Tuesday, January 16, 2007

Φασολάδα

All time classic σούπα η φασολάδα ε;
Είτε ζεστή είτε κρύα, συνοδεύει και συνοδεύεται από διάφορα θαλασσινά αλμυρά μεζεκλίκια (και όχι μόνο).



Δύο πράγματα χρειάζονται για μια πετυχημένη φασολάδα:
α) Ολα τα υλικά να είναι βιολογικής καλλιέργειας,
β) Αρκετός χρόνος βρασίματος - δεν χρειάζονται βιασύνες.

Βέβαια, θα πρέπει να προγραμματιστεί το μαγείρεμα μια μέρα πριν!

Πρωταγωνιστές:
*250 περίπου γραμμάρια φασόλια Πρεσπών
*1 κρεμμύδι
*1 πιπεριά Φλωρίνης
*2-3 καρότα
*1 σέλινο
*200 γραμμάρια αποφλοιωμένα ντοματάκια
*Αλάτι, κόκκινο πιπέρι

Σενάριο:
Μουλιάζουμε τα φασόλια για ένα 24ωρο.
Τα βράζουμε για ένα μισάωρο.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, τη πιπεριά, το σέλινο (και τη ρίζα του, αφού τη καθαρίσουμε). Κόβουμε τα καρότα σε ροδέλες.

Σουρώνουμε τα φασόλια.
Σωτάρουμε σε μια κατσαρόλα το κρεμμύδι και τη πιπεριά σε λίγο ελαιόλαδο.
Βάζουμε στη κατσαρόλα τα φασόλια τα καρότα και το σέλινο μαζί με ένα περίπου λίτρο νερό, τ' αφήνουμε να βράσουν 30-40 λεπτά.
Προσθέτουμε τα ντοματάκια, αλάτι και πιπέρι, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και τ' αφήνουμε να σιγοβράσουν καμμιά ώρα (ίσως και παραπάνω) - η καλύτερη μέθοδος για να δούμε αν έγινε η φασολάδα, είναι να τη δοκιμάσουμε και όταν μας αρέσει το αποτέλεσμα, τη βγάζουμε από τη φωτιά.
.-

3 comments:

Juanita La Quejica said...

Και από το Μεξικό να είναι τα φασόλια, εμένα το τραπέζι με φασολάδα με σέλινο και ντομάτα ποτέ να μην μου κάνει κανείς! Είναι τελικά το μοναδικό φαγητό που σιχαίνομαι! Μου μυρίζει πολύ άσχημα. Το ίδιο και του αδερφού μου. Σε αντίθεση με τον πατέρα μου που το λατρεύει και θυμάμαι από μικρή να γίνεται της ... φασολάδας όταν η μαμά το έφτιαχνε με φασόλια Ψαχνών (που δεν καλλιεργούνται πια). Πίστευα ότι με αηδιάζει το συγκεκριμένο είδος λευκών φασολιών, παρότι όλα τα υπόλοιπα τα λατρεύω. Μετά υποψιάστηκα τις σούπες, που όμως τις τρώω ευχάριστα. Μέχρι που δοκίμασα λευκή φασολάδα με λεμόνι και χωρίς σέλινο. Και ναι μεν δεν τρελλάθηκα, αλλά δεν έπαθα και φρίκη. Άρα; Κάτι στο συνδυασμό σέλινου και ντομάτας δεν μου ταιριάζει.

kiki said...

Εγώ πάλι σήμερα έφαγα φασολάδα! Τι τέλεια που είναι βρε παιδιά....

Κωστας said...

@ oneiromageiremata:
Συμφωνούμε απολύτως!
Δεν αγγίζει την τελειότητα, είναι τέλεια :-)

ΥΓ: Ωραίες φωτό ;-)