμε και τα πλένουμε. Ψιλοκόβουμε το άσπρο κομμάτι τους, ενώ το πράσινο το χρησιμοποιούμε κάπου αλλού, π.χ. σε πρασοσέλινο.
Βάζουμε τα ψιλοκομμένα πράσα σ' ένα μπολ. Προσθέτουμε 2-3 κουταλιές πελτέ, ελαιόλαδο, το χυμό μισού λεμονιού, μια πρέζα φλισκούνι και λίγο αλάτι.
Ανακατεύουμε και τ' αφήνουμε καλά σκεπασμένο στο ψυγείο μέχρι να καταναλωθεί.

Monday, November 9, 2009

Σπαγγέτι με γαριδάκι (σ.σ.*)

Για να κάνουμε μια γαριδομακαρονάδα σε λιγότερο από μισή ώρα, θα χρησιμοποιήσουμε κατεψυγμένα καθαρισμένα γαριδάκια - βέβαια το κέρδος στο χρόνο μαγειρέματος σημαίνει οτι δεν θα έχουμε τη ποιότητα των φρέσκων γαρίδων...

Σωτάρουμε λοιπόν ψιλοκομμένο κρεμμύδι, σκόρδο και τζίντζερ, προσθέτουμε 400γρ ψιλοκομμένο ντοματάκι και τις γαρίδες και τ' αφήνουμε να σιγοβράζουν.

Βράζουμε τα μακαρόνια.
Προσθέτουμε στη σάλτσα ένα σφηνάκι ρούμι, ανακατεύουμε και περιχύνουμε:



*
σ
υνταγή συζύγου... :-)

Wednesday, October 14, 2009

Κοτόπουλο με Soba noodles

Τα Soba noodles είναι γιαπωνέζικα ζυμαρικά από αλεύρι φαγόπυρου. Αυτά που πήρα, είχαν τρεις δεσμίδες σε κάθε συσκευασία, με τη δεσμίδα να θεωρείται μερίδα 2 ατόμων. Στη συσκευασία επίσης υπάρχουν οδηγίες μαγειρέματος που δεν έχουμε κάποιον λόγο να μην ακολουθήσουμε, οπότε βάζουμε σε μια κατσαρόλα 8 ποτήρια νερό να βράσει.

Μέχρι να αρχίσει ο βρασμός του νερού, ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα υλικά, δηλαδή ένα στήθος κοτόπουλου κομμένο σε μικρά κομμάτια (μπορούμε να το αρωματίσουμε με μερικά μπαχαρικά όπως αλάτι, πιπέρι, κόλιανδρο, δάφνη κλπ), ενα δυο κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες και 1-2 πιπεριές κομμένες σε stick (πως μπορούμε να το πούμε αυτό στα ελληνικά; το "ραβδί" δεν μου κάθεται καλά...).

Σωτάρουμε σε ελαιόλαδο στο wok πιπεριές-κρεμμύδια και τα βγάζουμε στην άκρη. Βάζουμε στο wok το κοτόπουλο. Μόλις αυτό είναι σχεδόν έτοιμο, ρίχνουμε τα νουντλς στη κατσαρόλα. Θέλουν 7-8 λεπτά βράσιμο. Κάτι λιγότερο, περίπου 4-5 λεπτά θα μας πάρει να χαμηλώσουμε τη θερμοκρασία του wok, να βάλουμε τρεις κουταλιές σούπας garam masala curry paste και τα κρεμμύδια-πιπεριές, να ανακατέψουμε καλά και να τ' αφήσουμε να ανταλλάξουν απόψεις.

Σουρώνουμε τα noodles, τα απλώνουμε στο πιάτο και προσθέτουμε από πάνω τα περιεχόμενα του wok:

Friday, September 11, 2009

Πατάτες γιαχνί με καρδιά μοσχαριού

Μετά τις "εξωτικές" πατάτες γιαχνί με βραχώδη θαλασσινά, συνεχίζουμε με μια πιο στεριανή βερσιον....

Λοιπον, αφου κόψουμε σε μικρά κομμάτια τη μοσχαροκαρδιά (μπίφχαρτ ελληνιστί), τη βράζουμε για καμμιά ώρα το λιγότερο...
Κρατάμε ζεστό το νερό στο οποίο έβρασε.

