Wednesday, January 9, 2008

Τηγανιτό ρύζι με κρεμμύδια

Αυτό ήταν από τα πιο εύκολα πράγματα που έγιναν για το εορταστικό δείπνο. Αλλά και από τα πιο νόστιμα κατα γενική ομολογία :-)

Βάζουμε το ρύζι να βράσει (η αναλογία είναι 1 μέρος ρύζι σε 2 μέρη νερό) σε αλατισμένο νερό που έχουμε ρίξει και σαφράν.
Κόβουμε το κρεμμύδι σε ροδέλες, ένα κρεμμύδι για κάθε ποτήρι ρύζι:


Ζεσταίνουμε το wok, ρίχνουμε λίγο ηλιέλαιο και τηγανίζουμε τα κρεμμύδια. Μόλις μαλακώσουν, βάζουμε αρκετή σάλτσα σόγιας να πάρουν χρώμα:


Ρίχνουμε τέλος στο wok και το ρύζι και ανακατέβουμε καλά για ένα-δυο λεπτά:

7 comments:

Anonymous said...

Κώστα καλή χρονιά.
Επειδή στο θέμα ρύζι έχω κολλήσει στα αρμπόρια και στα ριζότα, για κάντο πιο αναλυτικό.
Τι ρύζι βάζεις; Το σουρώνεις όταν βράσει η απορροφά το νερό του. Το αφήνεις να κρυώσει πριν το τηγανίσεις;
Καλό φαίνεται να αλλάξουμε και λίγο...

Κωστας said...

Καλή χρονιά.
Το συγκεκριμένο είναι "γιασεμί" (Jasmine rice). Εμένα μ' αρέσει περισσότερο το μπασμάτι - αυτό προτείνω.

Στη κατασαρόλα δύο ποτήρια νερό για κάθε ποτήρι ρύζι, λίγο σαφράν, σκεπάζουμε τη κατσαρόλα και τ'αφήνομε να βράσει.
Μόλις αρχίσει να βράζει το νερό, ρίχνουμε το ρύζι, ανακατεύουμε λίγο, κλείνουμε το καπάκι, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε για 10-15 λεπτά (ανάλογα με το ρύζι παίζει και ο χρόνος - το αναποφλοίωτο θέλει περισσότερο).

Μόλις τραβήξει το νερό (δεν χρειάζεται σούρωμα/κρύωμα) βουρ στο τηγάνι με τα ήδη τηγανισμένα κρεμμύδια.
Αυτά :-)

Crazy Chef said...

Γιασμιν με κροκο? βεβηλε!!!!!!!
απο την αλλη πολυ ωραιο μπορει να γινει και το πιλαφι (ξεκινωντας με τα κρεμμυδια οπως πας, πλενεις το ρυζι, σουρωνεις, το ριχνεις μεσα να παρει λαδακι και 1/12 φορα νερο ,αλατι-πιπερι και δαφνη και 1/4 λεμονι ολοκληρο για την σπυρωση)
κατα τα αλλα μπορεις να ξεκινησεις ριζότο και στη μεση να ριξεις τα κρεμμυδια, καθως και σωταρισμενη καπνιστη παντσετα (το δινα στο εστιατοριο και πηγαινε σφαιρα)

Κωστας said...

Το πιλάφι μου γίνεται λίγο νιανιά, μάλλον γιατί δεν ξέρω το κόλπο με το λεμόνι! :-)

Με μπέρδεψες όμως, 1/4 λεμόνι ή ολόκληρο;

Anonymous said...

