Monday, April 9, 2007

Για να φύγει η αρνίλα...

...ή η κατσικίλα, ή οποιαδήποτε άλλη -(ν)ίλα:

Θα πάρουμε λίγα μαρούλια.
Θα πάρουμε λίγα κρεμμυδάκια.
Θα τα ψιλοκόψουμε.
Θα τα ανακατέψουμε.
Θα βάλουμε αλάτι, λάδι, ρίγανη και λεμόνι ή ξύδι.

Voila:
Αντε, γιατί τα αμνοερίφια μας εκάτσανε στο στομάχι (παίρνοντας με αυτό τον τρόπο την εκδίκησή τους για την πασχαλιάτικη γενοκτονία τους, ίσως).

7 comments:

Anonymous said...

Κάποτε διάβασα πως το Hangover περνά αν το επόμενο πρωί πιείς ένα σφηνάκι από το ίδιο ποτό με αυτό που μέθυσες.
Ε! Είπα να το δοκιμάσω και στο φαγητό!
Μία από τα ίδια και σήμερα με μόνη διαφορά το ποτό.
Μπύρα χθες, ξινόμαυρο σήμερα.

Χριστός Ανέστη, να είμαστε καλά και του χρόνου να ξανα-αναστήσουμε.
Αύριο πάντως έχει χόρτα, λάφυρα από το χωριό!

Κωστας said...

Οσον αφορά το χανγκόβερ, ισχύει για τον οργανισμό μου το πρωινό σφηνάκι. Εχει δοκιμαστεί και έχει επιτύχει.

Ισως κάποιοι άλλοι οργανισμοί να αντιδράσουν παρόμοια και στη κρεοφαγία - κάτι που αποκλείεται για μένα, καθότι θαλασσινοφάγος - η "νεκροψία" θα δείξει, περιμένουμε αποτελέσματα από τη δοκιμή σου! :-)

Πάντως, τα "λάφυρα από το χωριό" είναι νομίζω το πολυτιμότερο κέρδος τέτοιων ημερών.
Το μαρουλάκι του μπαξέ ας πούμε... :-)

Ο κόκκορας που "υπεξαιρέσαμε" και θα γίνει σούπα... γιαμ! - είναι ένα τέτοιο λάφυρο! :-)

Anonymous said...

Και κόκκορα - λάφυρο έχουμε!!!
Πάει για κοκκινιστός με μακαρονάδα μάλλον, ή με χυλοπίτες (λάφυρο και αυτές) αλλά αργότερα.
Θυμήσου μετά το βράσιμο του κόκκορα το γκριλ. Περιμένω εντυπώσεις.
ΥΓ. Τελικά εκτός από το ποτό, ο οργανισμός αντιδρά το ίδιο και με το φαγητό. Να το έχουμε υπ' όψιν!!!

Anonymous said...

Τελικα αν αξιζει κατι , ειναι τα λαφυρα που αποκομισαμε επιστρεφοντας στο κλεινον αστυ. Να τολμησω να προσθεσω και μερικα καρυδια κοπανισμενα γιατι χρειαζομαστε πρωτεινη μετα την κρεατοφαγια, και αν σοκαρουμε τον οργανισμο μας με αποτομη διακοπη του κρεατος θα αποθηκευσει το λιπος αμεσα κι αυτο ειναι χειροτερο.

kiki said...

Τι έγινε; Εγκώσαμε από το αρνάκι και το ρίξαμε στις σαλατίτσες; Και του χρόνου! Καλά να είμαστε!

Κωστας said...

@Gianni: Ενδιαφέρον αυτό με την αντίδραση του οργανισμού στο φαγητό. Κάποτε θα το δοκιμάσω. Ο κόκκορας κατεψύχθη και θα περιμένει την ευκαιρία του μαγειρέματος. Αντίθετα, τα αυγά-λάφυρα καταναλώθηκαν πάραυτα.

@Ala Grecque: Καρύδια, δυόσμο, ρόκα... αυτά μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Αλλά τα μαγαζά κλειστά. Οπότε, κάναμε σαλάτα με ό,τι είχε το ψυγείο...

@oneiromageiremata: Κατσίκι. Δεν είμεθα αμνοφάγοι. Και κοκορέτσι. ΠΟΛΥ ΚΟΚΟΡΕΤΣΙ (οφείλω να ομολογήσω οτι το κοκορέτς είναι η μεγαλύτερη αμαρτία μου...).
Και του χρόνου, πάλι κοκορέτσια θα τρώμε, χα χα.

kiki said...

Κι εμεις κατσίκι φάγαμε. Όσο για το κοκορέτσι...πώς αλλάζουν τα γούστα του ανθρώπου...Κάποτε ούτε ήθελα να το βλέπω...τώρα το ψάχνω μετά μανίας...