Σωτάρουμε κρεμμύδια και σκόρδα με κόκκινο (κατα προτίμηση καπνιστό) πιπέρι, προσθέτουμε 400 γρ ψιλοκομμένη ντομάτα, αλατοπίπερο και τις χοντροκομμένες πατάτες, το νερό της καρδιάς μέχρι ίσα-ίσα να σκεπαστούν τα υλικά μας και βράζουμε όσο χρειάζεται. Αυτά...

Friday, August 28, 2009

Γεμιστές πιπεριές

Ζεματάμε σε βραστό νερό (λες και θα μπορούσαμε να ζεματίσουμε σε κρύο... τέλος πάντων...) 15 πιπεριές.
Τις βγάζουμε από τη κατσαρόλα και τις αφήνουμε να κρυώσουν, αλλά φροντίζουμε το νερό όπου έβρασαν να διατηρηθεί ζεστό.

Οσο κρυώνουν οι πιπεριές, ψιλοκόβουμε ένα μεγάλο κρεμμύδι, αρκετό μαϊντανό και 15 φύλλα πλατύφυλλου βασιλικού.

Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι, προσθέτουμε τα πράσινα μυρωδικά και 15 κουταλιές ρύζι να γυαλίσει. Ρίχνουμε 4-5 κουταλιές από το νερο που έβρασαν οι πιπεριές, αλάτι-πιπέρι και καμμιά τριακοσαριά γραμμάρια αποφλοιωμένα ντοματάκια, μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο, ανακατεύουμε καλά και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Τ' αφήνουμε κανα δεκάλεπτο.

Καθαρίζουμε τις πιπεριές από τα σπόρια (κατά τη διάρκεια του δεκάλεπτου...).

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 και γεμίζουμε τις πιπεριές τις οποίες τοποθετούμε σ' ένα πυρεξ. 5-10 λεπτά μετά την εισαγωγή των γεμισμένων πιπεριών στο φούρνο, ρίχνουμε περιπου ένα φλιτζάνι νερό (απ' αυτό στο οποίο ζεματίσαμε τις πιπεριές και το κρατήσαμε ζεστό).

Συνολικά 40-45 λεπτά στο φούρνο και τα γεμιστά μας είναι έτοιμα:

Wednesday, August 26, 2009

Πατάτες γιαχνί με βραχώδη θαλασσινά :-)

Μια καλή ιδέα όταν βρισκόμαστε σε διακοπές, είναι να μαγειρέψουμε με υλικά του τόπου που μας φιλοξενεί.
Εμείς είχαμε πάρει μαζί μας μερικές πατάτες που ήταν κρίμα να μείνουν πίσω και ίσως να χαλάσουν, οπότε η ιδέα που κατέβασε το έτερον ολόκληρον ήταν να κάνουμε κάτι σαν πατάτες γιαχνί με χλωρίδα και πανίδα του νησιού.

Κολοκύθι, ντομάτες, κρεμμύδι και σκόρδο ήταν οι εύκολες προμήθειες. Θα μπορούσαμε να τ' αφήσουμε έτσι, αλλά ήταν κρίμα να μη χρησιμοποιηθούν κανα-δυο "περίεργα" υλικά. Ετσι λοιπόν, ξαμοληθήκαμε να μαζέψουμε κρίταμα και γαστερόποδα.

Η συλλογή κρίταμου είναι εύκολη. Ψάχνουμε μια βραχώδη ακτή, όσο πιο απομακρυσμένη από τον άνθρωπο τόσο καλύτερα.
Τα γαστερόποδα είναι λίγο μπελάς. Τα θαλάσσια σαλιγκάρια τα μαζεύεις σχετικά εύκολα, αλλά τραβάς ζόρι μετά στο μαγείρεμα. Τις πεταλίδες ζορίζεσαι να τις μαζέψεις, αλλά μετά είναι εύκολα τα πράγματα.
Αφού τελειώσει το βάσανο της συλλογής (ειδικά αν έχει κύμα όπως όταν τα μαζεύαμε εμείς...), πάμε χαρούμενοι στο ενοικιαζόμενο και οπλιζόμαστε με υπομονή.

