Tuesday, September 9, 2008

Καλαμάρια τηγανιτά

Το τηγάνισμα καλαμαριών λερώνει τη κουζίνα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αλλά νομίζω πως το αποτέλεσμα αξίζει.

Αφού πλενοκαθαρίσουμε τα καλαμάρια, τα κόβουμε σε ροδέλες και τα βάζουμε στο ψυγείο να περιμένουν τη μοίρα τους.

Κάνουμε μια τηγανιά πατάτες για συνοδεία και παράλληλα ετοιμάζουμε το κουρκούτι στο οποίο θα μπανιαριστούν οι ροδέλες: Αλεύρι dinkel και μπίρα, αλάτι και (λίγο) πιπέρι. 330ml μπίρα είναι αρκετή για 600-700 γρ. κλαμάρια.

Βγάζουμε τις ροδέλες μας από το ψυγείο, τις βάζουμε στο κουρκούτι, τις βγάζουμε από το κουρκούτι, τις βάζουμε στο τηγάνι, τις βγάζουμε από το τηγάνι, τις βάζουμε σε χαρτί κουζίνας.

Ολο αυτό το μπες-βγες γίνεται με καλή διάθεση, μη δίνοντας σημασία στη κατάσταση που δημιουργείται στην επιφάνεια εργασίας. Με αυτήν θα ασχοληθούμε μετά το φαγητό.

Το τηγάνισμα θέλει δυνατή φωτιά, πολύ λάδι και λίγο χρόνο.

Σερβίρουμε χωρίς λεμόνι:

11 comments:

Anonymous said...

γιατί όχι λεμονάκι κε. σέφ;

Κωστας said...

Γιατί θέλουμε τα καλαμαράκια να είναι τραγανά.
Το λεμόνι τα μαλακώνει...

Gianni said...

Αυτό το αλεύρι dinkel τι είναι;
Αν θες να μειώσεις τα λάδια που πετάγονται, βάζεις επάνω αυτό το κάλυμμα σαν σήτα.
Εγώ δεν μπορώ χωρίς λεμόνι :)

Anonymous said...

η μπύρα κανει θαύματα στο χυλό...αλλά μια σταλίτσα λεμονακι...πώς θα φύγει η...ψαρίλα;(είναι γνωστή η αγαπη μου για το ψάρι!)

Anonymous said...

Λίγες σταγόνες λεμόνι πριν την είσοδο της λαχταριστής, τραγανιστής, καλαμαροροδέλας στο στόμα αναδεικνύει τη γεύση δίχως να αλλοιώνει την τέλεια αίσθηση του γρατσανιστού. Τουλάχιστον αυτό με έχει διδάξει η πολυετής πείρα μου στο χλαπάκιασμα.

ΝικΝικ.

Υγ. Και επιτέλους, ποιό είναι αυτό το περίφημο αλεύρι με το σκληροπυρηνικό όνομα;; Εγώ μόνο τους glamorous μύλους Αγίου Γεωργίου, μεγάλη η χάρη του, ξέρω!

Κωστας said...

dinkel, ζέα, ασπροσίτι, farro ή spelt, είναι ονόματα του δημιατριακού από το οποίο φτιάχνεται αυτό το αλεύρι. Είναι της ιδίας οικογενείας με το κοινό στάρι, αλλά πιο ελαφρύ και πιο ευκολοχώνευτο - οπότε ιδανικό για τηγανιτά.
Αν πάτε στη Γερμανία, δοκιμάστε μπίρα ντίνκελ!

Anonymous said...

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πληροφορία. Το συγκεκριμένο αλεύρι να υποθέσω ότι κυκλοφορεί με αυτό το όνομα στην αγορα; Μπορεί να το βρεί κανείς εύκολα;

ΝικΝικ.

LAMBROS said...

Καλημέρα Κωστα !
Ωραία η συνταγή σου και ιδιαίτερα το μυστικό με την μπύρα και το αλεύρι. Θα το δοκιμάσω σίγουρα αν και είμαι σίγουρος οτι δεν θα αντισταθώ να προσθέσω λίγο λεμόνι στα καλαμαράκια (sorry) ...

Anonymous said...

Παιδιά ένα λάθος είναι που λέει να τα βάλουμε σε χαρτί κουζίνας..Μη το κάνετε..Το χαρτί κουζίνας έχει πολυ χλώριο..ας έχει λίγο λαδάκι παραπάνω..!

Κωστας said...

Αγαπητέ Anonymous, το χλώριο χρησιμοποιείται για τη λεύκανση του χαρτιού. Μια τεχνική που όσο περνάει ο καιρός εγκαταλείπεται.

Ολοένα και περισσότερες βιομηχανίες λευκαίνουν πλέον το χαρτί με οξυγόνο ή όζον. Μπορείς να αγοράσεις τέτοιο χαρτί!

Γιατί τί είναι προτιμότερο (ή πιο υγιεινό); Να χρησιμοποιείς χαρτί που δεν λευκάνθηκε με χλώριο ή να τρως το τηγανόλαδο;

Anonymous said...

η μανα μου λεει:
βαλε 2-3 οδοντογλυφίδες μέσα στο
τηγάνι όταν τα τηγανίζεις και δεν
πετάνε λαδιές πολλές εξω!!!