κώστα, για τα ρύζια τύπου μπασμάτι ή γιασεμί κλπ υπάρχει μια πολύ απλή μέθοδος μαγειρέματος για να μη γίνεται το ρύζι σου «νιανιά». Είναι υπόδειξη φίλου μου από το Μπαγκλαντές. Δεν χρειάζεται ούτε λεμόνι ούτε άλλα υλικά.
Στην κατσαρόλα βάζεις την ποσότητα ρυζιού που επιθυμείς . Αν θες το «γυαλίζεις» για 1 λεπτό σε δυνατή φωτιά με λίγο λαδί κατά προτίμηση όχι ελαιόλαδο γιατί έχει δυνατή γεύση ώστε να μείνει σκληρό από έξω και πιο μαλακό από μέσα, αλλά αυτό δεν είναι υποχρεωτικό.
Στη συνέχεια βάζεις νερό τόσο ώστε να καλύπτει το ρύζι και ένα περίπου δάκτυλο επιπλέον (οριζόντιο εννοείται ! ). Αφήνεις σε δυνατή φωτιά να βράσει για ένα περίπου λεπτό ώστε να ανεβεί πολύ η θερμοκρασία μέσα στο σκεύος, κλείνεις την κατσαρόλα πολύ καλά με το καπάκι της, σβήνεις τη φωτιά και τραβάς την κατσαρόλα από την εστία. Σε 20 λεπτά περίπου και εφόσον δεν ανοίξεις καθόλου το καπάκι το ρύζι σου είναι έτοιμο και τέλειο. Το «φουσκώνεις» λίγο ανακατεύοντας με ένα πιρούνι και είναι έτοιμο να το σερβίρεις ή να συνεχίσεις προσθέτοντάς το κάπου αλλού.
Σε αυτή τη λογική λειτουργούν και οι βραστήρες ρυζιού που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Αν προτιμάς το ρύζι λίγο πιο μαλακό τότε αφού κλείσεις τη φωτιά και αφού βάλεις το καπάκι μην τραβήξεις αμέσως την κατσαρόλα αλλά άφησέ την στην εστία για 1-2 λεπτά. Όχι παραπάνω για να μην κολλήσει. Επίσης, και ανάλογα με τη συνταγή και τα γούστα σου αν θες μπορείς να βάλεις στην κατσαρόλα στην αρχή λίγο λάδι με κάποια μπαχαρικά πχ κάρδαμο, δάφνη, ξύλο κανέλλας κλπ ανακατεύοντας για ένα λεπτό και μετά να ρίξεις το ρύζι για ¨«γυάλισμα» και συνεχίζεις κανονικά. Επειδή με τον τρόπο αυτό το ρύζι μαγειρεύεται πρακτικά στον ατμό τα μπαχαρικά (τα οποία πετάς αν θες πριν σερβίρεις) δεν αφήνουν παρά ένα ελαφρύ άρωμα.
Δοκίμασέ το και δεν θα χάσεις.

Κωστας said...

Αγαπητέ ανώνυμε, ευχαριστώ πολύ για τα Μπαγκλαντεσιανά κόλπα - θα τα δοκιμάσω και θα δω το αποτέλεσμα.

Επειδή όμως μπλέξαμε λίγο τα ρύζια μας :-)

Ο Crazy Chef έγραψε "...πολυ ωραιο μπορει να γινει και το πιλαφι". Επειδή για μένα πιλάφι = ρύζι parboiled, κατάλαβα οτι εκτός από το γιασμιν και το μπασμάτι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το παρμπόιλντ για τηγάνι μαζί με κρεμμύδια.
Τα γιασμιν και μπασμάτι δεν μου γίνονται "νιανια" σε αντίθεση με το παρμπόιλντ που δεν κατάφερα ακόμα να το "υποτάξω" - γι αυτό και η χαρά μου που ο τρελομάγειρας μου 'μαθε το "κόλπο του λεμονιού" :-)

Τέλος πάντων, εφ΄όσον γηράσκουμε διδασκόμενοι, πάμε καλά! άσχετα από ψιλοπαρανοήσεις κλπ.

ΥΓ: Gianni, ξέχασα να σου πω ευχαριστώ για το βιβλίο ε;

Anonymous said...

Το «μυστικό» για το τηγανιτό ρύζι είναι να χρησιμοποιούμε ρύζι της περασμένης μέρας. Δηλαδή ρύζι που να έχει μείνει στο ψυγείο τουλάχιστον 12 ώρες ώστε να στεγνώσει λίγο.

Βρεσκοβρασμένο ρύζι τείνει να λαπαδιάζει. Η δική μου συνταγή για τηγανιτό ρύζι προσφέρει τη δυνατότητα για περισσότερα λαχανικά στο πιάτο.