Σε ένα μικρό κατσαρολάκι βάζουμε νερό. Μόλις αρχίσει να κοχλάζει, ρίχνουμε σαλιγκάρια και πεταλίδες να βράσουν για κανα πεντάλεπτο. Κλείνουμε το μάτι (και στη σύζυγο, αλλά και της κουζίνας...), βγάζουμε από το κατσαρολάκι τα γαστερόποδα και βάζουμε στο ίδιο βραστό νερό τα κρίταμα (τα οποία τα 'χουμε ξεπλύνει καλά) για μερικά δευτερόλεπτα. Σουρώνουμε (τα κρίταμα). Αφήνουμε να κρυώσουν τα σαλιγκάρια και οι πεταλίδες - τα κρίταμα ούτως ή άλλως θα ξεπαγιάσουν μέχρι να καθαριστούν τα μαλάκια μας...

Κατά τη διαδικασία του βρασμού οι πεταλίδες ξεκολλάνε από το κοχύλι τους. Τα σαλιγκάρια όμως όχι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο καθαρισμός των πεταλίδων να είναι εύκολος, αλλά των σαλιγκαριών μανίκι (αυτό το ξανάγραψα νομίζω...).

Διαδικασίες καθαρισμού:

Τις πεταλίδες τις βάζουμε "όρθιες" μεταξύ δείκτη και μέσου και με το νύχι του αντίχειρα αφαιρούμε τα "εντόσθια" (επίδειξη υψηλής τεχνικής...χεχε..). Ξεπλένουμε αυτό που απομένει, έτοιμο.

Για τα σαλιγκάρια θα χρειαστούμε μερικές οδοντογλυφίδες. Βγάζοντας το μαλάκιο από το κέλυφος (όπως όταν τρώμε χοχλιούς), φροντίζουμε να απομακρύνουμε το "κλείστρο" του σαλιγκαριού, ένα πορτοκαλί πράγμα σαν λέπι:


Κατά 99% τα εντόσθια του σαλιγκαριού μένουν μέσα στο κέλυφος όταν τραβάμε το πόδι του με την οδοντογλυφίδα, αλλά εάν τυχόν βγούν, τα αφαιρούμε "χειροκίνητα".

Ξεπλένουμε καλά όλα τα σαλιγκάρια μας και τ' αφήνουμε να περιμένουν μαζί με τις πεταλίδες:


Σωτάρουμε κρεμμύδι-σκόρδο-κρίταμα. Προσθέτουμε σαλιγκάρια-πεταλίδες και μετά από λίγο πολτοποιημένη ντομάτα, πατάτες και κολοκύθια. Αφήνουμε να βράσουν κανα μισάωρο και επιτέλους τρώμε:

Monday, July 13, 2009

Φασολάκια (σ.σ.*)

Τσιγαρίζουμε στο λάδι ξερό κρεμμύδι ή φρέσκα κρεμμυδάκια, 3 γαρύφαλλα, 2-3 καρπούς κάρδαμο και προς το τέλος το 1-2 σκελίδες σκόρδο. Πασπαλίζουμε με καπνιστό κόκκινο πιπέρι. Βάζουμε 1-2 ντομάτες φρέσκιες ψιλοκομμένες. Αφού πάρουν μια βράση ρίχνουμε τα 500 γρ φασολάκια χωρις καθόλου νερό(1). Αφήνουμε 10-15 λεπτα και ρίχνουμε μπόλικο ψιλοκομμένο μαιντανό και μετά απο λίγο ένα κουταλάκι αλάτι και ρίγανη, κανέλλα και μοσχοκάρυδο και μισό περίπου φλυτζάνι λάδι τώρα ή στο τέλος.. Αφού γίνουν μετά από 30-40 λεπτά κατεβάζουμε από τη φωτιά.

(1) Αν τα φασολάκια είναι φρέσκα ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο βραστό νερό αν φανεί ότι κολλάνε.

*συνταγή συζύγου... :-)

Tuesday, July 7, 2009

Φαγκρί με πράσα (σ.σ.*)

Ψιλοκόβουμε 400 γρ. πράσα και τα τσιγαρίζουμε μέχρι να μαραθούν εντελώς μαζί με 2-3 γαρύφαλλα και λίγη ψιλοκομμένη πιπερόριζα. Τα απλώνουμε στο πυρέξ και βάζουμε από πάνω μιά φέτα φαγκρί περίπου 400 γραμμάρια. Περιχύνουμε με λεμόνι και ένα σφηνάκι τσίπουρο. Το βάζουμε στο φούρνο στους 200. Στα πρώτα 20 λεπτά σκεπασμένο με λαδόχαρτο. Περίπου 40 λεπτα.



*συνταγή συζύγου... :-)

Monday, July 6, 2009

Μπριάμ(ι) φούρνου

Η μεγάλη δυσκολία όσον αφορά το μπριάμ(ι) είναι η προφορά του. Δεν προφέρεται "μπριάμ", ούτε ¨μπριάμι". Το γιώτα στο τέλος και προφέρεται και δεν προφέρεται (πως γίνεται αυτό μη ρωτάτε).
Είναι ένα φαγητό πιο εύκολο να το φτιάξεις, παρά να το πεις.

Αφού έγραψα την εξυπνάδα μου, πάμε στη συνταγή.
Μαζεύουμε ό,τι λαχανικά βγάζει ο μπαξές (πατάτες, πιπεριές, κολοκυθάκια, ντομάτες, κρεμμύδια, σκόρδα - αυτά έχουμε, για κάποιον λόγο οι δικοί μου δεν σπείρανε μελιτζάνες).
Κόβουμε σε διάφορα σχήματα 2-3 πατάτες, 2-3 κολοκυθάκια, 4-5 πιπεριές, 1-2 ντομάτες, 1-2 κρεμμύδια - ό,τι ποσότητες τελοσπάντων μας γεμίσουν το μάτι.

Βάζουμε σ' ένα ταψί λίγο ελαιόλαδο, ίσα να σκεπαστεί ο πάτος. Απλώνουμε, ανακατεύουμε και αλατοπιπερώνουμε.

Πολτοποιούμε στο μπλέντερ 1-2 ντομάτες, 2-3 σκελίδες σκόρδο, μερικά φύλλα βασιλικό και δυόσμο και περιχύνουμε.

Ψήνουμε για καμμια ώρα έχοντας σκεπάσει καλά το ταψί με αλουμινόχαρτο, και κανα μισάωρο ακόμα ξεσκέπαστο.

Αυτά για σήμερα.


Sunday, May 31, 2009

Sushi nori του μπαξέ

Πριν κανα-δυο χρόνια, ένας φίλος ντόκτορ σπουδαγμένος στην Ιαπωνία μας εφίλεψε σούσι και ήτο πολύ ενδιαφέρον.
Ηγγικεν η ώρα να το μαγειρέψωμεν και ημείς.

Παίρνουμε από το ντερλικατεσσενάδικο της γειτονιάς ρύζι για σούσι, φύλλα φύκι νόρι, ξύδι ρυζιού, σάλτσα σόγιας και ίσως και μερικά ακόμη εξωτικά υγρά και τα μεταφέρουμε στο εξοχικό του χωριού.

Επειδή ωμά ψάρια και άλλα γιαπωνέζικα πράματα είναι κάπως δυσεύρετα στο χωριό, θα χρησιμοποιήσουμε ό,τι μας δίνει ο μπαξές (μαρούλι, καρότο, δυόσμο) και μια καπνιστή πέστροφα.

Υπάρχει ένα μικρό κόλπο για να πετύχει η απόπειρα: RTFM*. Οπότε, βράζουμε το ρύζι σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας του, προσθέτουμε το ξύδι ρυζιού και ανακατεύουμε.

Απλώνουμε το ρύζι στο νόρι, προσθέτουμε (καταλλήλως κομμένα) πέστροφα, καρότα, μαρούλι και δυόσμο, τυλίγουμε με το ειδικό γι αυτή τη δουλειά μπαμπού. Υπάρχει πληθώρα από βίντεα στο γιουτιούμπι για το πως γίνεται το τύλιγμα. Πρέπει να έχουμε παρακολουθήσει μερικά, αλλιώς....

Κόβουμε το κάθε ρολό σε 8 κομμάτια και ιδού το Makizushi μας:

Βουτάμε τα κομμάτια στα εξωτικά υγρά μας και τα τρώμε με απέραντη ευχαρίστηση, αφού πετύχαμε κάτι που φαινόταν πολύ δύσκολο!


==========================
*Read The Fuckin' Manual

Wednesday, April 22, 2009

Πορτοκαλόπιτα

Ενα γλυκό - δημιουργία της συζύγου. Βοήθησα βέβαια τα μάλα, δεν την άφησα ολομόναχη τη γυναίκα να παιδεύεται...

Πλένουμε καλά 2 πορτοκάλια μεσαίου μεγέθους,τα κόβουμε σε κομμάτια και βγάζουμε τα κουκούτσια τους. Τα πολτοποιούμε στο μπλέντερ (ολόκληρα μαζί με τη φλούδα τους) και τα αφήνουμε να περιμένουν υπομονετικά.

Χτυπάμε 3 αυγά με τρία τέταρτα φλιτζανιού μαύρη ζάχαρη και λίγο αλάτι, προσθέτουμε 2 κουταλάκια γλυκού βουβαλίσιο βούτυρο, 2 κουταλιές σούπας τριμμένη καρύδα, λίγη σκόνη κανέλας και ξαναχτυπάμε αλύπητα.

Προσθέτουμε 1 φλιτζάνι τσαγιού κατσικίσιο γάλα (με λίγα λιπαρά), ανακατεύουμε καλά, βάζουμε 3/4 φλυτζ. τσαγιού ψιλό σιμιγδάλι, μία κοφτή κουταλιά σούπας σόδα και τα πολτοποιημένα πορτοκάλια. Ανακατεύουμε όσο καλύτερα μπορούμε.

Βουτυρώνουμε με λίγο βουβαλίσιο βούτυρο ένα μέτριο πυρέξ, στρώνουμε το μίγμα και ψήνουμε στους 175-180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο για μία ώρα περίπου.

Όσο ψήνεται το γλυκό, ετοιμάζουμε ένα σιρόπι, π.χ. ένα φλιτζάνι νερό και μισό φλιτζάνι ζάχαρη με 2-3 φλούδες πορτοκαλιού - μικρά φλιτζάνια, χρειάζεται λίγο σιροπάκι.

Δεν φαίνεται και πολύ σόι ε;
Τα φαινόμενα απατούν!
Αν σώνει και καλά θέλουμε μια καλύτερη εμφάνιση, βάζουμε πάνω στο κομμάτι της πίτας μια μπάλα παγωτό, περιχύνουμε με σοκολάτα και voila ένα ντεμέκ εμφανίσιμο επιδόρπιο.

==========

ΥΓ: Μας τη πέσανε οι κινέζοι!!! Ο κύριος (ή η κυρία) σχολίασε 5 φαγητά: Μανιτάρια φρικασέ, Φασολάδα, Ρακένια με σάλτσα καπνιστού σολομού, Αγριογούρουνο στο φούρνο και Φακές, γράφοντας "情趣用品,情趣,情色,成人,A片,自拍,情趣用品,情趣,色情,成人影片,色情影片,免費A片,情趣用品,情趣,成人網站,A片下載,日本AV,做愛,情趣用品,情趣," και άλλα τινά...
ρε τι πάθαμε...
:-) :-) :-)

Tuesday, March 24, 2009

4α γενέθλια του δίσκου

Παραλίγο να τα ξεχάσω, ο απαράδεκτος!

Το κατοικίδιο ψάρι μας, ο δίσκος, έγινε τεσσάρων (και κάτι ψιλά) ετών.
Είναι πλέον άτομο τρίτης ηλικίας, λέμε!

Τον "κυνήγησα" λίγο σήμερα μπας και βγάλω καμμιά καλή φωτο, καθώς η περσινή ήταν λίγο χάλια, και κατάφερα αυτό:


Καλούτσικη, αλλά η προπέρσινη των δεύτερων γενεθλίων νομίζω παραμένει άφταστη.

Αντε και του χρόνου!

Saturday, March 21, 2009

Σολομός λεμονοψημένος

Τα ψάρια, εκτός των άλλων ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών τους,μπορούν να καταναλωθούν ωμά (sushi λέμε... μμμμ...) ή "ψημένα" σε κάτι όξινο, όπως π.χ. ο χυμός του λεμονιού, κάτι που θα κάνουμε σήμερα.

Παίρνουμε 2 φιλέτα (ευκολότερη προετοιμασία) η 2 φέτες (κάπως δυσκολότερη).
Ξεπλένουμε, αφαιρούμε το δέρμα και κόβουμε σε φέτες πάχους 1cm περίπου - αν είμαστε μάγκες και μπορούμε να τις κόψουμε πιο λεπτές, ακόμα καλύτερα! Αφαιρούμε όσο περισσότερα αγκάθια/κόκκαλα είναι δυνατόν (γι αυτό συμφέρουν τα φιλέτα...).

Αλατοπιπερώνουμε ελαφρώς, πασπαλίζουμε με ψιλοκομμένο άνηθο και τα βάζουμε σ' ένα μπολ με λίγο ελαιόλαδο και το χυμό 2 λεμονιών - ή όσο χρειαστεί για να σκεπαστούν - και τ' αφήνουμε στο ψυγείο για κανα μισάωρο αν είναι ένα εκατοστό σε πάχος, κανα 20λεπτο αν είναι μισό εκατοστό κοκ.

Βράζουμε ανάλογη ποσότητα ρυζιού (basmati) με σαφράν, απλώνουμε το ζεστό ρύζι στο πιάτο, πάνω του τις κρύες φέτες του σολομού, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και περιμένουμε 1-2 λεπτά να "ανταλλάξουν απόψεις" το ρύζι και ο σολομός:


Μια που περιμένουμε, δε βγάζουμε και μια δεύτερη φωτο?


Edit, 22/4/09:
Ο εν Λονδίνω φίλτατος Χάρης, έφτιαξε τον σολομό και τον εφωτογράφησε ματς μπέττερ λέμε:

Εδώ η φωτο στο flickr.

Friday, March 6, 2009

Μανιτάρια φρικασέ με σταμναγκάθι

Το σταμναγκάθι είναι ας πούμε το άγριο ραδίκι της Κρήτης. Ονομάστηκε έτσι μάλλον επειδή οι Κρητικοί έκλειναν το στόμιο της στάμνας με αυτό το χόρτο ωστε να μη μπαίνουν έντομα στο νερό.

Εχει μια ενδιαφέρουσα πικρόγλυκη γεύση.

Θα το μαγειρέψουμε έυκολα και γρήγορα με μανιτάρια.

Σωτάρουμε λοιπόν τα μανιτάρια μας, τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα μαζί με μαρούλι, σπανάκι, ρόκα και σταμναγκάθι να βράσουν, προσθέτουμε αυγολέμονο κι είμαστε έτοιμοι:

Thursday, February 12, 2009

Μπριζόλες με πατάτες στο φούρνο

Πήγαμε πρόσφατα μια βολτίτσα στα Πιέρια και πήραμε μερικές μπριζόλες από το Ελατοχώρι. Χοιρινές.
Εχουμε και κάτι πατάτες που περιμένουν... Ευκαιρία για συνδιασμό.

Κόβουμε λοιπόν σε σχετικά μεγάλα κομμάτια τις πατάτες, τις αλατοπιπερώνουμε ελαφρώς και τις απλώνουμε σ΄ ένα ταψί, σε χαρτί.
Απλώνουμε από πάνω τα μπριζολάκια - τα οποία έχουμε καρυκεύσει δεόντως, κλείνουμε καλά το χαρτί και ψήνουμε στους 200 για καμμιά ώρα.

Ανοίγουμε το χαρτί, βάζουμε αρκετή ρίγανη, περιχύνουμε με τον χυμό ενός λεμονιού και τ' αφήνουμε κανα εικοσάλεπτο ακόμα.

Monday, January 26, 2009

Αγριογούρουνο στο φούρνο

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, αγριογούρουνο δεν έχω ξαναματαφάει. Οπότε η προσφορά 2 κιλών κυνηγιού (και ουχί φάρμας) είναι μια ευκαιρία για δοκιμή.

Μετά από ψάξιμο συνταγών και αφού αποκλείστηκαν περίεργες πρακτικές (όπως πχ το μαρινάρισμα με σωταρισμένα λαχανικά...), ξεκίνησε το διήμερο προετοιμασίας/μαγειρέματος.

Το μαρινάρισμα κρίνεται απαραίτητο. Σ' ένα μεγαλούτσικο σκεύος λοιπόν, βάζουμε τα κομμένα κομμάτια του κρέατος.

Για τη μαρινάδα κόβουμε 1 κρεμμύδι, 4-5 φρέσκα κρεμμυδάκια, 3-4 σκελίδες σκόρδο, ένα κεφάλι σέλινο, 2 καρότα, 2 κόκκινες και 2 πράσινες πιπεριές.
Τα βάζουμε όλα στο σκεύος με το κρέας, προσθέτουμε 3-4 φύλλα δάφνης, 3-4 κλωνάρια δενδρολίβανο, το χυμό ενός λεμονιού, 3-4 κλωνάρια θυμάρι και σχεδόν ένα φλιτζάνι ελαιόλαδο.
Ανακατεύουμε καλά και βάζουμε όσο κόκκινο κρασί χρειάζεται ωστε να σκεπαστούν τα πάντα.

Αφήνουμε στο ψυγείο για ένα 24ωρο τουλάχιστον.


Καναδυό ώρες πριν την έναρξη του μαγειρέματος, βγάζουμε το έργο μας απ' το ψυγείο να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Κατόπιν, αφήνουμε για λίγο να στραγγίξουν σε διαφορετικά σκεύη το κρέας (που θα πρέπει να το απαλλάξουμε από ότι έχει μείνει κολλημένο πάνω στα κομμάτια) και τα χορταρικά.

Αλατοπιπεροριγανώνουμε το κρέας και το σωτάρουμε στο wok. Απλώνουμε τα κρεατοκόμματα σε ελαφρώς λαδωμένο βαθύ ταψί.
*Γιατί ταψί; Γιατί δεν έχουμε γάστρα :-(

Καθαρίζουμε το wok από τα υπολλείματα και σωτάρουμε τα χορταρικά. Τα βάζουμε και αυτά στο ταψί, ανακατεύουμε και περιχύνουμε με τη μισή περίπου μαρινάδα. Σκεπάζουμε το ταψί και το βάζουμε σε προθερμασμένο στους 200 φούρνο για τρεις ώρες (και κάτι ψιλά).

Η αρχική ιδέα ήταν να μαγειρευτεί με πατάτες, οι οποίες θα έμπαιναν στο ταψί στη μέση του μαγειρέματος. Δεν χωρούσαν όμως (οι πατάτες), οπότε στη μιάμιση ώρα μετά την έναρξη του ψησίματος έγινε μόνο έλεγχος αν χρειαζόταν και άλλα υγρά (μαρινάδα δλδ) - που δεν χρειαζόταν.

Την υπόλοιπη μαρινάδα, είπα να την βράσω με λίγο αλευρι κλπ για γίνει κάτι σαν σως, το αποτέλεσμα ήταν παταγώδης αποτυχία, οπότε δεν χρειάζεται να αναφερθώ περισσότερο :-)

Μια που οι πατάτες δεν μας κάθησαν, ανετέθη στην αξιαγάπητη σύζυγο να βράσει όρυζα.

Τελικά το πιάτο εσερβιρίσθη και ήτο καλόν:

Friday, January 23, 2009

Γαρίδες με παρδαλά μακαρόνια

Πολύ ωραίος συνδυασμός τα μακαρόνια κι οι γαρίδες ε;
Ας τα μαγειρέψουμε γι άλλη μια φορά :-)

Βρήκα κάτι παρδαλές, τρίχρωμες βίδες. Ομορφα πράματα, αλλά πρώτα θα ασχοληθούμε με τα θαλασσινά.

Διαλέγουμε μεγάλες γαρίδες.
Αφού τις βράσουμε, βγάζουμε τα κελύφη από τα σώματα τους και τα ξαναβάζουμε στη κατσαρόλα (τα κελύφη).

Βγάζουμε τα έντερα από τις γαρίδες (ζόρικη δουλειά, γι αυτό όσο μεγαλύτερες είναι οι γαρίδες, τόσο πιο εύκολος ο καθαρισμός) και τις αφήνουμε να περιμένουν.

Ετοιμάζουμε μια σάλτσα (κρεμμύδι, σκόρδο, ντομάτα, μυρωδικά).

Μια μια διάτρητη κουτάλα, βγάζουμε προσεκτικά ότι στερεό έχει μείνει στη κατσαρόλα με το νερό που έβρασαν οι γαρίδες και βάζουμε τα μακαρόνια.

Οσο βράζουν τα μακαρόνια, τσιτσιρίζουμε ελαφρώς τις γαρίδες στο wok σε σησαμέλαιο με ψιλοκομμένο τζίντζερ και ολίγη σάλτσα σόγιας.

Ε, και μετά, σερβίρουμε προσθέτοντας στο πιάτο πάνω στις γαρίδες worcestershire sauce

Thursday, January 22, 2009

Ρακένια με σάλτσα καπνιστού σολομού

Τα ρακένια είναι κάτι Χιώτικα ζυμαρικά με ούζο. Δεν μ' αρέσει το συγκεκριμένο αλκοολούχο, αλλά η περιέργεια γι αυτά τα μακαρόνια αποδείχτηκε μεγαλύτερη από την απέχθεια μου για το ούζο.

Να κάνουμε και μια σάλτσα με καπνιστό σολομό (200γρ) και κρέμα γάλακτος (100ml). Θα χρειαστούμε επίσης ένα lime και ίσως γλυκάνισο.

Ψιλοκόβουμε τον σολομό και βάζουμε το 20% περίπου στο μπλέντερ μαζί με το ξύσμα του lime και τη μισή κρέμα γάλακτος.
Τα χτυπάμε αλύπητα.

Βάζουμε τον υπόλοιπο σολομό σ' ένα μπολ μαζί με τον χυμό του lime.

Βράζουμε τα μακαρόνια και δοκιμάζουμε πως είναι από άρωμα - αν τα θέλουμε πιο αρωματικά προσθέτουμε στο μπλέντερ γλυκάνισο.

Βάζουμε λίγο ελαιόλαδο στο wok, ρίχνουμε τα ρακένια και το περιεχόμενο του μπλέντερ, ανακατεύουμε, ρίχνουμε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος και τον σολομό, ξανανακατεύουμε και σερβίρουμε:

Wednesday, January 21, 2009

Ξου, ρε ματζίρηδες...

Υποθέτω οτι και άλλοι έλαβαν το παρακάτω e-mail:

Kalispera,

Prospatho na steilo ena post sto blog sas gia ton neo diagwnismo mageirikis anametrisis pou organonei i tileorasi tou *****. Sinimmeno tha vreite ena diafimistiko fylladio sxetika me tin ekpompi.
Dystyxws den exo vrei ton tropo na to steilo stin selida sas. An thelete parakalo dimiosiefsete to.

Efxaristw

Casting Dept.
Danae *****

Ας αφήσουμε το δυσανάγνωστον του μηνύματος λόγω greeklish.

Διαβάζω στο "diafimistiko fylladio" οτι πρόκειται για διαγωνισμό μαγειρικής. 5 νοματαίοι θα μαγειρεύουν λέει, ένας κάθε μέρα και οι υπόλοιποι 4 θα χλαπακιάζουν και θα τους βαθμολογάνε. Στο τέλος της βδομάδας, ο παίχτης/μάγερας με την υψηλότερη βαθμολογία θα κερδίζει.

Καλά ως εδώ, κυρία Δανάη μου, κλασσικό ριαλιτοπαίχνιδο, τι άλλο να περιμένει κανείς από τη γκρικ τιβί και δη την ιδιωτική...

Αλλά ο κερδισμένος τι λέτε θα παίρνει; "1500 ευρώ μετρητά".

Καλά ρε ματζίρηδες... ενάμισι ψωροχιλιάρικο δεν είχαμε για έπαθλο ούτε στους σχολικούς χορούς μας! (που λέει ο λόγος)...

Μια βδομάδα ταλαιπώργια για μιάμιση χήνα;;; Φτηνιάρηδοι ανθρώποι...

'Αϊ σαπέρα, ματζίρηδες...


update:

(Για κάποιον λόγο που αδυνατώ να καταλάβω, κάποιοι ριαλιτάνθρωποι δεν μπορούν να γράψουν/σχολιάσουν σε blog, οπότε μεταφέρω εδώ τη συνέχεια):

On Wed, Jan 21, 2009 at 10:28 PM, ***** <*****> wrote:
Krima pou to blog sas den einai anoixto gia na grafei o kathenas ta sxolia tou, kai emeis na sas apantisoume dimosia.

Alitheia, eseis mono gia to epathlo tha mageirevate?

Casting Dept.

1. Το blog είναι ορθάνοιχτο και ο καθένας μπορεί να γράψει οποιοδήποτε σχόλιο οποτεδήποτε το θελήσει.

2. Μαγειρεύω σχεδόν καθημερινά με μοναδικό "έπαθλο" την εφήμερη ικανοποίηση που προσφέρει στα αισθητήρια όργανα μου η κατανάλωση της τροφής.

Είμαι φύσει και θέσει αντίθετος με τα τηλεοπτικά "realities", οπότε δεν θα μαγείρευα σε μια τέτοια εκπομπή για κανέναν λόγο.

Εξεπλάγην πάντως από το "ύψος" της αμοιβής που προσφέρεi στο "νικητή" o "λαμπερός κόσμος της τηλεόρασης". Και μάλιστα κοτζαμάν σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας, όχι το "Κολοπετινίτσα TV".

Πολύ χαμηλά (γενικώς...) έχει πέσει η ελληνική τελεόραση, όπως φαίνεται... :-)